Zelfs de scheepshond spreekt niet
van de Queen Elizabeth 2

Het summum 'Kjoe I Toe'

door Nico van der Zwet Slotenmaker

a.b. Queen Elizabeth 2 - Het meest simpele stukje speelgoed aan boord van de Queen Elizabeth 2 is een legpuzzel. Zo'n lekkere ouderwetse van 2500 stukjes met veel bomen om het nog wat ingewikkelder te maken. Je kunt ermee aan de slag op een grote tafel in een hoek bij een van de bars. Er is nog niet veel aan gedaan. Alleen de rand is eigenlijk pas klaar.

Ook in de Baltische Zee is de Q.E. 2 soms present.
Foto: Peter Mueller

Dat valt me wat tegen, want hoewel ik slechts heb aangemonsterd op het stukje Southampton-New York varen de meeste passagiers in feite de laatste paar duizend mijl van een wereldcruise die 109 dagen duurt.

Maar misschien hebben ze eenvoudigweg geen tijd gehad om ook eens een stukje aan te passen. Dat lijkt een zwak excuus. In dik drie en een halve maand ligt toch wel ergens een verloren uurtje verscholen, zou je zeggen. Zeg het maar niet. Als je het dagprogramma op de oceaanreus openslaat, ga je er wel anders over denken.

Puzzel

Je mag blij zijn als je tussen de activiteiten door gelegenheid krijgt een schoon overhemd aan te trekken. Als het waar is dat ledigheid des duivels oorkussen is, zorgen ze er op de Q.E. 2 wel voor dat satan geen schijn van kans heeft. En die puzzel, nou ja, die ligt er alleen maar om compleet te wezen. Compleet worden, hoeft niet eens.

Ook aan een van de bars is de koers van de Q.E. 2 goed te volgen

De afkorting Q.E. 2 is gevallen. Niemand, zelfs de scheepshond niet, spreekt de naam van het schip volledig uit. Het is de 'kjoe i toe' als je er echt bij wilt horen. En dat wil iedereen wel natuurlijk. We weten allemaal inmiddels dat de cruise-vaart niet meer het alleenrecht is van de puissant rijken, maar de Q.E. 2 is toch nog wel iets anders. Different cake, the top of the bill zal ik maar zeggen.

Als iemand zit op te scheppen over een boottochtje in het Caribisch gebied kan je absolute stilte verkrijgen door even fijntjes de Q.E. 2 ter tafel te brengen. Dat is het summum.

Waar dat dan precies aan af te lezen valt? Ja, het is vooral de sfeer, zal ik maar zeggen. Dat degelijke Britse met een regie waarbij letterlijk aan alles is gedacht. Je kunt danslessen krijgen en je eveneens laten bijscholen op de computer. Hoewel deze laatste cursus onder in de ingewanden van het schip in een weinig luisterrijke omgeving wordt gegeven, is het iedere dag volle bak. Er valt kennelijk nog heel wat in te halen op dit gebied. Schrijfmachine-adept (en niet elektrisch natuurlijk) die ik ben, zou ik er zo bij kunnen gaan zitten.

Sport

Sportief zijn, kan uiteraard ook. Op de dekken wemelt het van de lieden die een balletje slaan of dravend in de weer zijn. Trimzalen met de modernste apparatuur zijn eveneens beschikbaar en vormen trouwens een vast nummer op langzamerhand iedere pretboot.

Als het zonnetje te voorschijn komt zijn de dekken snel bezet.

Al is de Q.E. 2 dat in een bepaald opzicht ook weer niet. Tenslotte vaart het schip nog zo'n tiental keren per jaar vice versa van Engeland naar New York en is daarmee de laatst overgebleven representant van de passagierslijnvaart uit het verleden. Die in een behoefte voorziet, want er zijn nog steeds lieden die weinig heil zien in het luchtverkeer en best een weekje voor de overtocht over hebben. Of ze doen het er eens een keertje als een soort vakantie tussendoor.

Ook het woord 'vakantie' is echter een beperkt begrip. De vaste gasten op de Q.E. 2 hebben zakelijke beslommeringen reeds lang achter zich gelaten en slijten hun laatste levensjaren zo'n beetje op het schip en laten ook de excursies varen. Je zou kunnen stellen dat ze net zo goed in een gebouw met alle gemakken aan de wal kunnen gaan wonen, ware het niet dat je aan boord toch iets doet: je vaart.

In een hele luxe sfeer, al is het klasseverschil verdwenen. Je reist niet meer eerste, tweede of derde klasse. Toch is er natuurlijk nog dat kleine verschilletje dat zo bij Engeland hoort. De passagiers in de duurste hutten eten in een apart restaurant. De nadruk wordt er echter op gelegd dat de bezoekers van de andere eetzalen precies hetzelfde kunnen bestellen als aan de top wordt genuttigd. Je moet het dan alleen van tevoren even zeggen.

Oppassers

Nogmaals, als je tijd hebt natuurlijk. Want misschien wil je je hond wel even knuffelen. Die mag ook meevaren, maar wordt wel apart gehouden om de andere opvarenden niet voor de voeten te lopen. Katten en vogels zijn ook welkom. Er zijn speciale oppassers voor.

Prachtige scheepsmodellen versieren de gangen en trappenhuizen.

In een omgeving waar men pretendeert aan alles te denken, ben je geneigd naar foutjes te gaan zoeken. Ik zie ze niet. Als u ik noem maar wat toevallig hardhorend bent en een kootje van de linkerwijsvinger mist hebben ze er aan boord van de Q.E. 2 een praatgroep voor.

Vooralsnog schuif ik wat zijdelings aan bij de bijeenkomsten waarop grootouders over hun kleinkinderen kunnen praten. Positief uiteraard, want als je nageslacht aan de drugs is of nog een celstraf van twee jaar moet uitzitten, hou je je mond wel.

Dan ga je naar een lezing of duikt de forse bibliotheek in. Het zal u niet verbazen dat je daar voor de lectuur aangaande de Titanic in de rij moet staan. en zo wordt mij verzekerd dat is niet pas sinds de film. Altijd wilden de passagiers van de Q.E. 2 al alles weten over de zo jammerlijk verongelukte voorganger van de Q.E. 2. Een beetje morbide is het wel, al schijnt iedereen wel wat sadistische of masochistische trekjes te hebben.
Huis

Bij de oude dame waarmee ik in het winkelcentrum (niet een paar scheepsshops, nee, een complete galerij) aan de praat raak, vermoed ik dat niet. Ze is een beetje droevig zegt ze en als medemens vraag je dan waarom. "Omdat de reis er bijna opzit," antwoordt ze. Ze heeft wel degelijk een optrekje in New York, maar ze beschouwt de Q.E. 2 als haar huis en haar vaste medepassagiers als familie. "Maar gauw weer boeken" probeer ik en ze kijkt me een beetje verwonderd aan. "Dat heb ik toch allang gedaan," krijg ik als iets volkomen vanzelfsprekends te horen.

Voor haar is leven een gemakkelijke legpuzzel. Ze hoeft alleen die paar witte plekjes op de wal nog in te vullen. Dan stapt ze weer aan boord van het enige koninkrijk waar ze onderdaan van wil zijn.

REISWIJZER

De Queen Elizabeth 2 is uiteraard het gehele jaar in de vaart. Naast de tiental overtochten van Southampton naar New York v.v. maakt het schip cruises over de gehele wereld. Ook op onderdelen van die cruises kan worden geboekt.

Speciale arrangementen zijn er aan het eind van het jaar om kerstinkopen in New York te doen. Op 19 november kunt u vanaf Parijs in een paar uurtjes per Concorde naar Amerika vliegen.

Inclusief twee nachten in het Warwick Hotel en zes nachten aan boord op de terugweg kost dat per persoon in een binnenhut ƒ7.535,- en bij een ultra luxe buitenhut ƒ10.566,-. Op 14 december kunt u vanaf Southampton naar New York varen en terug met de Concorde ook weer inclusief twee nachten in het Warwick. De prijzen zijn dan respectievelijk ƒ7.197,- en ƒ9.981,-.

Voor deze trips en alle andere mogelijkheden met de Q.E. 2 en de andere schepen van de Cunard-lijn belt u VCK-Reizen in Amsterdam, telefoon: 020-6800865. Ook in weekend te bereiken vanaf 10.00 uur.

Publicatiedatum = 17 oktober 1998