De oranje vruchten zijn het symbool voor het aantal kinderen, dat vorstin Henriëtte Catharina van Oranje-Nassau ter wereld bracht.

Het is nog geen tien jaar geleden, dat het IJzeren Gordijn tussen het oosten en westen van Duitsland verdween. Na het afbreken van de Muur in Berlijn kwamen aanvankelijk vooral veel nieuwsgierige dagjesmensen naar de voormalige DDR, maar inmiddels is de normale toeristenstroom toch een beetje op gang gekomen. In een vrij korte tijd stampte men heel wat nieuwe hotels uit de grond en oude kerken en historische panden werden gerestaureerd.

Ook het stadje Oranienbaum even ten noorden van Leipzig bij Dessau kreeg een opknapbeurt. Zo werd daar bijvoorbeeld het marktplein in de oorspronkelijke staat terug gebracht en onlangs met veel feestelijkheden weer in gebruik genomen. Door burgemeester Hans-Peter Schapitz werd toen een glaasje oranjebitter geschonken, want in Oranienbaum woonden eens enkele voorouders van ons Koninklijk Huis.

De eerste toeristen uit ons land heeft men daar al gezien, maar Oranienbaum hoopt straks net als het Duitse Dillenburg ook een soort bedevaartplaats te worden voor Nederlanders.

Ook in dit Duits stadje woonden de voorouders van onze Koninklijke Familie

Oranienbaum wacht op Nederlanders

door HARRY MULLER

Het oranjeboompje van ijzer met negen kleine sinaasappels op het marktplein van Oranienbaum is ook in het stadswapen opgenomen. De oranje vruchten zijn het symbool voor het aantal kinderen, dat vorstin Henriëtte Catharina van Oranje-Nassau ter wereld bracht. Zij was een dochter van stadhouder Frederik Hendrik en de Vader des Vaderlands Willem van Oranje was haar grootvader.

Henriëtte was getrouwd met de Duitse vorst Johann Georg en zij gaf in de tweede helft van de 17e eeuw aan de Nederlandse bouwmeester Cornelis Ryckwaert opdracht een zomerkasteel te bouwen. Het kreeg de naam Oranienbaum. Meteen werd ook de bouw van het stadje in de plannen opgenomen en zo ontstond een prachtig geheel.

Verschil

Er moest natuurlijk wel enig verschil blijven tussen de vorstelijke familie en de gewone burgers. Zo werd daarom de oppervlakte van de hele stad net zo groot als de tuin achter het paleis. Alles in de stijl van de barok. De vorstin liet alle huizen bouwen, maar zorgde tevens voor een glasblazerij en een brouwerij.

De smederij van vroeger is inmiddels weer in ere hersteld en vrijwel dagelijks worden daar nu paarden van nieuwe hoefijzers voorzien. Heel bijzonder is ook het 'Witwenhaus', waar twaalf weduwen van mannen die aan het hof gewerkt hadden, goedkoop konden wonen. Vanuit ons land liet de vorstin verschillende deskundigen komen om bij de opbouw van Oranienbaum te helpen. Zo legden Hollanders in dit gebied de dijken langs de rivier de Elbe aan, vertelden zij alles over het kweken van groenten en ook gaven zij advies bij het opzetten van een tabaksplantage.

In de tijd van de DDR werden veel kastelen en paleizen verwaarloosd. Sommige van die eens zo trotse bouwwerken werden zelfs opgeblazen, omdat het onderhoud teveel geld kostte. Het paleis Oranienbaum bleef gelukkig overeind staan en wordt nog steeds gebruikt als archiefruimte voor de provinciale overheid. Toch ziet het er aan de buitenkant vervallen uit, maar er is een plan om alles in de oorspronkelijke staat terug te brengen.

Pijp

In een deel waar eens de koetsen stonden, is een klein museum ingericht met enkele stoelen en tafels uit het paleis, munten, stukjes van een Goudse pijp, een mooi zadel van een paard en schilderijen zoals van Frederik Hendrik, Amalia van Solms en van een hofbal in Den Haag, waarop vier prinsessen van Oranje met hun Duitse vorsten staan afgebeeld. Het tafereel werd geschilderd door Hieronymus Janssens. In een vitrine ligt een briefje van stadhouder Frederik Hendrik, die voor het huisarchief een aantekening maakte van de geboorte van zijn dochter Henriëtte Catharina.

Het paleis Oranienbaum is niet toegankelijk voor het publiek, maar voor Nederlanders wil de gids mevrouw Bötcher wel eens een uitzondering maken. U krijgt dan alleen de eetkamer te zien in een kelder aan de achterkant, die slechts 's zomers werd gebruikt. Deze is helemaal versierd met tegeltjes uit Delft en Rotterdam uit de 17e eeuw. Veel voorstellingen uit de Bijbel, maar ook Hollandse taferelen als een molen of een ophaalbruggetje zijn op de blauwe tegels te zien. Met wat grotere tegels heeft men in de eetkamer een aantal Griekse goden als Venus, Mars en Mercurius afgebeeld.

Erg mooi zijn de baroktuinen bij het paleis met ook een beetje cultuur uit China. Zo werd een pagode gebouwd om een beter uitzicht over de tuin te hebben. De orangerie is inmiddels vrijwel helemaal gerestaureerd en daarin is ook een restaurant ondergebracht.

Heel bijzonder is de kerk in Oranienbaum, waarvoor Henriëtte Catharina de eerste steen legde. Haar wapen is terug te vinden in het doopvont en in de kerk is ook een kleine tentoonstelling met foto's over de geschiedenis van het stadje ingericht.

Er is zelfs een speciale ruimte waar de vorstelijke familie naar de preek van de dominee kon luisteren. Kort na de dood van Henriëtte Catharina werd de kerk in het jaar 1712 ingewijd. Later werd het interieur nog verder verfraaid met een wit orgel, dat aangekocht kon worden omdat een rechter in de stad de hoofdprijs in een loterij had gewonnen.

Op enkele kilometers afstand van Oranienbaum is het paleis Wörlitz, waar vorst Leopold I een van de kinderen van Henriëtte Catharina heeft gewoond. Hij maakte veel reizen naar ons land om daar het bouwen van dijken te bestuderen. Het kasteel ligt namelijk aan een dode arm van de Elbe en men had ook in die tijd nogal eens last van overstromingen.

Tuinen

In tegenstelling tot Oranienbaum is Wörlitz veel beter bekend bij de toeristen. Zij komen daar vooral om de Engelse tuinen te bekijken, met een oppervlakte van meer dan honderd hectare de grootste in Duitsland. Met een bootje kun je varen over de fraaie vijvers en kanalen. Het paleis zelf is te bezichtigen.

Ook daar vinden we aan de muren schilderijen van Hollandse meesters, zoals een landschap van Ruysdael. Het interieur is opmerkelijk gaaf gebleven, maar helaas werd in de tijd van de DDR de inventaris van de bibliotheek verkocht. Men probeert nu aan de hand van archieflijsten de oorspronkelijke boeken bij antiekzaken weer terug te kopen.

Tot nu toe heeft men al één kastje vol....

R E I S W I J Z E R
Een bezoek aan Oranienbaum en Wörlitz kan erg interessant zijn. Beide plaatsen zijn gemakkelijk te bereiken via de autosnelweg van Berlijn naar Leipzig. Bij Dessau is een afslag naar Oranienbaum.

De burgemeester van dit stadje heeft inmiddels koningin Beatrix uitgenodigd voor een bezoek aan dit stukje Holland. Men heeft ook een uitwisseling met een school in Epe. De twee paleizen liggen dichtbij het natuurreservaat 'Mittlere Elbe' met ook een schaapskudde en bevers.

Van alle vakantiegangers uit Nederland bezoekt ongeveer vijf procent de voormalige DDR. Dit aantal stijgt de laatste tijd behoorlijk.

INLICHTINGEN: Duits Verkeersbureau, Hoogoorddreef 76, 1101 BG Amsterdam, telefoon 020-6978066 of via de folderbestellijn 0900-1091029 (60 ct. per min.). Rechtstreeks kan ook bij de VVV Oranienbaum, telefoon 0049-34904-22033.

Het paleis Oranienbaum is nog maar door een paar toeristen uit ons land ontdekt. Burgemeester Schapitz bij het oranjeboompje op de markt. De tuin bij het paleis in Oranienbaum is erg mooi met ook een Chinese pagode. Een schilderij van vorstin Henriëtte Catharina met enkele van haar kinderen. Op de markt van Oranienbaum is vrijwel dagelijks een hoefsmid aan het werk. Een tempeltje in de Engelse tuin bij het paleis Wörlitz.

Publicatiedatum = 30 augustus 1997

terug Duitsland intro