Aad Kos runt al 20 jaar outdoor-centre in de Ardennen

Voorzichtigheid is troef

door Nico van der Zwet Slotenmaker

NADRIN - Aad Kos neemt het woord 'overlevingstocht' niet in de mond. Nooit gedaan ook. Hij kijkt wel uit. Al twintig jaar runt hij zijn outdoor-centre in Nadrin in de Ardennen en wat hij vooral heeft geleerd is dat je niets moet overhaasten. In de eerste plaats je klanten goed aankijken, met ze praten en een idee krijgen van wat ze kunnen. "Als ik hier een groep krijg van een bedrijf met tien jonge kerels en twee oudere heren die misschien hun hele leven op het archief hebben gezeten, moet ik ze natuurlijk niet allemaal hetzelfde laten doen. Dan laat je er bij een wedstrijdje een de stand bijhouden en de ander belast je met de controle. Dan doen ze toch mee, horen ze er toch bij en hoeven ze geen krachtpatserijen uit te halen die ver boven hun macht gaan."

Afdalen

Natuurlijk, bij Aad Kos kan je ook in het wilde water kanoën en op de mountainbike klimmen. Maar hij maakt uit waar en hoe. "Er zijn ook rustige stukjes rivier en waarom zou het op de fiets altijd bergop moeten. Ik kan de fietsen toch ook eerst naar boven brengen en mijn gasten laten afdalen. Dat gaat nu eenmaal gemakkelijker en zo levert men toch een prestatie."

Loodrecht omhoog.

Voorzichtigheid is de moeder van de porseleinkast, dat had Kos al snel in de gaten toen hij in 1980 in de Ardennen neerstreek. Alhoewel er toen nog nauwelijks regelgeving was. "Je kon doen wat je wou. De Belgische autoriteiten waren al blij dat er iemand met ideeën kwam, want zo goed ging het hier niet in de buurt. Het toerisme lag op één oor en als je een oud hotelletje wilde opkopen kreeg je nog subsidie ook. Het was wel gezellig hoor, allemaal op een slaapzaal en in de natuur werd je ook niks in de weg gelegd."

Kos zegt het een beetje peinzend in zijn hotel-restaurant-taverne 'Les Merlettes' in La Roche en Ardenne. Een volledig naar de eisen van de tijd ingerichte herberg met een meer dan prima keuken. Want dat mensen uitsluitend ontberingen zoeken en ouwe-jongens-krentenbrood willen eten, dat verhaal is al een tijdje achterhaald, weet hij.

Visvijver

Bij zijn onderkomen bevindt zich bijvoorbeeld een visvijver, voor de echte liefhebber een beetje een onding omdat op die manier de sportiviteit een beetje in gevaar komt. Maar Kos ziet niet in waarom je per se met lieslaarzen en met volledige bepakking een visje dient te verschalken. "Er komen hier hele gezinnen en waarom zou je moeder en de kinderen ook niet eens een kans geven wat te vangen." Overigens moet het ook weer niet te gek worden en daarom heeft Kos een bord laten aanslaan met de tarieven per gevangen vis en is er een duidelijke limiet.

Eerst even opletten en dan in de boot.

Het ziet ernaar uit dat het outdoor-centre van Aad Kos zich langzamerhand meer op de ontspanning dan de inspanning is gaan richten en dat is ook zo. Daarbij komt dat ook de milieuwetten in België vrijwel iedere dag aangescherpt worden. Van wat twintig jaar geleden nog allemaal mocht is bijna niets meer overgebleven. Het mountainbiken mag dan (nog) volledig gelegaliseerd zijn, toch kan het lang niet overal meer en als je met je bootje de rivier op wilt moet je goed in de vergunningen kijken waar dat nog precies is toegestaan. Daar niet en daar wel en daar in een bepaald jaargetijde weer net wel of niet. En bij het klimmen is inmiddels alles zo'n beetje verboden.

Rotsen

Iedereen die een stukje rots verschuift of beschadigt kan strafrechtelijk worden vervolgd en om dat te omzeilen heeft Kos jaren geleden zelf maar wat terreinen met rotsen aangekocht, zodat zijn klanten op eigen grond met touwen en pikhouwelen in de weer zijn en niemand ze iets in de weg kan leggen. Nog niet tenminste, want ook dat vinden de ware zuiveraars maar niks. Grottentochten had Aad Kos vroeger ook op zijn programma. Het wemelde ervan in de Ardennen, van die mooie spelonken. Nu zijn er nog slechts een paar voor het publiek toegankelijk. En op iedere tien bezoekers gaan er twee begeleiders mee om erop toe te zien dat je niks in je zak steekt. Een stalagmiet of stalagtiet of zo.

Klimmen hoeft niet eng te zijn.

Aad Kos vindt die maatregelen in hoge mate erg jammer, maar heeft er het volste begrip voor. "De mensen kunnen de vrijheid nu eenmaal niet aan",zegt hij. En terecht. Ik kan hem bijvallen. Overal ter wereld is men er inmiddels achter dat de natuur moet blijven zoals ze is en steeds weer zijn er lieden die denken dat zij nu juist wel dat ene stukje mee naar huis kunnen nemen om op de schoorsteenmantel te zetten.

Kenners

En dat zijn bepaald niet alleen domme dagjesmensen, was het maar waar. Meermalen heb ik kenners in jagersgroen met het boek in de hand de natuur zien verminken als zijnde nuttig voor de wetenschap. Zo zijn de oormerken al lang niet meer het privilege voor onze koeien. Ieder in het wild levend dier schijnt tegenwoordig te moeten worden gevangen en van een zendertje voorzien om geleerden te bevredigen. Laten we daar eens een vereniging tegen oprichten.

Het betere klimwerk.

Ik denk dat Aad Kos wel lid zou willen worden. Alhoewel hij eigenlijk wel wat anders aan zijn hoofd heeft. Want hij krijgt van alles over de vloer. Schoolklassen voor een dag of fabrieksdirecties die eindelijk eens het een en ander goed op een rijtje gezet willen hebben en daarom bij hem onderdak en goede gesprekken verlangen. Daar is hij in gespecialiseerd, teambuilding. En anders is er wel een van zijn assistenten paraat om de zaak in goede banen te leiden. Voor of na wat sporten en verblijf in de natuur en als u het gewoon op wat cultureels wilt houden en helemaal geen ingewikkelde rek- en strekoefeningen wenst te doen, kan dat net zo gemakkelijk.

Museum

Zo heeft Kos in Saint-Hubert een supermarkt opgekocht om er een museum van te maken, laat hij een historisch treintje rijden, is in de weer met een dierentuin en nog zo het een en ander. Natuurlijk, de sportieve genoegens zijn er ook nog, maar Kos is er inmiddels van overtuigd dat je ook op een andere manier van een groep een hecht team kunt smeden. Dat hoeft niet min of meer noodgedwongen in een kano of hangend aan een bergwand.

Met de helm op de grot in. Er zijn nog maar een paar grotten voor het publiek geopend.

De normale toeristische zaken, het bekijken van bezienswaardigheden of gewoon de natuur, blijven de mensen nu eenmaal leuk vinden en waarom zou je ze in hun vrije tijd opzadelen met zaken waar ze diep in hun hart waarschijnlijk helemaal geen trek in hebben. En dan alleen maar omdat ze door een of andere goeroe is wijsgemaakt dat het goed is.

Aad Kos denkt daar dus het zijne van. Hij ziet veel moois om zich heen en wil dat best delen.

Met de rugzak op weg.

"Eigenlijk heb ik het langzamerhand veel te druk," zegt hij. "Ik zou er zo langzamerhand een compagnon bij moeten nemen."

Want ook met teambuilding blijft hij altijd bezig.

Er valt soms best wat sneeuw.

Reiswijzer:

Het outdoor centre Luctor et Vinco van Aad Kos is telefonisch te bereiken onder 0032 84 444 112, fax 0032 84 444 506, internet www.outdoorcentre.be.

Publicatiedatum = 6 maart 1999