Cruisepassagiers zijn in hoge mate gewoontedieren, dus..... Marco Polo-cruise vol vaste klanten door Nico van der Zwet Slotenmaker SINGAPORE - HONGKONG - Ik mag dan langzamerhand hier en daar wel een paar kilometer hebben gemaakt, aan boord van de Marco Polo ben ik nog maar een groentje. Een soort ketelbinkie die nauwelijks over de reling kan kijken. Iedereen is verder veteraan, routinier, door alle oceaanwateren gewassen en vaste klant. De Marco Polo in volle glorie. Dat doet de rederij om de zoveel tijd. Een bijzonder reisje voor lieden die al eerder hebben aangemonsterd. Want cruisepassagiers zijn in hoge mate gewoontedieren. Net zoals Nederlandse wintersporters al twintig jaar naar dezelfde berg afreizen. Het heeft geen enkele zin ze te wijzen op wellicht betere mogelijkheden om de hoek. Ze geloven je eenvoudig niet. Identiek Dat is op luxe zeekastelen hetzelfde. Beweer niet dat een andere maatschappij ook een aardig scheepje in de vaart heeft of je zult meewarig worden aangekeken. Ik zal het u nog sterker vertellen. Er zijn ondernemingen die twee of meer identieke schepen op zee hebben. Ze verschillen geen centimeter van elkaar en toch wil de toerist slechts op dat ene meevaren, zelfs al zou hij al het vaste personeel naar het andere mogen meenemen. Zonder zo'n moderne gymnastiekzaal vaart geen cruiseschip meer uit. Nee, ik stel me vooralsnog maar uiterst bedeesd op, op de Marco Polo. Toch val ik steeds als beginneling door de mand, omdat iedere consumptie moet worden afgerekend met een kaartje. De stamgasten beschikken daartoe over een goudkleurig exemplaar, terwijl het mijne groen is en steeds als een ernstige dissonant naast de kassa ligt. Gelukkig word ik er niet op aangekeken en gedurende de hele reis vraagt dan ook niemand me hoe ik hier letterlijk en figuurlijk verzeild ben geraakt. Alleen aan het enige Nederlandse echtpaar aan boord leg ik mijn ware bedoelingen bloot. De Marco Polo zet deze keer van Singapore via Java, Bali en de Filippijnen koers naar Hongkong. Niet een echt routinetochtje, want de Marco Polo is allerminst een schip dat altijd maar weer dezelfde baantjes ploegt. Dat is ook het leuke aan haar karakter. Ze probeert de wereld steeds op een andere wijze te ontspannen en als je maar lang genoeg aan boord blijft kom je dus vanzelf overal wel eens een keer terecht. Riant Sommige mensen doen dat ook. Ze hebben weliswaar ergens een vast en riant optrekje, maar prefereren de Marco Polo, ook al omdat het schip steeds ergens anders aanmeert en je dus niet snel de kans loopt tijdens de excursies op een tempel te stuiten die je al eens eerder hebt gezien. De beste koks staan garant voor de prima maaltijden. Aan de Marco Polo mankeert niets. Dat durf ik best te zeggen. En om scheve ogen te voorkomen voeg ik daar nog aan toe dat dit voor negenennegentig procent van de cruiseschepen geldt. Deze markt, die zo groeit dat er gemiddeld een keer per kwartaal een nieuw schip van stapel loopt, kan zich geen mindere producten veroorloven. En dat geldt allang niet meer uitsluitend voor het 'natje' en het 'droogje' of wat algemeen onder 'de geregelde bewassing' wordt verstaan. Dat is allemaal prima in orde. Natuurlijk is er op zijn minst een zwembad, maar een rijk gevulde bibliotheek is tegenwoordig ook standaard. En dan is er nog het legertje lieden die u zo'n beetje het gehele etmaal bezig dienen te houden. Passend in deze tijd staat de gezondheid daarbij voorop, zodat je meer haastige lieden op de dekken ziet passeren dan op een vakantieschip voor de hand ligt. Misschien helpt het ook nog wel, al kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat het misschien beter was geweest als men wat eerder met de oefeningen was begonnen. Bij het zwembad is het altijd druk en gezellig. Gedoopt moet er ook worden, want Neptunus verschijnt uiteraard aan boord. Tot mijn niet geringe verbazing blijken er wel degelijk een paar passagiers beschikbaar te zijn die de equator nog nimmer zijn gepasseerd en nu dus echt aan de beurt zijn. Het ritueel gaat gepaard met veel op lichaamsdelen geplette eieren en andere kleverige smurrie, zodat de bemanning daarna nog een paar uur bezig is het zwembad weer toonbaar te maken. Maar gelachen hebben we in ieder geval. Pet Verder valt de uitbundigheid op cruiseschepen altijd wel mee, al dossen sommige passagiers zich graag potsierlijk uit. Op de Marco Polo bevindt zich een dame die een met zoveel gouden sterren versierde kapiteinspet draagt dat de winnende generaal na de zoveelste staatsgreep in een bananenrepubliek er jaloers op zou worden. Bubbelbaden op het bovendek. Met Borneo (Kalimantan) aan bakboord en Celebes (Sulawesi) aan de andere kant is er in de Straat van Makassar niet zoveel te doen. Er zijn wat kleine eilandjes die veel passagiers doen verzuchten dat het daar heerlijk wonen en verblijven moet zijn, maar dat weet ik dan weer een stuk beter. In de Stille Zuidzee heb ik veel van dit soort afgelegen oorden bezocht. En het is geen sprookje. Als u verwacht dat de eilandbewoners weinig anders omhanden hebben dan zich slechts gekleed in rieten rokjes langdurig te weiden aan het minnespel zit u er geheel naast. Om van die naar roze fondant smakende mandolinemuziek maar te zwijgen. Het is een hard, heel hard gevecht om het bestaan waarin je nog de grootste kans loopt zonder een dokter te sterven aan het verorberen van een door kernproeven vergiftigde vis. Dromen Maar daar ga ik op de Marco Polo uiteraard niet verder op in. Iedereen heeft zijn dromen. De bemanning ook, want tachtig procent komt van de Filippijnen en Manila staat voor de deur. Nu heeft lang niet iedereen zijn verwanten in de hoofdstad en sommige echtgenotes en kinderen zullen eerst dagen moeten reizen om papa straks een paar uurtjes te kunnen zien. Want afmonsteren is er niet bij. De contracten lopen nog vele havens verder. Een zonovergoten achterdek met zwembad en terras. Daar komt bij dat de diensten gewoon door moeten draaien en alsof dat nog niet genoeg is moet er extra mankracht worden ingezet, omdat we bezoek krijgen van twee kindertehuizen die al sinds vele jaren door bemanning en passagiers van de Marco Polo worden gesponsord. Les Het is natuurlijk niet je hoofddoel als je een cruise gaat maken, maar wie een hart heeft houdt geen droge ogen als je zo'n middag eens mag meemaken. Eindelijk krijgen die verschoppelingen en dat ene meisje in die rolstoel eens de aandacht die de verwende cruisepassagier iedere seconde als doodnormaal ervaart. Het is een les die gelukkig snel begrepen wordt, want in de kortste keren heeft de rijke Amerikaanse dame die aan tafel altijd door drie man bediend wenst te worden de leiding bij het uitdelen van de geschenken en de lekkernijen en laat een grijsaard, die er zo eerbiedwaardig uitziet dat niemand hem heeft aan durven spreken, een kleuter op zijn knie paardje rijden. De bibliotheek moet goed gevuld zijn. Soms, heel soms denk ik dat we misschien, heel misschien toch nog wel eens de goede kant op gaan. In ieder geval met de Marco Polo. Reiswijzer Voor wie ook eens op de Marco Polo wil aanmonsteren zijn er enkele bijzondere mogelijkheden. Op 26 oktober vertrekt het schip uit Athene voor de 21-daagse Egypte & Afrika-cruise, waarbij voor de tweede persoon de halve prijs geldt. Van 27 maart t/m 11 april staat de 'Passage to India'-cruise met vertrek uit Singapore en terugvlucht vanaf Bombay op het programma. Inlichtingen en boekingen bij Royal Hansa Tours, Stationsweg 41, 9471 GK in Zuidlaren, tel. 050-4090080. Publicatiedatum = 25 juli 1998