1991 jaren na Christus...

In 1991 ben ik samen met mijn ouders een week naar Israël op vakantie geweest. Het is de meest inspirerende, onvergetelijke reis die ik ooit heb gemaakt en ik wil zeker nog eens terug om de Oosterse, mysterieuze sfeer op te snuiven.

We logeerden bij vrienden van mijn ouders die in Nazareth wonen. Vreselijk gastvrije mensen! Iedere dag werden ons de heerlijkste Israëlische gerechten voorgeschoteld. In die ene week ben ik (echt waar) zo´n 6 kilo aangekomen van al dat lekkere eten.

Onze vrienden hebben ons de hele omgeving van Nazareth laten zien en ze hebben ons ook een dag meegenomen naar Jeruzalem en Bethlehem. Ikzelf ben niet erg gelovig, maar tijdens deze reis heb ik toch erg veel "bewijzen" gezien, waardoor ik ben gaan geloven in het verhaal over Jezus. In Bethlehem zagen we bijvoorbeeld de plek waar Jezus is geboren. Het is ongelofelijk; men heeft op de plek zelf een hele grote kerk neergezet. Het is allemaal zo anders dan je in gedachten hebt (door alle kerstverhaaltjes).

In Jeruzalem stond ook een hele grote kerk, deze kerk is gebouwd op de plek waar Jezus is gestorven. In de kerk staat gewoon de rots waarin Jezus "ten ruste" was gelegd. Je kon die rots binnen om de steen waar Jezus op had gelegen aan te raken. Veel mensen deden dat omdat zij dachten dat de steen geneeskrachtig was. Ook ik heb de steen aangeraakt en heb een wens gedaan. Mijn wens is tot nu toe uitgekomen: "Ik wil gelukkig zijn".

Wat het meeste indruk op me heeft gemaakt zijn de rijkdommen van "the Holy Land": er worden zoveel verschillende soorten fruit en groenten geteeld en toch ook de gastvrijheid van de mensen in Israël! Onze vrienden namen ons vaak mee naar vrienden van hen en ook al kenden wij deze mensen helemaal niet, zij ontvingen ons alsof we hen al jaren kenden. Ik heb ontzettend veel vrienden overgehouden aan deze reis die maar een week heeft geduurd!

Mijn gouden tip? In Nazareth worden veel souvenirs verkocht, er is ontzettend veel aanbod. Voor de grote kerk van Nazareth zit echter een Israëlisch oud mannetje die op een hele leuke manier zijn souvenirtjes verkoopt; hij knoopt namelijk met een Israëlisch accent een leuk babbeltje met iedereen aan in de taal van het land waar je vandaan komt. Toen hij hoorde dat wij uit Nederland kwamen, begon hij vrolijk in het Nederlands tegen ons te praten (natuurijk in zeer gebrekkig Nederlands, maar toch erg leuk).