Kirkeby ongetwijfeld het mooiste plekje van het eiland door Nico van der Zwet Slotenmaker Romo - Als een eiland door middel van een dam met het vasteland is verbonden is het officieel geen eiland meer. Maar dat moet dan maar eens niet gelden voor Romo, het meest zuidelijke waddeneiland van Denemarken. Voor de scherpslijpers onder u: Jordsand ligt nog meer naar beneden, maar daar wonen alleen vogels en die laten we dus gepast met rust. Op de toeristische route naar het noorden komt Romo er bekaaid af. Duitsland eenmaal achter je gelaten hebbende dien je namelijk al meteen een pittige zijsprong naar bakboord te maken en dan is het nog even zoeken naar de dam die bij een beetje nevelig weer in het niets lijkt uit te lopen. Want hij is dik negen kilometer lang, zodat het een beetje op een sprong in het duister lijkt. Dat valt echter best mee. Het eiland meet altijd nog 145 km , zodat je de 750 bewoners een beetje moet zoeken. Ze wonen echter voornamelijk aan de enige echte hoofdweg die er is en aan hun bouwsels is te zien dat het Romo in het verleden voor de wind moet zijn gegaan. Vissers en kooplieden waren het en vooral op de wilde baren genoten de eilanders grote faam. Zo groot zelfs dat wij Nederlanders, die toch ook niet zo snel een briesje uit de weg gingen, graag een beroep op ze deden als we ze konden krijgen. Vooral op de walvisvaart moeten het mannetjesputters zijn geweest. Daar is nog wel wat van terug te vinden in het museum dat je gemakkelijk vindt als je na de dam in de richting Juvre rijdt. Vlakbij is ook de kleinste school van het eiland te bewonderen. In dit oude commandeurshuis is het museum van het eiland gevestigd. Maar doorgaans komen de dagjesmensen daar niet voor. Ze willen naar het strand dat ongekende afmetingen heeft. Ik wil niet zo ver gaan te beweren dat deze plek de enige attractie in zijn soort is die geen parkeerplaats heeft, maar het zal niet veel schelen. Er is ook geen parkeerplek nodig. Je rijdt gewoon maar een eind het strand op en hangt een luifel of een tentje aan je auto. Ook in de winter is er altijd volk aan de vloedlijn, want je hoeft het hele stuk niet te lopen en je kunt de branding voor je voorruit tot op een paar meter naderen. Lalolk heet het badplaatsje hier. Een verzameling houten winkeltjes, meer is het eigenlijk niet. Oneindige ruimte op het strand. Terug dus weer naar de kruising en rechtsaf naar Havneby waar af en toe een veerboot aanmeert. Van het Duitse eiland Sylt als ik het goed begrepen heb. Havneby zou je een echt havendorp kunnen noemen. Als je even zoekt vind je ook nog twee kanonnen die herinneren aan een door Nederlanders verloren zeeslag in 1644. Het kan zijn dat u dit gebeuren in de geschiedenisles heeft gemist, maar het betrof dan ook alleen maar een leger Nederlandse huurlingen in Zweedse dienst en dat telt natuurlijk niet als nationale ramp. Twee kanonnen herinneren aan de nederlaag van Nederlandse huurlingen in Zweedse dienst. Meer in het centrum van het eiland vinden we in Kirkeby ongetwijfeld het mooiste plekje van het eiland bij het kerkje waar niet minder dan 42 commandeurs (kapiteins ter walvisvaart) begraven liggen. Een zestiende-eeuwse kroonluchter en het doopvont uit 1650 zijn afkomstig uit Nederland. Dat zie je veel op Romo. In bijna ieder oud-commandeurshuis vind je wel een vaderlandse tegelwand. Delftsblauw natuurlijk. Nee, op Romo kunnen wij Nederlanders best ons gezicht eens laten zien. Rond het kerkje van Kirkeby rusten 42 walvisvaartkapiteins. Publicatiedatum = 31 januari 1998