Vliegen met een 'vol hoofd'
door Nico Terpstra, arts
Bij een infectie van het hoofd-hals-gebied kunnen er tijdens een vliegreis problemen optreden. Het gaat dan vooral om infecties van voorhoofds- en neusbijholtes en om oorinfecties. Zowel naar de holtes als naar het oor lopen verbindingsgangetjes, die door de infectie geblokkeerd kunnen raken. Er zal een drukverschil ontstaan tussen het afgesloten gedeelte en de omgeving, immers, in het vliegtuig is de luchtdruk beduidend lager dan op aarde. De 'over- of onderdruk' in oor of voorhoofdsholte maakt zich kenbaar als hevige pijn...
Langzaam dalen heeft alles te maken met de wat moeizame aanpassing van de oren.
Bij het opstijgen merkt iedere luchtreiziger dat drukverschil meteen al op. De relatieve overdruk in het oor wordt dan via de buis van Eustachius naar de neusholte afgeblazen, het zogenaamde knappen van het oor. Met kouwen of slikken wordt Eustachius een handje geholpen. Ook in de voorhoofds- en neusbijholtes zet de lucht uit omdat de druk in de omgeving afneemt. Via openingen hoog in de neus kan de overdruk hier afgeblazen worden.
Het omgekeerde geldt tijdens de daling, met de aantekening dat het voor het lichaam moeilijker is om weer lucht naar het middenoor 'aan te zuigen' als de druk in het oor nog laag is, terwijl de omgevingsluchtdruk tijdens de daling oploopt. Daarom leidt een probleem met de buis van Eustachius vaak tijdens de landing tot tijdelijke doofheid en veel pijn. De wat moeizame aanpassing van de oren is de belangrijkste reden dat vliegtuigen zo langzaam dalen!
Bij infecties van de bovenste luchtwegen zwelt het slijmvlies ter plaatse op, dus als de infectie ook in de buis van Eustachius is genesteld, of in de (openingen naar) de holtes, betekent dat een probleem met de luchtdrukvereffening. Het is dan ook verstandig om altijd een neusspray of neusdruppels mee te nemen, die vooral het slijmvlies laten slinken. Xylometazoline (otrivin) is de meest bekende slijmvlies-slinker.
Publicatiedatum = 21 maart 1998
