&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

Golfstaten heten u voorzichtig welkom

door Peter Babbéko

DUBAI
Als je zegt "we gaan een cruise maken", dan denkt bijna iedereen aan Zuid-Amerika, de Middellandse Zee of bijvoorbeeld de Stille Zuidzee. Maar als je dan antwoordt, "we gaan naar de Perzische Golf", dan krijg je een blik van "zo die durft".

En eigenlijk is dat ook zo, want je komt nergens op de wereld op dit moment zoveel oorlogsbodems tegen als daar. Met name natuurlijk in de buurt van Koeweit. De spanningen rond dit gebied zijn na de Iraakse inval in Koeweit en de daarop volgende Golfoorlog nog steeds niet afgenomen, zoals dagelijks in de kranten valt te lezen.

Er varen meer Amerikaanse, Engelse en Franse fregatten en vliegdekschepen dan cruiseschepen. Het heeft wel iets zo'n oorlogsschip met alles er op en er aan. Zwaaiende Amerikaanse bemanningsleden die weer hartstochtelijk werden toegeroepen door de met name Amerikaanse passagiers van het cruiseschip.

Oorlogstuig

Nu ga je natuurlijk geen cruise maken in de Perzische Golf om te genieten van allerlei soorten oorlogstuig, maar om kennis te maken met de Golfstaten. De Golfstaten die werden bezocht zijn: Dubai, Koeweit, Bahrein, Qatar en Oman, van daar werd er doorgevaren naar Bombay in India.

Bij het Nationaal Museum van Koeweit ligt een oud schip op het droge. Dat is het enige dat er te zien is.

Tot voor kort was je niet echt welkom in deze landen, de cultuur en met name de religie gaf en geeft nog steeds problemen. De overheden van de staten zijn er echter van overtuigd dat de grenzen voorzichtig moeten worden opengesteld omdat verwacht wordt dat de oliebronnen binnen 20 jaar opgedroogd zijn en het toerisme het gemis aan inkomsten slechts voor een deel kan goed maken. Het afgelopen jaar zijn de inkomsten uit olie al met 40 procent teruggelopen en verwacht wordt dat ook de bevolking in de komende 20 jaar zal verdubbelen, dus de toeristen zijn ineens een must.

Maar zo eenvoudig is dat niet, alle toeristenlanden in de wereld weten dat vakantiegangers niet vanzelf komen. Dus geen ingewikkelde procedures aan de grenzen of bij het verstrekken van een visum. Goede service, kwaliteit en veiligheid zijn eveneens belangrijke eisen van de moderne reiziger.

Er varen meer oorlogschepen dan cruiseschepen...

Wat dat betreft moeten de golfstaten nog veel leren. Aan strand en zon geen gebrek, alleen wordt er weinig of niets meegedaan. Geen parasols en stoelen, geen strandtentjes of eethuisjes, weinig of geen duikmogelijkheden en geen terrasjes, maar wel in al deze landen schitterende hotels met gigantische zwembaden en naast de deur de mooiste golfbanen.

Nu is er natuurlijk altijd een categorie die zegt, 'voor mij hoeft die flauwekul allemaal niet', maar je moet niet denken dat in dit soort landen in je eentje met een tentje op pad kan gaan. Vergeet dat maar, zo leert de praktijk.

De beste manier om de verschillende Golfstaten te bezoeken is per cruiseschip en dan niet zo eentje met 2000 passagiers, maar met een 'kleintje' die niet meer dan 100 a 200 gasten aan boord heeft. Dat geeft bij het ontschepen de minste problemen, toch kan de wachttijd voor dat men het schip mag verlaten soms nog oplopen tot een paar uur. Ook hier werkt het ambtenarenapparaat traag.

De vismarkt in Oman is een zeer kleurrijk geheel.

Een van de meest ideale schepen voor deze trip is de Song of Flower, van de Radisson Seven Seas Cruises; klein maar fijn. Met een perfecte service, een meer dan vriendelijke bemanning (18 nationaliteiten), ruime buitenhutten, prima eten en drinken en een uitermate rustige Noorse kapitein.

Golf

Geen 'showboot', maar wel met alles er op en er aan: natuurlijk een zwembad, nachtclub, verschillende bars, bibliotheek, fitnessruimte en aan dek de mogelijkheid om een golfballetje te slaan. Niet goedkoop omdat alles inclusief is. Ook de drankjes en dat is op andere schepen wel anders. Daar kost een glaasje soms later een vermogen.

Niet op de Song of Flower. Alles, dus ook de bekende Franse champagnes en de dure whisky's, maar ook de beste kaviaar is in begrepen. Dat daar fors gebruik van werd gemaakt zal duidelijk zijn, ook gezien het prijskaartje wat aan zo'n cruise hangt, maar je krijgt er dan ook wat voor terug.

In de havens van de bezochte landen stonden keurig de bussen met een Engels- of Duitstalige gids klaar voor een rondrit door de hoofdstad en de omgeving. Wat het meest opvalt in de steden is dat ze heel schoon zijn. Nergens graffiti op de muren en geen vuil op straat.

De drie torens in Koeweit zien er weer uit als nieuw.

Een van de passagiers wilde weten of er veel misdaad is , omdat alle huizen omringd zijn met dikke en vooral hoge muren Het antwoord: "Er is geen criminaliteit de muren zijn alleen maar bedoeld om te voorkomen dat je naar binnen kunt kijken. Het is namelijk de enige plaats waar een vrouw ongesluierd kan zijn."

Zwart

Daar kwamen de vrouwelijke buspassagiers later ook achter, want bij het verlaten van de bus moesten de dames schouders en benen bedekken, en dat bij een temperatuur van ongeveer 38 graden Celsius. Bij een bezoek aan een moskee wordt van de dames verwacht dat ze zich helemaal bedekken met een zwarte japon. Voor de goede zaak doe je dat natuurlijk, maar de meeste dames waren dolblij weer aan boord van het schip te zijn. Daar konden ze de warme donkere kleren losgooien of verwisselen voor een badpak.

Cruiseschepen liggen jammer genoeg tekort in een haven om het dagelijks leven in een land een beetje te leren kennen. In de vroege ochtend kom je aan en tegen de avond weer weg. Je bent dan slechts enkele uren aan de wal, terwijl ook nog eens alles tussen 13.00 en 16.00 uur gesloten is.

Voor veel passagiers, vooral voor de Amerikanen, was een bezoek aan Koeweit het hoogte punt. Iedereen heeft nog de tv-beelden via CNN op z'n netvlies staan van een kapot geschoten en een in brand staande stad. Daar is niets meer van te zien. De drie beroemde torens in de stad, die zwart geblakerd waren, zien er weer als nieuw uit. Onvoorstelbaar hoe snel die opbouw is gegaan.

Kamelen kunnen worden gekocht of geruild tegen...vrouwen.

Alleen het Nationaal Museum kan voorlopig beter op slot blijven, want dat gebouw is helemaal leeggeroofd door de Irakezen. Doodzonde, omdat het bekend stond als een van de mooiste in de Golfstaten.

Een bezoek aan de kamelenmarkt in Qatar is een unieke gebeurtenis. Duizenden dieren, jong en oud, staan te wachten op kopers. Voor de meeste dieren wacht de slager, sommige worden uiteraard gebruikt als lastdier in de woestijn en een paar uitverkorenen mogen naar de racebaan. Heeft u thuis een beetje ruimte om het huis om zo'n dier te plaatsen, uw vrouw, liefst niet te oud, brengt gemakkelijk een of meerdere dieren op.

Alles bij elkaar opgeteld is een bezoek aan de golfstaten de moeite waard. Zeker om tegen buren en vrienden te kunnen zeggen: "Ik speelde tien dagen voor oorlogscorrespondent in de Golf."

REISWIJZER

Het nieuwste schip van de Radisson Seven Seas, de Navigator, wordt deze zomer in de vaart genomen. Dit schip heeft alleen suites met bijna allemaal een eigen balkon en kan 490 pasagiers herbergen. Het schip gaat vanaf augustus dit jaar in de Middellandse Zee varen om vervolgens te vertrekken naar het Caraïbische gebied.

De Song of Flower cruist o.a. eveneens in de Middellandse Zee, de Oostzee en het verre Oosten.

Inlichtingen VCK-Reizen in Amsterdam. Telefoon: 020-6800871.


Serge aan boord van 'zijn' cruiseschip.

Overal in de wereld kom je in de betere hotels, restaurants en op cruiseschepen Nederlandse werknemers tegen. In de meeste gevallen hebben ze dan een topfunctie of zijn nog bezig met de opleiding. Nederlanders zijn in de horecawereld erg geliefd omdat ze vaal drie of vier talen spreken en een gedegen opleiding achter de rug hebben.

Zo ook de 31-jarige Serge Bosschaart uit het Zeeuwse Koudekerken. Hij is inmiddels, na een opleiding aan de Middelbare Hotelschool in Brugge, zo'n 7 maanden aan boord van de Song of Flower en klimt langzaam op naar een leidinggevende positie in het restaurant.

Mede door de uitstekende betaling, daar moet dan wel zeven dagen per week voor worden gewerkt, en de goede verstandhouding met zijn collega's uit alle delen van de wereld, blijft hij voorlopig nog wel even aan boord. Toch is zijn grootste wens om in de toekomst eigen zaak te starten en dan natuurlijk wel in Zeeland.


Publicatiedatum = 20 februari 1999