Overgewaaid uit Frankrijk:
Surfen met een vlieger
door Johan van den Dongen
IJMUIDEN - Nederland maakt zich op voor een gloednieuwe rage: voortgetrokken door een vlieger knoerthard over het water surfen.
Hydro-skyting heet de spectaculaire combinatie van windsurfen en vliegeren. Golven zijn niet meer nodig om sprongen van een meter of twee hoog en twintig ver te maken; ook boven vlak water trekt de vlieger de watersporter de lucht in. En hard gaat het ook. Inmiddels zijn al snelheden van tachtig kilometer per uur gemeten.
Door een vlieger voortgetrokken keihard door het water scheuren. De nieuwste rage.
De adembenemende sport is nog geen maand in Nederland. Een groepje Nederlandse watersportliefhebbers ontdekte het hydro-skyting (vrij vertaald: water-vliegeren) in december in Frankrijk en haalde de sport naar ons land.
Het principe is vrij eenvoudig: de watersporter staat op een (aangepaste) vederlichte surfplank van ruim twee meter en stuurt met de vliegerstok in plaats van met de vertrouwde giek. Vanaf de vliegerstok gaan twee stuurlijnen van 30 à 40 meter naar de ovale vlieger, die opblaasbare 'stokken' en een oppervlakte van 5 tot 8,5 vierkante meter heeft.
"Die wind, die wil steeds met je aan de haal. Je moet voortdurend anticiperen, voortdurend strijd leveren. Dat maakt het zo fantastisch", zegt Jack Brutschin, één van de skyting-pioniers. Samen met zijn compagnon Wouter Koster bestiert Brutschin het Amsterdamse bedrijfje Pawo (plezier, avontuur, wensen, ontspanning) en importeert de materialen.
"Ik voel bij het hydro-skyting de adrenaline twee keer sneller stijgen dan bij het windsurfen", zegt zijn Haarlemse watersportvriend Stanley Abels, die al jaren dol is op windsurfen en vliegeren.
Maar wie denkt dat je de eerste de beste keer meteen over het water kunt scheren, heeft het mis. "In Nederland zijn wij momenteel de enigen die het hydro-skyting onder de knie proberen te krijgen", zegt Abels. "Het is niet voor iedereen weggelegd. Ik ben zelf een geoefend windsurfer en vliegeraar en kan er vooral daardoor goed mee overweg."
"Toch is het hydro-skyting te leren", gaat Brutschin verder. Brutschin gaat met een promotieteam de boer op. "We willen demonstraties en instructies geven. Als je er een uurtje voor uit trekt, dan heb je een idee wat de sport inhoudt."
Brutschin: "We willen de eerste aanzet geven tot deze sport. Ik denk dat het een hele grote kans van slagen heeft in Nederland. Het is bij ons puur uit passie begonnen. Wij willen ook geen product verkopen, maar een gevoel. Met hydro-skyting kun je handelingen verrichten die je met het windsurfen niet voor elkaar krijgt. En andersom ook trouwens."
'Hydro-skyting is een sport voor echte thrillseekers, die van snelheid houden
en geen hoogtevrees hebben', staat in het wervend materiaal van Pawo. Maar
wordt de sport geen gevaar voor de nietsvermoedende badgast? Brutschin:
"Als mensen er stom mee omgaan wel. Je hebt op het strand altijd mensen
die zichzelf overschatten en alleen maar aan zichzelf denken. Wij doen met
ons promotieteam het uiterste om iedereen zo veilig mogelijk op weg te helpen."
"Maar", vervolgt Brutschin, "hydro-skyting hoeft niet gevaarlijk te zijn. Je bereikt inderdaad hoge snelheden, maar zodra je een sprong maakt en wordt opgetild door de wind, kom je in feite als een klepel onder de vlieger te hangen en kun je zonder snelheid op het water landen. Bovendien zit er op de stuurstok een 'dodemansknop'. Als het fout gaat, laat je de stok los, komt de vlieger vanzelf op de wind en valt hij rustig in het water."
En zelfs als de vlieger in het water is gevallen, kan de hydro-skyter gewoon weer op zijn surfplank stappen. Brutschin: "Het enige wat de bestuurder na een valpartij hoeft te doen, is wachten op de wind. Door zijn opblaasbare tubes behoudt de vlieger zijn vorm, zoekt de wind op, waarop de lijnen weer strak trekken en je zo weer staat te hydro-skyten. Het is pure passie."
Inlichtingen: Pawo, 020-4003789.
Publicatiedatum = 11 april 1998 (VAARKRANT)
