Levende
geschiedenis
in Joods Museum
Het
kost de gids enige moeite de deur van staal alleen open
te krijgen. De bezoekers van het Joods Museum in Berlijn
laten zich gewillig de ruimte invoeren, die hoog, kaal
en koud is. De deur gaat dicht en ook al zijn we bij
en met elkaar, even is iedereen aangewezen op zijn of
haar eigen gedachten.
Er
wordt zwijgend in de lucht gestaard naar het beton dat
ophoudt bij een straal licht, helemaal bovenin, waardoor
ook het geluid van de straat naar binnen komt. Hier
in deze donkere, onaangename ruimte, die niet voor niets
de Holocaust-toren heet, ondergaan we een heel klein
beetje een gevoel van eenzaamheid, van verlatenheid
en misschien ook wel van angst.
|
Van
binnen en van buiten hoogst interessant: het nieuwe
Joods Museum in Berlijn. Foto: AP
|
Toch
wil het pas geopende Joods Museum in Berlijn met nadruk
geen Holocaust-museum zijn. De eerste tentoonstelling
brengt dit tot uiting door ook de goede, mooie en waardevolle
kanten te laten zien van tweeduizend jaar joods-Duitse
geschiedenis. Wie het museum heeft bezocht en weer buiten
staat, of zich in het restaurant van chefkok Eran Harel
naar oud-joodse spijsvoorschriften te goed doet aan
een voor de meesten van ons toch wat ongebruikelijke
maar daarom niet minder voortreffelijke maaltijd, zal
het met zichzelf niet gauw eens zijn wat nu het indrukwekkendst
was: het gebouw of de tentoonstelling?
Monument
Voor
het eerste tekende Daniel Libeskind, de in Amerika woonachtige
architect, die erin is geslaagd een waar monument neer
te zetten. Het gebouw is door de vormgeving zó afwijkend
van al het andere op dit gebied, dat de afgelopen jaren
alleen al daarom meer dan 350.000 mensen de moeite namen
om ervoor naar Berlin-Kreuzberg te reizen en er een
kaartje te kopen.
De Nieuw-Zeelander Ken Gorbey tekende in achttien maanden
voor de tentoonstelling, iets wat volgens velen volstrekt
onmogelijk was. Tweeduizend jaar Duits-joodse geschiedenis
verbeelden in anderhalf jaar, zonder zelf een woord
Duits te spreken en ook geen jood te zijn. Hij is er
niettemin in geslaagd en heeft uit alle uithoeken van
de wereld meer dan drieduizend (vaak bijzondere) voorwerpen
bijeengebracht die de bezoeker heel wat kennis bijbrengen
over het joodse leven.
|