Bosje van Repelaer: een takkentroep

De lente dient zich aan, de natuur staat op exploderen. Ga maar kijken in het Bosje van Repelaer. Een vergeten bosje, maar een van de meest bijzondere groenplekken midden in Den Haag, in de mooie Archipelbuurt. Het park is bedekt met sneeuwklokjes en de krokussen zetten nu door.

Jammer dat het Bosje van Repelaer, genoemd naar de familie die er halverwege de negentiende eeuw woonde, in zo'n verslonsde staat verkeert. Het lijkt verdikkie wel kenmerkend voor het Haagse stadsgroen: nauwelijks onderhoud en dus verval en verloedering. Je ziet het alom in groen Den Haag.

In het Bosje van Repelaer is de lente niet te stuiten: over het park ligt een deken van sneeuwklokjes.

EIGEN FOTO.

Doordat onze Hofstad er ook financieel zo'n potje van maakte en het bestuur jarenlang onder curatele stond, heeft het groenbeheer een grote achterstand opgelopen. De herplantplicht, die het stadhuis steevast oplegt aan burgers die een zieke boom moeten rooien, geldt kennelijk niet voor de gemeente zelf.

Het Bosje van Repelaer, ingeklemd tussen de Koninginnegracht en de Frederikstraat en vlakbij de beroemde antiekbuurtschap rond de Denneweg, verkeert in erbarmelijke staat. Treurig, vooral in een stad die zich zo graag laat voorstaan op z'n groene karakter.

Er staan imposante bomen, waaronder majestueuze beuken en iepen, maar veel is overwoekerd door klimop. Op zichzelf kan klimop in een boom geen kwaad. De bladeren bieden zelfs een zekere bescherming en de plant parasiteert niet op de stam. Maar de klimop mag niet de overhand nemen, zo waarschuwen boomdeskundigen. Dan verstikt de kruin.

Dat de klimop in het Bosje van Repelaer almaar doorwoekert, is juist zo jammer omdat in het parkje enkele voor West-Europa vrij zeldzame bomen, planten en heesters staan, zoals de Japanse notelaar, ook wel gingko genoemd, de muurleeuwebek en de Japanse kwee. De gele bos-anemoon is er ook te vinden. Het stadsparkje wordt dikwijls aangedaan door bijzondere vogels, het is er doorgaans een geflierefluit van belang.

Het bosje kwam, als onverwacht geschenk aan de stad, pas tevoorschijn bij de afbraak van de Frederikskazerne, eind jaren zestig. Tot die tijd wisten eigenlijk alleen de hofjesbewoners van het aangrenzende Javalaantje ervan. Zij kijken er op uit. Op de plaats van de kazerne verrezen flats. Het minipark werd een dumpplaats voor allerlei afval, van roestige wasmachines en puin tot versleten matrassen, en een hangplek voor ontspoorde jongeren die alles vernielden en bekladden.

Zo'n tien jaar geleden knapte de gemeente het bosje helemaal op: er werden paden aangelegd, houten hekjes er langs, nieuwe bomen geplant, de rotzooi opgeruimd. Maar sinds die tijd is het bergafwaarts gegaan en nu is het weer een woestenij. De boel wordt nooit eens aangeharkt, de hekjes zijn stuk, omgewaaide bomen blijven liggen, het is een grote takkentroep. Vaak hangen er verslaafden rond.

Heel af en toe komt er een plantsoenwerker om wat houtsnippers op de paden te strooien maar daar blijft het bij, zo vertelden bedroefde buurtbewoners mij. In het Javalaantje, een van de leukste hofjes van de Archipelbuurt, is de teleurstelling het grootst. "Het is zo'n lief parkje maar de gemeente doet er niks aan", zegt mij een 'hofdame'. "In de lokale krant roept het stadhuis de burgerij op met ideeën te komen voor de besteding van tientallen miljoenen die de gemeente óver heeft. Ik weet nog wel een goede bestemming!"

Het smalle steegje dat vanuit de Dr. Kuyperstraat toegang bood tot het park, is afgesloten met een hek. Maar vanuit de Frederikstraat kun je op twee plaatsen het Bosje van Repelaer in. Er staan borden dat het park verboden is voor honden. Toch is het nu één grote uitlaatplek.

Uit een onderzoek in Den Haag bleek dat hondenpoep kinderen het meest ergert. Je kunt bijna nergens meer spelen zonder besmeurd te raken met vuiligheid. Ook veel ouderen storen zich er aan. Wie er wat van zegt, houdt niet van dieren of kan een knal voor z'n kop krijgen. Overal in Den Haag lopen honden los en overal liggen drollen, terwijl de algemene regel is dat honden aan de lijn moeten en poep door de baas direct moet worden opgeruimd. Alles is geregeld, maar geen hond die zich er aan houdt.

Bosje van Repelaer in Den Haag-Centrum. Altijd open. Te bereiken met tramlijnen 1 en 9. Uitstappen bij halte Dr. Kuyperstraat.