INTRO:
Vrouw Holle schudt binnenkort de wolken weer eens flink op en u weet wat dat betekent: sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. In de wintersportgebieden is het intussen oorlog. Want met de Oostbloklanden als nieuwe concurrent is een hevige strijd ontbrand om de gunst van de wintersporter. Met sympathieke prijzen, prima skivoorzieningen, een vriendelijke bevolking en een grote sneeuwzekerheid vormen de Beierse Alpen een hoge troef in dit ijskoude kansspel. Een uitstapje naar het land waar men dagelijks Gott grüsst.

Bij de tonen van het nieuwe wintersportseizoen:

De klank van Beieren

door HENK DE KONING

BEIERSE ALPEN - De Bondsrepubliek is voor veel wintersporters een doorreisland. Weet echter dat veel Duitse plaatsen, qua sfeer en activiteiten kunnen wedijveren met bijvoorbeeld de populairste plaatsen in Oostenrijk. Vooral de dorpen en stadjes in de Beierse Alpen nabij de Oostenrijkse grens en in het Beierse Woud bieden goede voorzieningen, zowel voor de alpineskiër als de langlaufer.

Besneeuwde auto's

Groot voordeel is dat de meeste wintersportplaatsen in de Bondsrepubliek zich op vrij korte afstand van ons land bevinden. Wij vlogen in anderhalf uur van Schiphol naar München. Van daar per auto (gehuurd op de luchthaven) in anderhalf uur naar de mooiste skigebieden in Beieren.

Veel Duitse wintersportplaatsen zijn een oase van rust. Wachttijden bij de liften en overvolle pistes tref je er nauwelijks aan. Door de mindere bekendheid van Duitsland als wintersportland bleef massatoerisme uit. De prijzen van skipassen, skilessen en consumpties liggen op de pistes in Beieren dan ook beduidend lager dan in Oostenrijk, Zwitserland en Frankrijk.

Ook aan sneeuwzekerheid ontbreekt het in de Beierse skigebieden niet. De Duitse wintersportplaatsen boven de 700-metergrens hebben volop sneeuw van midden december tot half maart. De Duitse deelstaat Beieren ligt ingeklemd tussen Oostenrijk, Tjsechië, Zwitserland en Frankrijk. De kortste weg tussen twee Beierse wintersportplaatsen voert soms dan ook via een stukje Oostenrijk.

Snuffelen

Wij snuffelden even aan de wintersport in de Beierse plaatsen Obersdorf (Hotel Mohren), Garmisch-Partenkirchen (Hotel Partenkichener Hof) Zwiesel (Hotel zur Waldbahn) en Bodenmais (Hotel Neue Post).

Garmisch-Partenkirchen in de winter.

Tweelingdorp Garmisch-Partenkirchen (30.000 inwoners) wordt dominant omarmt door Duitslands hoogste berg, de 2963 hoge Zugspitze. Het wintertoerisme is er kleinschalig met goede skimogelijkheden voor zowel beginners als (vanwege de Zugspitze) gevorderden. Maar ook langlaufers en skiboarders komen hier aan hun trekken. Oberbayern is bovendien in winter en zomer een prachtig wandelgebied.

Een knus treintje schril fluitend door het dal (omdat het telkens weer opziet tegen die enorme klim?) brengt u in combinatie met een tandradtreintje (en tot slot een gondel) naar de hoogst gelegen skigebieden van de machtige Zugspitze.

Het bergrestaurant dicht aan de top heeft een prima restaurant. Diep in de sneeuw hurkt een lief kapelletje. Nergens anders in Duitsland zo dicht bij de hemel kun je even devoot een kaarsje branden. Rondom rijgen de besneeuwde bergtoppen zich als feestelijke taartpunten aaneen.

IJsstadion

Het huidige ijssportstadion van Garmisch-Partenkirchen is de modernste van Europa. Gasthof 'Fraundorfer' in de Ludwigstrasse is het bekendste hotel restaurant van de stad. Daarnaast is Garmisch beroemd om zijn de vele kleurrijke fresco's. Vrijwel ieder bouwwerk pronkt met zo'n edele vertelling op zijn witbepleisterde muren.

Volop schaatsplezier in het moderne ijsstadion van Obersdorf.

Garmisch stak de afgelopen vijf jaar 100 miljoen mark in de verbetering van zijn wegen, langlaufparcours en andere skivoorzieningen, zo vertelt Kurdirektor Peter Manniger. Sneeuwkanonnen schieten te hulp bij geringe sneeuwval. Ook het 'après ski' draagt Garmisch hoog in het vaandel. Momenteel wordt gewerkt aan een speciale skischool voor kinderen en de opzet van een uitgebreid wintersportmuseum.

Obersdorf in de Zuid-Duitse streek Ällgau wordt omringd door een hooggebergte met de Felhorn en Nebelhorn op meer dan 2000 meter. Het is een typisch Beiers dorp met een scala aan pistes waar jaarlijks vele grote wintermanifestaties plaatsvinden. Het moderne ijsstadion beschikt over drie overdekte banen. Het dorp is autovrij. Er rijden elektrobussen. De enorme accu's laadt men op met stroom van de waterkrachtcentrale.

Kuuroord

Bodenmais ligt midden in het Beierse Woud aan de voet van de Grosser Arber. Zware bebossing omsluit het gebied wat het uitermate geschikt maakt voor langlaufen. Interessant zijn de glasfabriek en verkoophallen van Joska Chrystal. Trotse bezitter is Josef Kagerbauer. Alleen begonnen in een koestal telt de fabriek thans 220 medewerkers. Naast vele glazen kunst- en gebruiksvoorwerpen maakt Joska bijzondere glazen bokalen als trofeeën bij wereldcup-evenementen. Diep in een grot van de Silberberg bevindt zich het klimatologisch kuuroord van Bodenmais. Astma- en reumapatiënten vinden er baat.

Het klimatologische kuuroord in de Silverberg van Bodenmais.

Het Beierse Woud op zich is een aaneenschakeling van wintersportdorpjes met volop mogelijkheden voor wandelen, skiën en langlaufen. Ook Zwiesel is zo'n plaats, beroemd om zijn omvangrijke en zeer kunstzinnige glasproductie. Het dorpje ligt in een wijd dal, omgeven door de bergtoppen van onder andere de Rachel en de Falkenstein. Een gemeente met circa 10.000 inwoners. Een waar dorado voor de langlaufer.

In Zwiesel neergestreken in een kleine 'Glashütte' annex Bierstube genieten we van het plaatselijke drankje Barnbrau, gemaakt van de wortels van een pittig bergkruid. De waard een ex-glasblazer hobbiët nog wat in zijn oude stiel door voor gasten zo nu en dan iets mooi te blazen in een hoekje van zijn zaak. Uit een staaf glas zien wij aldus een wondermooie schaal ontstaan. Kort daarna breekt de waard in jodelen uit.

De jeugd op wintersport in Zwiesel.

Een hoog klokkend geluid, zo onverwacht, dat de gasten even verschrikt menen dat de man onbeschermd in korte lederhose met blote kuiten te dicht op het hete oventje van zijn bedoeninkje heeft gestaan. Maar nee, als hij ook nog een accordeonnetje ter hand neemt en daarop begint te spelen, terwijl een serveerster hem jodelend bijvalt, zo zelfs, dat de gasten aan lange tafels alras ingehaakt meedeinen, krijgen wij het door: Beierse gezelligheid ten top!

Publicatiedatum = 7 november 1998