In Buzios mag je niet hoger bouwen dan de palmen
door Fred Soeteman
BUZIOS
Op de onbehoorlijk lange, brede en veelbezongen stranden van de Copacabana
en van Ipanema in Rio kijkt niemand op van het vuistgebaar, met de duim
tusen wijs- en middelvinger gestoken.Zo wordt het door slaven meegebrachte
'Figa'-motief uitgebeeld.'t Betekent alleen maar: geluk !
"Oi, tudo bom ?" vragen ze erbij. ( Hallo, alles oké ?).
Afgezien daarvan hebben die stranden absoluut ook hun andere bekoringen,
zoals iedereen uit internationaal bekende liedjes weten kan. Maar tweehonderd
kilometer naar het noorden ligt Buzios, op een schiereiland dat rondom de
attractiefste strandjes en baaien biedt, die je je vanuit Europa maar kunt
voorstellen. En dat is evenzeer een lofzang en een duim tussen twee vingers
waard.
Toen Amerigo Vespucci in 1502 de omgeving beschreef waar Rio de Janeiro
zou ontstaan, berichtte hij de wereld: "Als er een aards paradijs bestaat,
kan het nooit ver hier vandaan liggen." In het laat 20e-eeuwse Buzios wordt
's mans eeuwig gelijk nog altijd bewezen, zonder dat daarbij bijvoorbeeld
tekort behoeft te worden gedaan aan de genotsplekjes die de kokospalmen-kust
ten noorden van Salvador klaar heeft liggen, en waarover wij straks samen
nog wat zullen mijmeren. (Ach ja: Arembepe, Praia do Forte, Saubara met
Agua Viva...)
Mooie plekjes aan de kokospalmen-kust.
Maar eerst Buzios, met z'n nu eens ontbrekende en dan weer schamel aanwezige,
maar dan ook precies op maat gesneden strandtentjes en -kroegjes van oud
hout en palmblad-dakjes, die in de af en toe broodnodige schaduw voorzien.
Waar ze je van tussen de schuim-omstoven rotspartijen weggeplukte kleine
oesters aanbieden. Waar het bier alcoholarm (2 1/2 procent) maar hoogst
smakelijk is. Waar sommige strandjes zo helemaal voor jou privé bedoeld
lijken, dat je ze alleen met een boot kunt bereiken. 't Laatste eindje moet
je dan wel even zwemmen.
't Is hier eigenlijk een toevluchtsoord voor de Carioca's de stadsvermoeide
mensen van Rio die een weekeindje tijd hebben. Maar langzaamaan komt het
internationale toerisme er op gang. Veel Argentijnen komen er. Veel Argentijnen
hebben er ook bezittingen, verworven in recente tijden toen de doorsnee-Braziliaanse
zakenman met vastgoed-investeringen de inflatiegolf niet meer keren kon.
Maar aan zulke overpeinzingen kom je niet toe als je, op een vissersbootje
of op een van de serie nep-schoeners, meedeint van strand naar baai, naar
eiland, voor minimaal het fris blijvende genot van een vers opengekapte
kokosnoot. Of als je onderweg op zee opeens wordt geënterd door onstuimige
lieden met een gemotoriseerde rubberboot, van wie er een voorop staat, die
zich als een rodeo-rijder single-handed overeind houdt aan een touw, en
op andere hand een schaal vol garnalenspiezen balanceert, die hij je na
een oneindig vaak geoefende halsbrekende scheepsmanoeuvre langszij precies
onder je neus tovert, nog voordat hij aan boord springt.
We bedoelen maar: 't is een eind vliegen, maar dan heb je ook wat!
Ook het dorp Buzios zelf heeft iets paradijselijks, vooral voor veel dames,
kan men zich voorstellen. Het is een aaneenschakeling van boetiekjes, specialiteitenwinkeltjes,
eethuisjes en cafés ja hoor, voor mannen is 't er ook pluis! zonder dat
de vergelijking met bijvoorbeeld menig afgelebberd Europees vakantieoord
zich dreigt op te dringen.
Logeren kan er op uiteenlopende manieren. Niet alleen in hotels namelijk,
maar ook, zoals veelal elders in Brazilië, in pousadas, zeg maar: herbergen.
Ook die kunnen overigens verdacht sterk op uiterst riante onderkomens gaan
lijken. De Duitse eigenaar Walter van pousada La Coloniale onthult achter
een glas witte wijn het bebouwingsgeheim dat Buzios z'n eigen karakter blijft
garanderen: "Je mag hier niet hoger bouwen dan de palmen. Dat is niet meer
dan anderhalve verdieping."
Eenzelfde filosofie vind je trouwens aan de kusten van het noordelijker
Bahia. Bijvoorbeeld in Resort Praia do Forte, dat zich met zijn palmengroen-omzoomde
zwemwaterpartijen, heel begrijpelijk als het Braziliaanse Polynesië afficheert.
Iets dergelijks zou zich ook wel het nog wat rustiger resort Agua Viva met
zijn hutten-met-hangmat, maar ook met leuk voorziene appartementen kunnen
permitteren, gelegen bij Saubara aan de noordwestelijke kust van de Allerheiligenbaai,
schuin tegenover de stad Salvador.
Hoe indrukwekkend Rio ook is, ook bijvoorbeeld vanuit de lucht bekeken
met een kleine helikopter die te charteren is bij de eerste van de twee
kabelbaanstops op weg naar de suikerbroodberg, de kleinere paradijsjes verderop
leveren felle concurrentie.
Je kunt op een Brazilië-reis de grote stad onmogelijk links laten liggen.
Je moet toch ooit zelf het immense Christusbeeld op de Corcovado desnoods
mystiek tussen mistflarden door in de ogen hebben gezien, en je moet toch
ook vanuit een jeep zelf vastgesteld hebben dat het in de meer dan 500 favela-krottenwijken
niet uitsluitend doffe ellende is. Maar de andere kusten weten inmiddels
wat lokken is. Ook daar is de figa in zwang, zij het dat met dat nauwelijks
subtiele symbolische gebaartje niets wordt gesuggereerd, dat ook maar líjkt
op hetgeen er op onze zand- klei- en geestgronden wel eens mee wordt bedoeld.
REISWIJZER
In de Braziliaanse staten Bahia (b.v. Salvador), Minas Gerais (b.v. Belo
Horizonte) en Rio de Janeiro mag men, gedurende de Europese wintermaanden,
rekenen op temperaturen van 28 tot flink boven de 30 graden Celcius. Soms
zeer veel heter ! Ook dagen met mist en regen komen wel eens voor. Reisorganisaties
als Arke, Indigo/Maduro en NBBS verzorgen arrangementen, waarbij soms ook
het Amazonegebied wordt betrokken, met Manaus als uitvalsbasis. Alle organisaties
maken gebruik van vluchten van de Braziliaanse VARIG, die vanuit Nederland
driemaal per week oversteekt. Alleen de zaterdag-vlucht is rechtstreeks
naar Sao Paolo, en vandaar naar Rio of verder. De andere vluchten gaan via
Parijs. Gezien de enorme afstanden tussen de diverse bestemmingen wordt
ook in het binnenland veel gebruik gemaakt van luchttransport.
Betaalmiddel in Brazilië is de real (R$). Ruwweg is R$ 100 ongeveer f 173,
maar het is niet aan te raden te proberen Nederlandse guldens ter plaatse
te wisselen. Gemakkelijker gaat het met US-dollars, ook in hotels. Onze
ervaring is dat men daar uitgaat van: 1 real= 0,9 US dollar. De Banco do
Brazil brengt bij het wisselen 5 dollar commissie extra in rekening. De
keukens van Brazilië zijn divers en over het algemeen heerlijk. Wie een
gevoelige maag heeft moet even oppassen met het gebruik van de rode palmolie
(dende) die men vooral in Bahia graag in vlees- en visgerechten gebruikt.
De Engelse taal wordt nog zeker niet overal gemakkelijk gehanteerd, maar
echte moeilijkheden levert dat niet op. Men gebruikt hier graag handen en
voeten. Bijzondere inentingen zijn niet strikt noodzakelijk, maar de voorschriften
kunnen met de tijd veranderen. Momenteel bevelen GG en GD's in ons land
aan, zich te laten beschermen tegen gele koorts, DTP, hepatitis-A en, in
het Amazonegebied en in het grensgebied met Paraguay: malaria. Overigens:
een tap-biertje (Brahma, Antarctica) heet 'chop'.
Publicatie datum = 06-04-96
