|
Antwerps stadspark 's winters plezant
ANTWERPEN - Nogal wat groenbeheerders en boswachters zeggen het 'jammer' te vinden dat ik midden in de winter kom kijken in hun park. Maar ik kom er juist heel graag in de koude maanden: veel stadsparken zijn dan bijzonder mooi.
Toen ik een paar jaar geleden ik was in die tijd Azië-correspondent van de krant in Bangkok voor het eerst midden in de winter een kort bezoek bracht aan ons land met mijn Thaise assistent Chong, riep deze na een snelle rondblik geschokt uit: Alle bomen zijn hier dood! Nu hij ons land een paar winters heeft kunnen bestuderen, weet hij wel beter. Bomen gaan hier tijdens de wintermaanden in rust om kracht op te doen voor hun toonaangevende rol bij de immense natuurexplosie in het voorjaar.
Zelf vind ik bomen in winterslaap prachtig.
"Wilt u een tas koffie?" vraagt parkwachter Marc Deckers als we vanuit zijn kantoortje het Antwerpse stadspark in kijken. Hij schenkt de koffie gelukkig in een kopje, en zijn wandelpark, niet ver van het Centraal Station en de Diamantbeurs en dus eigenlijk midden in de karakteristieke jodenbuurt, ligt er schitterend bij.
*
Ook 's winters een gewandel van belang: veel joodse mamma's met kinderwagens
in Antwerps stadspark. EIGEN FOTO
Het stadspark rust uit, maar veel is nog groen: ik zie verwilderde liguster-struiken, verscheidene hoge taxusbomen en een majestueuze Himalaya-ceder, vlak bij de kinderspeelplaats. De diversiteit aan bomen is enorm. Torenhoge paardenkastanjes en machtige Amerikaanse lindes. Langs de vijver ook de witte esdoorn, de zwarte els en warempel moerascipressen, een netelboom en middenin een gazon zomaar een Japanse notenboom.
Het is hier op zo'n knapperige winterdag nog een drukte van belang: joodse mamma's met kinderwagens, joggers, smoorverliefden, rolschaatsers, eenzame wandelaars, mountainbikers, slenteraars, skateboarders, voetballende kinderen die in het Hebreews naar elkaar roepen en uit een groepje fotografie-studenten met veel lange lenzen stapt plotseling de leuke Lieve op mij af: "Staat u mij toe dat ik een foto van u ga trekken?"
Een foto van míj, getrokken nog wel! Die Belgen, altijd vol humor.
Eindelijk hebben ze in Antwerpen de waterhuishouding in hun parkvijver onder controle. Want de vijver met z'n opmerkelijke hangbrug bij een kunstmatige rotspartij, ooit verdeelpunt van het via de Herentalse vaart uit de Kempen aangevoerde water voor de brouwerijen in Antwerpen, viel steeds droog. "Dat kwam door het droogpompen van de binnenstad voor de aanleg van de metro en parkeergarages", zegt Walter de Backer van Groenvoorziening. "We proberen het stabiel te houden, al hebben we nu soms ook overstromingen, vooral als het langdurig regent." De ganzen bij de vijver gillen of ze vermoord worden.
Halverwege de vorige eeuw werd het stadspark van veertien hectare op een driehoekig vestingdeel van de oude Spaanse stadsverdedigingswerken opnieuw ingericht, naar een ontwerp van E. Van Cuyck, behalve architect ook gemeenteraadslid van Antwerpen. Ooit stond er op deze plek een nonnenklooster, Sint Margrietendal, naast een hof van plaisantie 'De Kievit' en later was het een militair bolwerk. De omliggende leien waren stadswallen. Daar is, behalve in de geschiedenisboeken van Antwerpen, weinig meer van terug te vinden. In het beukenbos staan nog wel verscheidene bunkers uit de Duitse bezettingstijd.
"We maken ons soms wat zorgen," vertrouwt parkbeheerder Marc Deckers mij toe. "Ons park wordt dichtgedrukt door het verkeer. Rondom is het nu één grote parkeerplaats."
Dat merkt ook de wandelaar. Je hoort overal verkeer en de hele dag gillen er politie-sirenes. Het lijkt wel Chicago! Op sommige plekken in het park hoor je zelfs de lawaaiige omroepberichten uit nabijgelegen winkelpromenades en je ruikt er uitlaatgassen.
Niet ver van het monument voor koningin Astrid staat een reusachtige rode beuk van anderhalve eeuw oud, je kunt 'm niet missen, zo vlak bij parkuitspanning De Chalet. Er staat fazantfilet met Brussels lof op het menu (BF 795), dat lijkt mij wel wat. Maar als ik er binnen stap, is de afzuigkap in de keuken kennelijk niet in orde. In het restaurant word ik bij de keel gegrepen door een walm, zo vet dat je er haast plakken van kunt snijden. Ik haast mij weer naar de frisse lucht. Dan maar naar de frituur op de Vogeltjesmarkt. Goudgele frieten met stoofvlees. Ook heel Bels, toch?
Stadspark Antwerpen aan de Rubenslei, de Quinten Matsyslei en de Van Eycklei. Altijd open. Zeven minuten lopen vanaf Antwerpen Centraal: de Keyserlei op, linksaf de Quellinstraat uit. Inlichtingen: Groenvoorziening Antwerpen, telefoon: 0032 3 820 7125.
Publicatiedatum = 31 december 1999
