&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT=""> Fit Vakanties

Nederlanders steeds vaker naar CANADA

door Adriaan Janszen

VANCOUVER - Canada maakt bij ons Nederlanders toch altijd iets van herkenning los. Wie heeft daar nu niet familie of vrienden wonen die in naoorlogse jaren de grote stap waagden door hier hun boeltje te pakken om in Canada een nieuw bestaan op te bouwen? Tienduizenden maakten de oversteek. Velen bleven, sommigen kwamen teleurgesteld terug.

Men voelde zich nogal eens eenzaam. De enorme uitgestrektheid van het land, waarbij urenlange autoritten heel normaal zijn om even iemand te kunnen opzoeken of om boodschappen te doen, was iets waar men maar moeilijk aan kon wennen. Hoe mooi de natuur ook was.

Schoonheid

Want over de schoonheid van de natuur valt niet te twisten: die is fantastisch. Sneeuwbergen, gletsjers, imposante watervallen, uitgestrekte bossen waar je oog in oog kunt komen te staan met nieuwsgierige beren of herten, honderden eilandjes met diepe fjorden, je vindt het er allemaal. De natuurliefhebber komt dan ook niets te kort!

Niet zo verwonderlijk dan ook dat steeds meer buitenlanders Canada als vakantieland ontdekken. Voor de natuurliefhebbers zijn daarbij vooral de nationale parken als Jasper en Banff in de provincie Alberta favoriet.

Voor de watersportliefhebber zijn de Canadese kustwateren een eldorado.

Maar wie naast de natuur ook van het bruisende stadsleven wil genieten, kan als bestemming Brits Columbia (BC) kiezen. Deze meest westelijk gelegen provincie met een oppervlakte van bijna 1 miljoen vierkante kilometer (dat is de oppervlakte van Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk en Zwitserland te zamen) trekt nu nog vooral Amerikanen en Aziaten. Maar als het aan de Canadese instanties ligt komt daar verandering in. Meer Europeanen moeten er komen, vindt men, met name ook Nederlanders.

Stijging

Vorig jaar zat het de toeristenindustrie niet mee: de Britten en Duitsers, jarenlang het best vertegenwoordigd onder de Europese toeristen, lieten het nogal afweten. Hun bezoekersaantal aan het gebied in en rond de stad Vancouver daalde met meer dan 8 procent tot zo'n 260.000. Nederland daarentegen gaf een stijging met 12 procent te zien tot bijna 30.000. Een mooi aantal, maar nog niet echt indrukwekkend al je beseft dat ruim 400.000 Europeanen vorig jaar de oversteek maakten.

Gelegen op een schiereiland tussen steile bergen aan de Stille Oceaan biedt Vancouver vanuit zee een fantastische aanblik. De stad wordt dan ook gerekend tot een der fraaiste steden ter wereld. Veel cruiseschepen hebben Vancouver dan ook in hun reisschema opgenomen. De passagiers lopen zo vanaf het schip het oude centrum, Gastown, in.

In een notendop overgezet worden in de haven van Victoria.

Oud is echter een relatief begrip: de meeste gebouwen in dit stadsdeel dateren uit de jaren rond de eeuwwisseling. Naast de vele cafés met hun terrassen vormt een van de trekpleisters in het centrum de Gastown Steam Clock. Dit het eerste uurwerk ter wereld, dat door stoom werd aangedreven. Ook nu nog komt de klok ieder kwartier puffend en fluitend tot leven, enthousiast gadegeslagen door vele toeristen.

Mierenhoop

Vancouver biedt echter meer. Naast drukke winkelstraten en op een mierenhoop lijkende Chinatown (de grootste in Canada) is er op cultureel gebied heel wat te beleven. Zowel wat het heden betreft als het verleden. Want hoewel ook in Canada de oorspronkelijke bevolking, de Indianen, eind vorige, begin deze eeuw danig heeft geleden onder de komst van de gelukszoekers uit Europa, wordt hun cultuur nu door de westerling gekoesterd.

Totempalen staan als stille getuigen van de Indiaanse cultuur nog in veel steden en dorpen zo langs de weg.

In het museum van antropologie wordt een collectie totempalen, kano's en houtsnijwerk getoond, die een goede indruk geeft van hetgeen de honderden verschillende Indiaanse stammen hebben voortgebracht. Maar ook buiten het museum wordt de toerist regelmatig geconfronteerd met de Indiaanse cultuur. Her en der staan nog totempalen, helaas soms danig aangevreten door de tand des tijds.

Vanuit Vancouver is het een uurtje varen naar het voor de kust gelegen Vancouver Eiland, een gebied ter grootte van Nederland. Tijdens het tochtje met een van de vele veerboten bestaat de kans om naast nieuwsgierige zeehonden, ook walvissen of orca's te zien.

Aanraken

Snelle rubberboten brengen de toeristen naar de oorden waar walvissen en orca's verwacht worden. De dieren laten zich echter niet altijd zien en houden hun eigen zwemschema aan.

De kans dat je niets van dat alles ziet, is echter ook groot. Fraai uitgevoerde folders willen je doen geloven dat je tijdens een tochtje met een boot van een van de vele 'whale watching'-bedrijfjes de enorme beesten haast zo kunt aanraken. Voor het aan boord gaan moet je dan ook zelfs een formulier ondertekenen dat je het bedrijf niet aansprakelijk zult stellen als er iets mis zou gaan, zoals een aanvaring met een walvis.

De beesten blijken er echter een erg seizoensgebonden zwemschema op na te houden. En dan nog moet je veel geluk hebben om ze ook werkelijk te zien. Wij kwamen tijdens onze vijf uur durende vaartocht niet verder dan de rugvin van twee orca's op grote afstand van de boot.

Victoria Eiland voorziet in zijn levensbehoefte vooral door bosbouw. De provinciehoofdstad Victoria oogt Britser dan Brits met zijn vele gebouwen in Victoriaanse stijl, de dubbeldekkers en soms angstig mooi aangelegde tuinen. Bewoners van de villawijken worden zelfs verplicht om het gras in de berm niet hoger dan de voorgeschreven lengte te laten groeien. Niet tijdig maaien wordt beloond met een fikse boete.

Victoria, provinciehoofdstad van Brits Columbia, op het bloemenrijke Vancouver Eiland.

Een van de fraaiste tuinen zijn wel de wereldberoemde Butchart Gardens op Vancouver Eiland. De van oorsprong Schotse Robert Butchart startte begin deze eeuw een cementfabriek even ten noorden van de stad Victoria. Zijn vrouw Jennie begon met een bescheiden tuintje rond haar woonhuis.

Kans

Haar grote kans kreeg zij een paar jaar later, toen de voorraad kalksteen, nodig voor de fabricage van cement, uitgeput raakte. Enorme hoeveelheden aarde werden op de bodem van de steengroeve aangebracht en mevrouw Jennie kon aan de gang. Bloembedden werden aangelegd, bomen geplant, waterpartijen gegraven en na dertien jaar zwoegen was het beoogde resultaat bereikt: de tuin was klaar.

Bleef het bezoekersaantal in de eerste jaren nog beperkt tot een paar honderd per jaar, nu passeren jaarlijks zo'n 1 miljoen bezoekers de hekken van The Butchart Gardens. Vijftig man vast personeel is dagelijks bezig om alles in een onberispelijke staat te houden. Niet overdreven veel, als je bedenkt dat bloembedden zo'n vier tot vijf keer per jaar volledig van gedaante kunnen wisselen door de vervanging van nieuwe bloeiende planten.

Voor de wintersporters is Whistler een begrip. Het slechts 7.000 inwoners tellende plaatsje ligt op zo'n twee uur rijden ten noorden van Vancouver.

Nog geen twintig jaar geleden was Whistler niet meer dan een blinde vlek op de kaart: een vuilnisbelt met een paar huizen, omringd door fantastische sneeuwbergen.

Vooral dankzij het enthousiasme van de Nederlander Tedje Nebbeling, een rasechte Jordanees uit de Amsterdamse Laurierstraat, werd een wintersportplaats van allure uit de grond gestampt. Hij was het, die samen met zijn Zweedse compagnon de aanzet gaf tot de ontwikkeling van een wintersportparadijs, dat jaren achtereen door lezers van toonaangevende skimagazines werd uitgeroepen tot het beste ski-oord van Noord-Amerika.

Gezellig

De snelle liften, de spectaculaire afdalingen, de enorme uitgestrektheid van het gebied (in totaal zo'n 28.000 vierkante kilometer), de korte wachttijden bij de liften en vooral ook de gezelligheid van het bijna 42.000 bedden en 97 restaurants/bars tellende dorp zijn er dan ook de oorzaak van dat steeds meer vakantiegangers voor Whistler kiezen. Vorig jaar waren dat er al bijna twee miljoen.

Maar niet alleen 's winters weet de toerist dit oord, waar je op de piste zo oog in oog met een zwarte beer kunt komen te staan, te vinden. Er kan weliswaar tot augustus geskied, gelanglauft of gesnowboard worden, in de zomer zijn het vooral de golfers, bergbeklimmers, mountainbikers, wandelaars en (zalm- en forel-) vissers die richting Whistler trekken. Verder nodigen de snelstromende rivieren uit voor een tocht per kajak of vlot. En nat pak is daarbij verzekerd. Maar wie heeft dat er nu niet voor over als dat de prijs is voor een onvergetelijke trip door ongerept gebied?

REISWIJZER

Vanaf Amsterdam vliegen KLM en Canadian Airlines dagelijks naar Vancouver. Van mei t/m oktober doet Air Transat dat tweemaal en Canada 3000 1 maal per week. Een van de goedkoopste is Canada 3000, die, afhankelijk van de maand van vertrek, voor een retourtje 889 tot 1569 gulden rekent.

Aanvragen toeristische informatie: brochures 070-3111675, fax 070-3111682, Internetsite: http://info.ic.gc.ca/tourism, e-mail: tourism hague@01.x400.gc.ca

Publicatiedatum = 1 mei 1999

vlag Cananda vlag