|
|
|
'LOVE
BOAT'
VOL KUNST EN GLITTER |
 |
|
De
fonkelnieuwe 'Amsterdam' van de Holland-Amerika Lijn.
|
Nieuw zeepaleis van HAL in de vaart
door
JOS VAN NOORD
FORT LAUDERDALE (Florida) - Als je met Frans en Hedwig Dingemans op de golven van 'n wat onstuimige Caribische Zee door de elf etages van salons, lounges, restaurants en gangen van het 'MS Amsterdam III' zwabbert, de jongste aanwinst en het fonkelnieuwe vlaggenschip van de Holland-Amerika Lijn, krijg je de indruk dat je op hun privé-jacht bent. Zo praten ze er over.
"Het voelt ook een beetje als míjn schip", zegt Frans (57) uit Utrecht, die de volledige inrichting verzorgde van de nieuwste zeereus van de HAL, een cruiseschip van 61.000 ton weelde, dat kaal al zo'n slordige 700 miljoen gulden kostte.
"De Amsterdam is mijn achtste schip", glundert ingenieur Frans, inrichter en architect. "Frans is eigenlijk een genie", fluistert Hedwig mij in. "Alles wat je ziet, heeft hij bedacht. Elk vloerkleed, elke lampenkap, elke lambrisering, elke stoel, elke decoratie, elk stukje kunst heeft hij laten maken of aangekocht en gerestaureerd."
Wat je ziet: niet alleen een varend vijfsterrenhotel, maar ook een drijvend museum. Een echte Love Boat ook, met ons nog altijd mooie fotomodel Appelonia van Ravestein als gastvrouw en eega van de kapitein.
Antiek
Voor miljoenen heeft Frans er kunst en antiek ingestopt. Enorme Amsterdamse tegeltableaus uit de Gouden Eeuw, versgebakken in Italië, monumentale schilderijen uit de glorietijd van de VOC door Peter Sterkenburg, barokke engelenbeelden uit 1710, stillevens in de oude stijl door Cornelis Le Mair uit Eindhoven. Maar ook smaakvolle wandkleden van Barbara Broekman uit Amsterdam. Hollandse meesterwerken, oud, nieuw en namaak, want dat willen de Amerikanen: veel cultuur en dat bij de Holland-Amerika Lijn vooral met the Dutch touch.
Frans
en Hedwig Dingemans: "Vakantie en uitgaan betekenen zien èn gezien
worden."
"Kunst voegt zoveel toe aan het interieur", zegt Frans. "Maar bij alles wat we aan de inrichting wilden toevoegen, moesten we voor alles steeds rekening houden met de veiligheid, met name de brandveiligheid. De eisen worden steeds strenger. Alle brandbare materialen zijn strikt verboden. Zo zie je hier brandvrije ramen in een antieke, zeventiende eeuwse lijst."
Dingemans kocht zich helemaal scheel op veilingen en beurzen.
"De Amsterdam is al mijn achtste schip en de komende drie jaar komen er nog vijf bij voor de Holland-Amerika Lijn. De cruisevaart is een booming business. Maar in de antiekwereld kent niemand Dingemans. Al besteden we jaarlijks voor miljoenen. Als ik met m'n vrouw over de PAN loop, de grote antiekbeurs in Amsterdam, ziet niemand ons staan. En dan zeg ik tegen m'n vrouw: dat laten we lekker zo, anders gaan de prijzen meteen omhoog!"
Alle hutten, State Rooms heten die aan boord van de 'Amsterdam', alle zalen, restaurants, theaters, terrassen, casino's, zwembaden, bars, ballrooms, disco's, de bibliotheek, lounges en alle ruimten waar de gasten komen, zijn ontworpen, bedacht een aangekleed door Frans Dingemans en zijn 22 man sterke team van VFD-architecten in Utrecht.
Astrolabium
Als pronkjuweel staat in de centrale hal bij de receptie van de 'Amsterdam' een zogenoemd astrolabium: een uurwerk met carillon en een planetarium, drie verdiepingen hoog. Een indrukwekkend raderwerk met klokken, kabels en bellen, waarop niet alleen de verschillende tijdzones van de aarde zijn af te lezen, maar ook de precieze plek van de aarde in het zonnestelsel, want erboven bevindt zich een sterrenhemel. "Als we weer eens lekker getafeld hebben, dan borrelt dat op", grapt Frans.
Het
immense Astrolabium, een combinatie van uurwerk, carrillon en planetarium
in de hal van de 'Amsterdam'.
Zijn Hedwig: "Ik noem het de Droom van Dingemans. Frans kijkt altijd heel scherp. Ziet iets en denkt dan: zoiets wil ik ook, maar dan net even anders. De ene keer is het een orgel, de andere keer een carillon. Soms combineert hij verschillende instrumenten. Hij kent dan ook de vaklieden die zoiets kunnen maken. Frans gaat met die mensen praten en dan maken ze het, precies zoals hij 't wil. Dat is de kunst, zijn droom."
Het carillon van het astrolabium, een immense glitterwerk, tingelt twintig liedjes, Amerikaanse en vooral Hollandse evergreens. "Amerikanen vinden Holland mooi. Ze hebben vaak een volkomen verkeerd beeld van Holland, maar dat laten we lekker zo. Ze vinden de Hollandse cultuur interessant, leuk. Zelf hebben ze niet zo veel aan oude cultuur. Ze willen bij de HAL de Nederlandse cultuur opsnuiven.
Amerikanen vinden een Amerikaans schip niet zo leuk en dat is ook logisch: als ze met vakantie zijn, willen ze in een andere omgeving zijn dan waarin ze het hele jaar door thuis al verkeren. Ik denk dat dit ook de kern is van het succes van de Holland-Amerika Lijn. Bovendien zijn de kwaliteit en de service natuurlijk super-de-luxe. Alle hutten bij de HAL, waarvan vele met de weelde van een eigen balkon, zijn minimaal een kwart groter dan op andere cruiseschepen, de servicestaf uit Indonesië is perfect opgeleid en de HAL heeft een no-tipping policy: geen fooien, en dat vinden de veelal oudere passagiers plezierig."
Maritiem
officier Melchert Baars in 'zijn' machinekamer: de nieuwste voortstuwings-
en besturingstechniek.
Al vanaf de glorietijd van de Statendam was VDF betrokken bij de inrichting van de HAL-schepen. Toen de Holland-Amerika Lijn, die was voortgekomen uit de Nederlandsch-Amerikaansche Stoomvaart Maatschappij, in 1987 in z'n geheel werd overgenomen door 's werelds grootste cruise-imperium de Amerikaanse Carnival Corporation met 48 luxe passagiersschepen wilde de directie in Seattle dat ook de architect meekwam. De Holland-Amerika Lijn wil nu vooral verjongen en dat is dan ook de belangrijkste opdracht aan Frans Dingemans. Nu ligt de gemiddelde leeftijd van de HAL-passagier tussen de 60 en 70 jaar. Familietrips, waarbij grootouders met hun kleinkinderen een korte cruise maken, zijn in opkomst. Maar de maatschappij wil zich de komende jaren met een serie van nog eens vijf nieuwe schepen vooral richten op een publiek tussen de 45 en 60 jaar. Er komen ook gentlemen-hosts, gastheren waarmee de HAL zich speciaal richt op het toenemende aantal alleenreizende dames.
Vermogen
Per schip heeft Dingemans een vermogen te besteden aan kunst en antiek. Nog zonder het astrolabium, dat ruim een miljoen heeft gekost, werd voor de inrichting van het vlaggenschip 'MS Amsterdam III' bijna zes miljoen gulden aan kunst uitgetrokken.
Bij
het vallen van de avond is het in de Caribbean heerlijk toeven op het
zonnedek.
"Alles op basis van vertrouwen", onthult Dingemans die van de holding in Seattle een bijna blanco volmacht heeft voor de inrichting van nieuwe HAL-schepen. "Ik heb geen enkel contract. Nooit gehad ook. Ik praat alleen met de hoogste baas van de Carnival Corporation, Mickey Arison. Die man staat in de top-tien op de Forbes-lijst van de rijksten ter wereld, dus dan kan iedereen uitrekenen hoeveel miljarden die cruiseboedel waard is. Met hem neem ik de inrichting van de schepen door, de ontwerpen en de beoogde aankopen. Veel maritieme kunst uit het verleden van Nederland als zeevarende natie. Dat vinden Amerikanen leuk. Het is zo gegroeid, een kwestie van wederzijds vertrouwen."
Het grote theater aan boord van de Amsterdam is volgens Dingemans van "absoluut wereldniveau". Frans gaat rustig zitten in zijn lege theater en geniet. Kapitale zilveren beelden ondersteunen de balkons van dit intieme huiskamertheater, dat toch aan 800 toeschouwers plaats biedt. "Dit is je reinste Broadway", zucht Dingemans. "Alleen al aan extra voorzieningen voor licht en geluid, plus de installatie van een draaiend podium, hebben we zeventien miljoen dollar uitgegeven. Een mengsel van hightech in een ouderwetse verpakking." Als ik iets roep over een "bonbonnière-sfeer", schiet Dingemans meteen terug: "Die glitter, dat willen Amerikanen. Theater is zien, maar vooral ook gezien worden. Heel feestelijk, de mensen gaan opgedoft uit."
Met een snelheid van 24 knopen (zo'n 55 km per uur, dus je zou achter de Amsterdam kunnen waterskiën) stomen we op naar Port Everglades bij Fort Lauderdale in Florida. Zegt Dingemans, de 'bow tie' al om voor het State Dinner van de Maidentrip: "Een vlaggenschip moet iets extra's hebben, het moet er alleszins bovenuit steken. Amerikanen willen opsmuk. Veel marmer, dikke tapijten. Grote schilderijen, als het maar rijk oogt. Rijkdom moet je tónen. Ze hebben ook niet, zoals wij, vele weken vakantie per jaar. Maar áls ze uit gaan, dan trekken ze ook alle registers open. Voor de nieuwe schepen die in de komende jaren worden gebouwd voor de HAL, zijn eigenlijk alle contracten voor de aankleding al vergeven. Veel kunstenaars werken nu hun dromen uit..."
Het
Italiaanse beeld van Orpheus aan boord van de 'Amsterdam': het origineel
bleek gestolen uit een tuin in Wassenaar
Bij een klassiek beeld van Orpheus bovenaan de trap naar het La Fontaine Restaurant, staan Frans en Hedwig even stil. "Toen ik dit Italiaanse beeld op een veiling had gekocht, bleek pas veel later dat het was gestolen van een meneer in Wassenaar. Brutaalweg uit zijn tuin gejat. De eigenaar had het geld van de verzekering al geïnd, maar hij wilde zijn beeld toch dolgraag terug. Of wij daaraan wilden meewerken. Toen hebben we gezegd: oké, maar dan willen wij er graag kopieën van. We hebben hem zijn beeld geretourneerd en in ruil daarvoor mochten wij er twee kopieën van maken. Weinig mensen weten dat, maar zo is Orpheus aan boord van de Amsterdam gekomen. En zo heeft alles z'n verhaal."
|
|
|
tel. 010-282 3833. Meer informatie over de HAL via www.hollandamerica.com |
EIGEN FOTO'S
Publicatiedatum = 2 december 2000
|
|
|