Nietig eiland in het Caribisch gebied
nu pas op juiste waarde geschat

door Nico van der Zwet Slotenmaker

BARBADOS,
Barbados is een buitenbeentje. In meer dan een opzicht, maar vooral geografisch. Het heet het meest oostelijke eiland van de kleine Antillen te zijn en hoort derhalve ook tot het Caribisch gebied. Nog net zou ik daarbij willen opmerken, of liever gezegd eigenlijk net niet meer. Als je op de kaart kijkt zie je dat alle eilanden hier in een soort halve boog bij meerdere vulkanische erupties onder de golven vandaan zijn geschoten. Met veel geweld en toch ordelijk.

Sieradenverkoop bij een oude kerk.

Barbados niet. Het ligt eigenwijzerig een stuk verder in de oceaan, heeft zijn ontstaan niet te danken aan uitbarstingen van de zeebodem en is in de loop van talloze duizenden jaren opgebouwd uit koraalrots.

Aanleiding genoeg om het apart te noemen en de reden dat zulks niet echt gebeurt is simpel omdat het te klein is. Een gehucht heet ook vaak naar iets dat er nu eenmaal het dichtst in de buurt ligt.

Met een lengte van 33,7 kilometer, een breedte van 22,5 kilometer en een totale oppervlakte van 431 km is Barbados inderdaad nietig. Weggeworpen in de onafzienbaarheid van een wereldzee. Maar dan wel een weggeworpen parel die pas nu op de juiste waarde wordt geschat. De Britten hebben er meer dan drie eeuwen absoluut geheerst, het harde werk op de suikerplantages overlatend aan uit Afrika gehaalde slaven. Al zijn sommige families er heel rijk van geworden, als puur wingewest hoorde Barbados nooit bij de top. De strategische ligging echter was voor de Engelsen de aanleiding het niet te veronachtzamen.

Maar van een strategische ligging en wat suikerriet kan je de buik niet vullen en sinds Barbados dertig jaar geleden een parlementaire democratie en een onafhankelijk lid van het Britse Gemenebest werd is er allengs meer aandacht aan het toerisme besteed. Vorig jaar trok Barbados 200.000 vakantiegangers uit Europa. Voor zeventig procent Britten trouwens. Die hebben daar net als wij in Indonesië nog roots liggen.

Barbados is het ideale vakantie-eiland. Voor zonaanbidders is het met een gemiddelde dagtemperatuur van dertig graden een toplocatie met meer dan honderd kilometer schitterende stranden. Verder wemelt het van monumenten, indrukwekkende grotten, prachtige natuurtuinen en imponerende vergezichten. Van alle gemakken voorziene hotels zijn er iedere dag meer, al wordt herhaaldelijk op het milieu gewezen en gewaarschuwd tegen oververhitting. Wie de wedstrijd zal winnen moeten we afwachten. Ik zou graag een gokje willen doen.

Op de noordpunt van het eiland beukt de oceaan hevig op de rotsen.

Hoewel Barbados dus alles heeft voor de toerist, heeft het aan de ander kant ook niets. Rum maken ze zelf, bier ook en dan heb je het wel zo'n beetje gehad. In het noorden zijn wat landbouwgronden waar schraalhans de pollepel lijkt te zwaaien. Hier slaat de oceaan met geweld op de kust, constant een zilte motregen veroorzakend waar niemand iets aan heeft, want er zijn nu eenmaal maar weinig gewassen die deze narrige neerslag bij de groei begeesterd begroeten. De grond levert dus weinig op. Zo'n beetje alles dat de toerist op tafel of aan de bar wenst te zien moet van buiten komen. Daar hangt uiteraard een wat beladen prijskaartje aan. Bovendien worden bij het inschenken meestal nog de Engelse maten gehanteerd en dan weet u het wel.

Barbados is dus niet goedkoop en het is dus te billijken dat veel toeristen in hun appartementen hun eigen potje koken. De Zweedse restauranthouder in mijn hotel die zelf achter de pannen staat begrijpt het wel, maar zijn blik is toch wat peinzend als hij over de lege tafeltjes staart. Van het voorjaar gaat hij het eens op de Britse Kanaaleilanden proberen. Niets tegen Barbados hoor, hij is een zwerver.

En met zwerven kom je op Barbados nu eenmaal niet ver. Hoewel, overal wonen mensen en er zijn zoveel paadjes en weggetjes dat je een lange vakantie zoet kunt zijn met ze allemaal eens af te gaan. Dan kun je ook eens wat minder bedeelden tegenkomen die in niet meer dan hutjes wonen, want zoals overal ter wereld leidt het vertrek van een eeuwenlange overheerser nauwelijks tot gelijkschakeling van rang en stand. Integendeel zelfs.

Kijk maar op de Royal Westmoreland Golf Course, de nieuwste golfbaan waar een paar honderd optrekjes worden gebouwd. De simpelste behuizing kost een miljoen of acht, wat beter bij kas zittende lieden gaan tot dertig miljoen of meer. Ian Woosman heeft er ook een gekocht. Niet dat je voor die prijs dan ook meteen een balletje kan slaan. Nee, dat ligt iets anders. Het lidmaatschap kost een ton per jaar of liever 50.000 Amerikaanse dollar, zijnde de munteenheid waaraan alles op Barbados is verbonden. Twee Barbados dollar is een Amerikaanse. De hotelbalies trekken daar bij het wisselen zoals gebruikelijk een dollar kosten vanaf, maar bij de bank en de supermarkt en de bar werkt het echt.

Hoewel je op Barbados natuurlijk overal een snelle hap uit de Amerikaanse keuken kunt aanschaffen heeft de allergrootste hamburgerkoning er geen vaste voet aan wal kunnen zetten. Dat verdriet de toeristische autoriteiten niet direct, omdat ze er iets positiefs in zien. Maar het zal wel gewoon een kwestie van tijd en centen zijn.

Stille stranden met toch altijd iemand op de uitkijk.

Zoals met alles. Geen dakrand mocht aanvankelijk boven de hoogste palmboom uitkomen, maar het bankgebouw in de hoofdstad Bridgetown is wat uit de hand gelopen en zo is hier en daar nog wel wat meer met de oorspronkelijke regel gegoocheld.

Barbados lijkt echter nog bij lange niet op de Spaanse Costa's of dergelijke oorden van hoog opgetast vermaak. Je kunt er ook nog gewoon wandelen of op het strand zitten. Ik bedoel ongestoord, zonder dat er zestig handelaren in prullaria of twaalf ijscoventers je kleffig aanklampen. Misschien is dat wel de allerheerlijkste ervaring.

En ach, als er eens iemand in het café om een Amerikaans sigaretje vraagt, moet u maar bedenken dat ze daar bijna een gulden per stuk kosten. Want, ik zei het al, Barbados moet alles importeren en heeft toch alles in huis. Een buitenbeentje dat u niet links mag laten liggen.

Reiswijzer

Ieder goed reisbureau kan u een trip naar Barbados verkopen. Inclusief een vlucht per bijvoorbeeld Martin Air. Iedere dinsdag rechtstreeks in nog geen negen uur. De prijzen zijn sterk afhankelijk van de verschillende accommodaties op het eiland. Sommige hotels leveren een kant-en-klaar pakket inclusief eten en drinken. Dat hoeft bepaald niet altijd duurder uit te vallen. Hoewel Barbados niet groot is zijn er legio mogelijkheden voor prachtige en leerzame excursies.

Publicatiedatum = 24 januari 1998