 |
Tochtjes langs de Rijn blijven... fijn |
 |
|
|
door Peter Babbéko
ROTTERDAM - "Een typisch Zeeuwse gewoonte, elke dag omstreeks de klok van twaalf twee borrels voor het eten en dan graag 'Ketel 1'." Ik dacht in eerste instantie dat het ging om warm water uit de ketel van een oude stoomboot. Maar er schijnt een jenevermerk op de markt te zijn met die naam.
De bevoorrading van de Europa verliep perfect, binnen paar een uur werden
de belangrijkste zaken vanuit Nederland aangevoerd.
Die typisch Zeeuwse gewoonte van een 82-jarige voormalige veehandelaar was duidelijk 'uitgelekt' aan boord van het schitterende splinternieuwe cruiseschip voor de rivieren, de 'Europa'. Veel van de andere passagiers hadden die gewoonte al snel over genomen, althans zo leek het. Er moest al na twee dagen een nieuwe voorraad van deze versnapering worden aangelegd.
Contact
Trouwens alles wat men op dit schip tekort kwam, en dat was nogal wat omdat het ging om de eerste reis langs de rivieren en kanalen in Noord-Duitsland, werd in een recordtempo aangevoerd per auto of vrachtwagen. Want eigenlijk ben je als passagier nooit verder van huis dan een paar honderd kilometer. Voor veel mensen aan boord een plezierige gedachte. Er kan thuis immers van alles gebeuren met de kinderen of de kleinkinderen. En die angst speelt met name bij ouderen een belangrijke rol als men op reis gaat. Altijd een beetje contact houden met het thuisfront, luidt het motto.
|
|
Gingen senioren vroeger alleen maar varen op de Rijn en soms op de Donau in de richting van Wenen, nu is elke rivier welkom. De 'Europa' is speciaal gebouwd voor dat doel. In grote delen van Noord-Duitsland en in het voormalige Oost-Duitsland zijn de honderden bruggen zo laag dat de 'oude' Nederlandse cruiseschepen voor de Europese rivieren daar onmogelijk onderdoor kunnen.
De
Noordduitse stad Münster is na de Tweede Wereldoorlog nagenoeg volledig
herbouwd. Deze prachtige 'oude' geveltjes verkeren dus in uitstekende
staat.
Dat betekent dat die delen niet bereikbaar zijn terwijl er wel veel belangstelling voor is. Wenen had men zo langzamerhand wel gezien, maar met de boot vanuit Rotterdam naar Berlijn en Praag dat moest de nieuwe trekpleister worden. Althans dat vond de Rotterdamse maatschappij WT-Cruises. Dus liet men door de scheepswerf Grave een nieuw schip bouwen.
Kruipruimte
De opdracht die de werf meekreeg was: de kruipruimte, niet te verwarren met de ruimte onder een huis, maar dat is de hoogte van het schip boven de waterlijn met ballast, mocht niet meer zijn dan vier meter. Bij de andere drie schepen van de maatschappij, onder meer bij de Erasmus, is dat bijvoorbeeld zes meter.
Dit alles mocht natuurlijk niet ten koste gaan van de luxe voor de passagiers.
En dat is gelukt. Prachtig afgewerkte hutten, een mooie grote eetzaal
en een salon met een goed gevulde bar, waar zoals ik al eerder aangaf
veel gebruik van werd 
gemaakt,
maken het reizen met dit schip uiterst aangenaam.
Het vaartuig is dus optimaal geschikt om de bruggen in grote delen van Europa te kunnen 'slechten'. Een tochtje langs de Rijn krijgt op deze manier een heel andere betekenis. De eerste reis verliep, en dat gebeurt wel vaker, niet helemaal vlekkeloos, maar dat lag zeker niet aan de kapitein en zijn bemanning. Iedereen deed zijn best om de kinderziektes zo snel mogelijk te verhelpen. Daarvoor moest uren extra worden gewerkt, want ook het personeel kende het schip natuurlijk nog niet en zocht zich soms een breuk naar glazen, flessen en ander materiaal. De kapitein kreeg er nog een probleem bij. De ligplaatsen voor de nacht waren door de maatschappij van tevoren niet goed of helemaal niet verkend. Ook met een schip vol sportieve ouderen moet de ligplaats veilig zijn, maar dat was soms niet het geval en moest men de benen strekken aan boord.
Zonder
senor Garcia, hotelmanager aan boord van de Europa, was de reis een stuk
minder plezier verlopen. Hij wist alle kinderziektes te bestrijden. Klasse...
Eveneens voor de hotelmanager, de in Maastricht geboren en in Venezuela woonachtige senor Garcia, was het de eerste reis. Ik durf te beweren dat zonder deze vakman en mensenkenner er grote narigheid was ontstaan. Iedereen weet dat 'oudjes' best eens kunnen zeuren, trouwens daar hoef je niet oud voor te zijn, maar deze vakman wist alles in de kiem te smoren. Trouwens ook kapitein Burgers verdient een pluim voor het varen met zo'n schip over erg krap water met zeer smalle sluizen en veel grote 'tegenliggers'.
Bries
Naast de inmiddels genoemde minpuntjes van deze eerste reis, is er ook een zaak aan de orde die in de toekomst bij reizen op deze Duitse wateren mijn inziens een veel groter probleem kan opleveren. Vakantiegangers, ook aan boord van schepen, willen graag buiten zijn en dan niet alleen als het mooi weer is. Een luchtje scheppen aan dek met een frisse bries om de oren is een must.
|
|
Tijdens het varen met de Europa moesten echter dagen achtereen de brug, de zonnetent en de railing van het bovendek verdwijnen. Dit tot grote ergernis van veel passagiers. Het 'brugveilig' maken duurt ongeveer een half uur en de bruggen liggen soms maar tien minuten van elkaar. Sneller kan niet, dus een oplossing voor dit probleem is er voorlopig niet. Jammer, want binnen zitten in de prachtige salon als buiten de mussen van de hitte dood van het dak vallen, is geen pretje.
De
stuurhut en het zonnedek zakken weg in het schip, dat is de enige manier
om de lage bruggen in sommige delen van Duisland te passeren.
De grote baas van WT-Cruises, directeur Cor Giljam, had veel begrip voor dit en andere problemen tijdens de reis. Ook hij legde zijn oor te luisteren en wist bijna alle passagiers gerust te stellen en gaf tevens de nodige toezeggingen voor een eventuele volgende reis met de Europa of met een van de drie andere schepen van de maatschappij.
Feest
Voor een beginneling als ik is zo'n 'Rijn-reisje' een feest. Langzaam varen met een prachtig uitzicht op de oude Nederlandse en Duitse stadjes langs de grote rivieren blijft uniek. Op de Duitse kanalen kijkt men jammer genoeg in veel gevallen tegen een dijk aan, maar de gezelligheid aan boord maakt een boel goed. En gezellig was het.
Je kunt nauwelijks voorstellen dat een Amstelveense dame van 92 met haar vriendin van 84 aan de bardame vraagt om een biertje, omdat ze dorst hebben en dat de whisky daarna kan worden ingeschonken.
Een tochtje langs de Rijn, of een andere Duitse rivier, blijf een tijdloos fijn uitje.
|
|
| Inlichtingen
over cruises met de Europa of met een van de andere drie schepen van
de maatschappij, zijn aan te vragen bij WT-Cruises in Rotterdam: telefoon
010-4118660, fax 010-4130569. E-mail: wtcruiseswtcruises.nl |
EIGEN FOTO'S
Publicatiedatum = 17 juni 2000
