Wintersport in China

Koud, tot zeer koud!

door Thijs Jansen

HARBIN - Koud! Met de warmte van een duim proberen we een paar centimeter van een ruit van de taxi ijsvrij te maken. Het lukt met moeite. Door het kijkgaatje zien we een drukke winkelstraat met links en rechts ijssculpturen. De verwarming in de auto loeit. De vorst wint.

Hollandse molens beheersen het beeld bij de pistes in de buurt van de Chinese stad Harbin. Op de berg links op de achtergrond zijn de afdalingen goed te zien.

Het is de eerste kennismaking met een Chinese wintersportbestemming: Harbin, een stad in het noordoosten van het land. Terwijl de ramen van de auto verder naar voren dichtvriezen en de inzittenden dichter tegen elkaar aan kruipen, ontdooien de twee Chinezen op de voorbank.

Ze hebben er schik in. Ze lachen wat af om die Europeanen met de in hun ogen grote neuzen. De chauffeur spreekt alleen Chinees, maar zijn bijrijder zegt de Engelse taal te beheersen en fungeert als gids. Hij stoort zich tijdens de reis nergens aan en gaat gewoon zijn eigen gang. Het programma ligt vast.

De eerste stop vanaf het hypermoderne vliegveld naar de wintersportbestemming is na een klein uurtje rijden in het centrum van Harbin. Er schijnt een mager zonnetje en het is er ongelooflijk koud. Buiten bevriezen de neusharen binnen enkele minuten. De overgang van Peking naar Harbin is groot.

Een lange onderbroek en een muts zijn naast een dikke winterjas en warme wanten geen overbodige luxe. Na een verblijf van nog geen uur in deze uithoek van China geeft het niet meer hoe je er uit ziet. Als 't maar warm is. Binnen houden we tijdens het eten jassen en wanten binnen handbereik. Mutsen houden we op.

Op verschillende plaatsen worden van ijsblokken sculpturen gemaakt.

De maaltijd bestaat uit soep, rijst en enkele vleesgerechten. Onze begeleiders eten apart. In het hotel tippelen modieus geklede Russinnen rond die voor 'zaken' in de stad zijn. De Russische stad Vladivostok ligt hemelsbreed maar een paar honderd kilometer van Harbin.

Op straat zien we er, net zoals de Chinezen, door de vele lagen kleding over elkaar heen uit als goed gemutste tonnetjes. Het kwik in de thermometer staat zo laag dat de brillenglazen spontaan uit het montuur vallen. Het leven gaat echter z'n gangetje, alsof koning winter niets te vertellen heeft. Er worden zelfs markten in de open lucht gehouden.

Wintersporters die letsel oplopen maken een grote kans bij dokter Wang op de behandeltafel te belanden.

Tussen de stenen van het wegdek stijgen her en der wolken stoom omhoog van de stadsverwarming. Er gaat heel wat energie verloren, zo valt hieruit te concluderen. Over de kou vertelt een luguber museum halverwege de stad en het vliegveld.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden de Japanners in het plaatsje Pingfang een medisch centrum, waar gevangenen aan de barre kou werden blootgesteld. Ze werden langzaam bevroren om de verschijnselen daarvan op het menselijk lichaam te onderzoeken.

Amper honderd jaar geleden was de miljoenenstad Harbin een vissersdorp. Nu is het de hoofdstad van de provincie Heilongjiang. Het centrum van de stad doet Russisch aan. Ook het hoofdstation is gebouwd onder Russische architectuur. Aan het begin van deze eeuw kwamen er Wit-Russen naar Mantsjoerije die waren gevlucht voor de Russische revolutie. Uiteindelijk kwam het gebied in 1946 weer in Chinese handen.

Het wintert in de provincie Heilongjiang maar liefst 170 dagen per jaar. Eind oktober begin november begint de eerste sneeuw te vallen en pas in april/mei is de zon krachtig genoeg om de kou te verdrijven. Tot die tijd moet de bevolking zich zien te redden.

Dat blijkt de inwoners van het gebied tegen Mongolië en Siberië wonderwel goed af te gaan, want zelfs bij temperaturen van min 30 graden wordt de markt op straat gehouden en biedt een ijscoventer zijn waar los op een plank aan. Voor het ontdooien van zijn handel hoeft hij niet bang te zijn. En een vrieskast warmt zijn ijs alleen maar op...

Ook met behulp van een Nederlandse GSM-telefoon kan op de Chinese piste kontakt met het thuisland worden gemaakt.

Maar zo nu en dan negeert de bevolking de kou. Ze doen dit bijvoorbeeld door wakken te hakken in het soms wel een meter dikke ijs van de rivier de Songhua. Zodra de vorst invalt duiken elke morgen om half tien vrijwilligers tussen de ijsschotsen.

In en rond Harbin wordt een uitstekend biertje geschonken: het Harbin bier. De Duitsers hebben het begin deze eeuw in de stad geïntroduceerd en sinds enkele jaren is het weer verkrijgbaar.

De weg naar het wintersportgebied, dat circa 200 kilometer ten oosten van Harbin, ligt is eentonig. Veel valt er trouwens door de bevroren ramen niet te zien. Alleen tijdens een sanitaire stop onderweg slaat de reiziger bij een bezoek aan een toilet de schrik om het hart. Bij zo'n lage temperatuur valt er weinig weg te spoelen.

Windmill Village is de naam van het wintersportressort. Windmolens zo ver het oog reikt. Vroeger was de streek, net zoals de Verboden Stad in Peking, niet toegankelijk voor het gewone volk. De Chinese keizers hadden er hun jachtgebied. Er zit ook vandaag de dag nog volop gevogelte en (klein) wild. Nu trekt de Chinese jet-set naar de streek om er een vakantie door te brengen.

IJsjes worden op een plank in de open lucht te koop aangeboden.

Een vrieskast moet immers warm worden gehouden... Imitaties van Nederlandse windmolens vormen daarbij een belangrijke attractie. En aan muren van hotels en appartementen in Windmill Village hangen reproducties van Nederlandse meesters, zoals van Mondriaan en Breughel. Centrum van het ressort is hotel de Windmill Inn.

Daar om heen staat een aantal flink uit de kluiten gewassen windmolens. Grote koperen platen bij de ingang van de molens geven aan waar het origineel staat en wat voor type molens het zijn. Bij een wipwatermolen staat onder meer dat dit een (Dutch) 'Peilmolen' is uit de zeventiende eeuw.

In de molens zijn appartementen gemaakt met gemeenschappelijke ruimten. Er kunnen groepen van rond de twintig personen worden ondergebracht. De bezoekers kunnen er hun hart ophalen in het zogenaamde jaarrond vakantie-oord.

Het is het grootste sport- en recreatiegebied van de provincie Heilongjiang. Het is het gehele jaar geopend. Zomers zijn er onder meer mogelijkheden voor vissen, mini-golf, tennis, tochten op een hovercraft en met een hete luchtballon.

Het openbaar vervoer is niet echt comfortabel.

Pronkstuk in het ressort is een stalen rodelbaan van maar liefst ruim 2,5 kilometer lang. Bij de afdaling op een sleetje op wieltjes moeten 48 bochten worden genomen en een hoogteverschil van meer dan 500 meter worden overbrugd. 's Zomers een verrukkelijke afdaling, maar 's winters bij een temperatuur ver onder het vriespunt is het even afzien.

Tussen november en mei zijn er tal van wintersportmogelijkheden, zoals skiën en langlaufen. In Windmill Village is tevens het eerste kinderskischooltje van China ondergebracht. Er kunnen zowel korte als lange skicursussen worden gevolgd.

Hoogste top van waar af kan worden geskied is 1374 meter. Er zijn verschillende moeilijkheidsgraden: zwarte (zwaar), rode (middelzwaar) en blauwe (lichte) afdalingen. In Windmill Village zijn kamers en appartementen voor in totaal 500 personen. Er is een restaurant waarin zowel westerse als Chinese gerechten worden geserveerd. De molens zijn er een belangrijke attractie.

Nagemaakte historische Nederlandse windmolens, zo ver het oog reikt.

Chinese bezoekers beseffen niet dat molens kenmerkend voor Nederland zijn. Ze weten alleen dat het 'iets van de westerse wereld is'. Inmiddels zijn er ruim 120 windmolens opgetrokken. Windmill Village ligt in een 400 hectare groot nationaal bospark rond de plaats Yabuli. De sneeuw is prima en de liften zijn goed. En het materiaal dat wordt verhuurd voldoet.

Als er te weinig sneeuw is gevallen zorgen veel Chinese handen voor een weldadig witte piste door de sneeuw in jute zakken naar de skihellingen te slepen. Er kunnen in het schitterende natuurgebied rondom de plaats Yabuli ook prachtige tochten te paard worden gemaakt.

En bezoeken aan naburige dorpjes geven de toerist een kijkje achter de schermen van het dagelijks leven in de streek op de grens van Mongolië en Siberië. Er is zelfs een hospitaal in een stenen gebouw. In de zaaltjes liggen geen patiënten. Wel ligt er tot aan het plafond brandhout opgestapeld.

Gezegd wordt dat de plaatselijke arts, dokter Wang, zich na elk consult laat uitbetalen in handzame blokken brandhout. Hij verwelkomt zijn gasten in een smetteloos witte jas en draagt een wit hoofddeksel, een soort koksmuts. Hij strompelt op krukken.

Bij hem komen ook eventuele wintersportslachtoffers in de spreekkamer. Deze kamer bestaat uit een tafel met twee houten banken. Hij spreekt Engels en beklaagt zich bij zijn gasten dat er in zijn dorp groot gebrek aan medicijnen is.

Onder de hoede van een gids kunnen schitterende tochten op een vurig paard worden gemaakt.

Voor tochten in de omgeving is er een gids beschikbaar. De grootste plaats in de buurt is Yabuli. In het centrum werken mannen aan ijssculpturen. Een zo'n kunstwerk staat voor de ingang van een overdekte markt. Binnen is van alles te koop: van wekkers, radio's en cassettebandjes tot juist geslachte dieren, die nog dampend op de stoep liggen.

Voor de ingang van de markt staan een tiental bromfietsen op drie wielen. De bestuurder zit in de open lucht. Voor de passagiers is achterop de brommer een soort houten bekisting gemaakt met plastic ramen. Er zitten soms wel drie passagiers in het krappe opbouwtje. Ruim is het niet, maar voor de middelste is het wel lekker warm.

REISWIJZER

Vanuit ons land vertrekt er twee keer per week een vliegtuig van China Southern Airlines (020-4120302) naar Peking, de hoofdstad van China. Van daaruit zijn er geregelde binnenlandse vluchten naar Harbin en Mudanjiang.

Vanuit die plaatsen zijn er verschillende mogelijkheden om naar Windmill Village door te reizen. Vanuit Harbin duurt een tocht met de auto ongeveer drie uur. Vanuit Mundanjiang duurt de reis over land anderhalf uur.

Vanuit Harbin kan ook de trein worden genomen naar Yabuli. De trein doet er ongeveer vier uur over. Prijzen zijn moeilijk te geven, omdat veel afhangt van het soort arrangement waarvoor thuis wordt gekozen.

Maar binnenlandse vluchten van Peking naar Harbin zijn relatief duur. De kosten van het verblijf hangen af van de tijd van het jaar en het type arrangement dat wordt geboekt. Ashraf Reizen uit Amsterdam (020-6232450) is een van de weinige West-Europese reisorganisaties die wintersportreizen naar dat gebied op het programma heeft.

Eigen foto's

Publicatiedatum = 28 november 1998