Het rustige leven op het
cruise-schip m.s. Maasdam

Het volk op de dekken
moet jonger worden

door Nico van der Zwet Slotenmaker

a/b m.s. MAASDAM
De man drie krukken naast me aan de zwembad-bar springt een gat in de ozonlaag als de luidsprekers op het m.s. Maasdam een mededeling uitbraken die hem kennelijk bijzonder welgevallig is. Hij sprint weg om even later zijn glas te komen leegdrinken met een bosje bankbiljetten in zijn hand.

Hij heeft tachtig dollar gewonnen door te raden hoeveel mijl we sinds gisteren op deze oceaanreus van de Holland Amerika Lijn hebben afgelegd. Een spelletje. Maar spelletjes worden op deze gelegenheid bloedserieus genomen. Je moet er als nuchtere Hollander geen grapjes over maken.

De gasten op de steeds in aantal toenemende cruise-schepen moeten bezig worden gehouden. Doorgaans zijn het lieden die te hard hebben gewerkt om er ook nog eens een hobby op na te kunnen houden en als je die niets te doen geeft vallen ze in een gat dat ze juist bij gelegenheid van deze vakantie zo graag gevuld hadden willen zien.

Logisch dus dat er iedere dag een programma onder de deur van je hut door wordt geschoven waar nauwelijks tegenop te werken valt. Waar je ook van houdt, het komt er wel op voor en als je alleen al voor een tiende deel aan de activiteiten deelneemt lig je vroeg te bed. Ware het niet natuurlijk dat er ook tot in de kleine uurtjes nog allerlei bedrijvigheid heerst en je zoveel mogelijk wenst te genieten.

Met de hoed op in het bad, anders prikt de zon fataal.

Dat ik een typische roodbrander ben wil ik u best vertellen. Aan het water geboren en de jeugd doorgebracht op het strand of aan de boorden van het Noordzeekanaal in een tijd toen er van zonnebrandolie nog nimmer was vernomen (al was het alleen maar omdat er geen geld voor was) vervelde je iedere zomer wel een paar keer.

Ook nu begeef ik me onvervaard in de slag, uit de schaduw door vele ogen aangestaard alsof ik op de bestuursvergadering van een strenge zondagsschool na het nuttigen van een halve liter jenever een zwaar shaggie zit te rollen. Zolang ik lig of zwem genaken zij mij niet, maar zo gauw begeef ik me onder de normale mensen of ik word getroffen door een stortvloed van verwijten en waarschuwingen. Het mankeert er nog maar aan dat naar je begrafenisverzekering wordt geïnformeerd.

Ik verneem berichten dat na de zon de koffie aan de beurt is om in het verdomhoekje te belanden. Of ze moet cafeïne-vrij zijn natuurlijk. Net als de cola, twee producten trouwens die hun pittige smaak nu juist aan dit goedje ontlenen. Ook het roken sluipt terug. Pijp of sigaar mag op het schip alleen buiten en natuurlijk is er nu een bekende sigarenfabrikant die iedere avond op een ver achterdek seances houdt om de mensen weer aan de bolknak te krijgen. Op slinkse wijze niet te opzichtig doen natuurlijk weet ik zo'n min of meer geheime meeting bij te wonen om te constateren dat de deelnemers wel degelijk paffen, maar misschien toch ook wel zijn gekomen voor de cognac die er min of meer noodzakelijkerwijze bij wordt geserveerd.

Een historische ontmoeting met de Rotterdam, een schip met veel historie dat eind van dit jaar uit de vaart gaat.

Wereldnieuws krijgen we ook te lezen. In het Nederlands zelfs, want de scheepskrant bedient zich voor landgenoten ook van deze taal. Een paar jaar terug was dat nog niet het geval. Men ging er gemakshalve van uit dat iedere Nederlander de Engelse taal beheerst. Dat was niet zo en dat is niet zo, heb ik toen al uitgelegd. En nu, inderdaad, een programma en een nieuwskrantje in mijn eigen taal.

Jonger

Maar het heeft natuurlijk ook te maken met de veranderingen die zich op de cruiseschepen voltrekken. Eerst waren er alleen maar rijke Amerikanen. Nu echter komt er een steeds grotere groep als potentiële passagier in aanmerking. En het volk op de dekken moet jonger worden. De cruise-directeuren willen af van de naam dat ze eigenlijk alleen maar bejaardenreizen organiseren. Ook op mijn trip op de Maasdam ligt de gemiddelde leeftijd van de 100 passagiers boven de 65. Geen wonder dus dat de min of meer in discostijl opgetrokken gelegenheid op het bovendek weinig aftrek vindt.

Hoe men dit allemaal precies moet veranderen staat de cruise-rederijen nog niet helemaal helder voor de geest, maar verjongd zal er moeten worden.

Publicatiedatum = 19 april 1997