INTRO Met palmen, duinen en moerassen maar ook overweldigende koraalriffen in de Rode Zee is de Sinaï een gebied vol uitersten. Hier, in de heuvels en woestijnen wandelden ooit verheven profeten als Elia, Jacob en Abraham, sprak God via het brandende braambos tot Mozes en ontving het volk Israël bij Goddelijke inspiratie de Tien Geboden. Nu doorkruisen pelgrims en toeristen gezamenlijk dit wonderlijke plekje (heilige) aarde.In de voetsporen van de oude profeten Italianen zetten polonaise in, maar dat pikken de Bedoeïnen niet. De wonderen en heilige plaatsen van de Sinaï door HENK DE KONING SHARM EL SHEIKH - Een Egyptisch avontuur. In een gammel bootje varen we over de Rode Zee van Hurghada naar Sham El Sheikh in de Sinai. De overtocht was gepland met een luxe Catamaran-veerboot, maar door een organisatorische vergissing - wat in landen dicht onder de zon kennelijk tot cultuur is verheven - moeten we ons tevreden stellen met een armzalige hakkepuf. Veel woestijnplaatsen kennen een hectisch marktleven. Even de Rode Zee oversteken vergt van het scheepje - voornamelijk bestaand uit roestig plaatwerk en olieleidingen met lekkende bypassen in de machinekamer - een 5 uur durende onderneming. Net vertrokken uit de haven of ons bootje verliest al zijn schroef. Vleugellam dobberen we naar de haven terug. De kapitein is het prototype van de onbekommerde Egyptenaar. Halen we het van daag niet, dan morgen wel en komen we er helemaal niet dan is het hem ook goed, zo laat hij lachend en schouderophalend merken. Het repareren van de schroef duurt ruim een uur. Een monteur zwaait met een tang en een zaag als een dronken chirurg in een lachfilm. Uit zijn zak steekt (voor de hechting?) een kluwen elastiekjes.... Haaien Hoera, we varen weer, maar op zee trekt de wind plotseling stevig aan. Voor de kapitein reden nog breder te grijzen. Hangend over het roer slaagt hij er in het ranzige scheepje in de aanzwellende golven op koers te houden. De Rode Zee overigens net zo blauw als de Middellandse Zee is rijk aan vis. Ja, ja, grijnst de kapitein, ook haaien. Een twintigtal niet meer zo piep jonge Britse rugzaktoeristen vormen de rest van de passagiers. Ze hangen en liggen en zitten aan dek, zoals alleen jongeren dat kunnen die loom gebukt gaan onder de ware aanpak van het leven. Hun reisdoel in de Sinaï is El Assala; een deerniswekkend flowerpower-oord, het domein van achterop geraakte hippies, samenscholend in modderige winkelstraatjes, huizend in onderkomens van latten en matten. El Assla is gewoon de smerigste uithoek van de Sinaï. Maar ja, all you need is love! Als ons dappere schuitje in de haven van Sharm el Sheik zijn einddoel heeft bereikt duurt het geruime tijd alvorens Monique Hondelink van Hotelplan ons uitbundig verwelkomd. Ze verschijnt fris en fel rood geüniformeerd "mij zie je niet over het hoofd." "Joehoe! Mensen wat een geluk. Ze wilden me eerst niet toelaten. Dit hier is namelijk militair terrein". Dan is de nachtmerrie voorbij en nemen we onze intrek in het prachtige, op een heuvel gelegen, Aida-ressort. Het terras met bar biedt een wweids uitzicht over de schilderachtige Sharm el Miaa-baai met tientallen dobberende boten en jachten. Luxe hotels in Sharm el Sheikh. De kustlijn met Israël en Jordanië moet met tientallen nieuwe hypermoderne hotels, winkel- en uitgaanscentra de Riviera van het Midden-Oosten worden. De schone, ruime kamers (uiteraard met airconditioning) beschikken over een zitje, telefoon, radio, tv ( met satellietontvangst), minibar, badkamer met douche en toilet, balkon of terras met zitje. Op het circa 4 km afstand gelegen privé strand bevindt zich een Italiaans specialiteiten restaurant en een visrestaurant. Elk uur pendelt een (gratis) hotelbusje tussen het hotel en het strand van Naama Bay. Ook het luxe Golden Palacehotel en het al even comfortabele Sonestahotel in Sharm el Sheikh werken nauw samen met Hotelplan. Duikparadijs In deze mondaine badplaats, met tal van winkeltjes en gezellige eethuisjes, beschikken vrijwel alle hotels over uitgebreide watersportmogelijkheden. Sharm el Sheikh telt vier grote particuliere duikscholen en tientallen kleinere, goed voorziene duik-opleidingen. De bekendste en meest ervaren duikschool (met 12 gebrevetteerde instructeurs) is het Aqua Marine Diving Centre in Sharm el Sheikh. De manager, Manuel Torres, blijkt zowaar een rasechte Amsterdammer. "De naam is Portugees, maar mijn wieg stond in hartje Mokum", verklaart hij in onvervalst Jordaans. Aqua Marine, in 1973 werkt met de modernste duikuitrusting. "Duikers in groepen maar ook individueel genieten hier het hele jaar van het heldere, warme water van de Rode Zee," aldus Torres. Gedoken wordt op plekken met inspirerende namen als: "Paradise Sea", of "Turtle Bay". In de onderwaterwereld rond de Sinaï vind je een scala aan veelkleurige vissen en kunnen indrukwekkende koraalriffen worden verkend, gefilmd en gefotografeerd. "Een 5-daagse duikcursus (Padi-systeem) voor beginners komt bij Aqua Marine op 295 dollar. De cursus bestaat uit een theorie gedeelte, praktijk lessen in het zwembad en vier duiken met begeleider (Buddy) in open water tot een diepte van 18 meter. Voor alle duikbenodigdheden zorgt de school. Aan het slot moet nog wel 30 dollar extra voor het brevet worden betaald", legt Manuel Torres uit. Godin van de maan De naam Sinaï is waarschijnlijk afkomstig van 'Sin'; de godin van de maan, die werd aanbeden door de oorspronkelijke bewoners van het ruige woestijnlandschap. Ongeveer 20 miljoen jaar geleden vormden Egypte, de Sinaï en het Arabische schiereiland een geheel. Natuurrampen leidden tot de scheiding van deze gebieden. Wel bleef het zuidelijke deel van Sinaï schiereiland. In het westen begrensd door de Golf van Suez met een diepte van 95 meter en in het oosten door de Golf van Aquaba met een diepte van 2.000 meter. Tot de boeiendste bezienswaardigheden in de Sinaï behoort het nationaal park van Ras Mohamed. Bijzonder in de woestijn het nog functionerende, als een fort ommuurde Grieks-katholieke St. Katerina-klooster. Zo'n 20 km verderop in de woestijn ligt de 2285 meter hoge Mozesberg; de plaats waar volgens de Bijbel Mozes de Tien Geboden bij Goddelijke inspiratie kreeg aangereikt. Een in de rotsen uitgehouwen trap van 3000 treden leidt toeristen naar de top. De vele kraampjes onderweg bieden verfrissingen als Cola en thee te koop aan. In deze commerciële slipstroom van de profeet gelukkig nog McDonalds met bijvoorbeeld zakjes Mac-manna in de aanbieding. We reizen verder en doen tegen het eind mee aan een toeristische picknick bij de Bedoeïnen; van Sharm el Sheikh zo'n 20 km rijden dieper de woestijn in. Onder een sterren bezaaide hemel zetten we ons neer in het nog lauwwarme woestijnzand. Op kleedjes van kamelenhaar en stapels geitenwollen kussentjes als een steuntje in de rug. De kameel is het symbool van de woestijn. Rondom, in nissen van de rotsachtige bergen worden enorme vuren ontstoken. Meters hoge vlammen stijgen op uit knetterende en vonken schietende takkenbossen. Due vuren verlichten de omgeving, maar werpen tegelijk groteske schaduwen op de rotsen. Een dier met pech druipt goudbruin van het vet aan het spit. Gesluierde vrouwen en mannen in kleurrijke, lange gewaden verschijnen plotseling op een geïmproviseerd podium en zetten, op de tonen van een inheemse bandje, een folklorstische dans in. Kleurrijke bromtollen lijken het, die mensen, zo spinnend om hun as, op de neuzelende, wat eentonige muziek van vreemde Arabische klanken. Bedoeïene-kinderen - aan geen tijd en plaats gebonden - kijken toe met schitterogen. Een polonaise, die te laat gearriveerde Italianen uit pure gekte willen inzetten, wordt door de Egypische dansers gelukkig al in het embryonale stadium gesmoord. Vogels, in hun eerste slaap gewekt door de bonkende trommels en het licht- en schaduwspel van de vuren kwetteren driftig met de chaos mee. We snoepen van een dadeltje. Zoete nachten in de Sinaï. Inlichtingen bij alle bij de ANVR aangesloten reisbureau's. Publicatiedatum = 11 april 1998