Zorgenkind van vmbo naar hbo
door
INA EGGINK
GRONINGEN
Waar een wil is, is een weg. Als iemand dit bekende
spreekwoord in de praktijk brengt, is het wel de 22-jarige
Mariëlle Francino. Want wie had ooit gedacht dat
deze jonge vrouw, die als kind werd doorverwezen naar
het speciaal onderwijs wegens ernstige concentratie-
en leerproblemen, ooit via het voorbereidend en middelbaar
beroepsonderwijs zelfs in het hoger beroepsonderwijs
zou belanden.
Mariëlle
kan zich nog goed herinneren dat ze een zorgenkindje
was op school. "Concentratie was het grootste probleem.
Ik moest zelfs met een walkman met rustige muziek mijn
schoolwerk maken. Maar het hielp allemaal niet. Ik was
vaak heel erg boos omdat het allemaal niet lukte. Daardoor
ging het steeds slechter en mijn moeder zag maar al
te goed dat ik niet gelukkig was. Uiteindelijk is besloten
dat het beter voor me was om naar het speciaal onderwijs
te gaan. De eerste jaren waren nog erg moeilijk maar
gelukkig had ik een goede leraar. Hij heeft er voor
gezorgd dat ik meer zelfvertrouwen kreeg."
Het
licht
"Het
leek wel of er een knop omging. Ik keek rustiger
tegen mijn schoolwerk aan, raakte minder in paniek
en ineens snapte ik veel meer" |
Waar
veel jongens en meiden rond de leeftijd van veertien
de kop in de wind gooien, zag Mariëlle ineens
het licht. "Het leek wel of er een knop omging.
Ik keek rustiger tegen mijn schoolwerk aan, raakte
minder in paniek en ineens snapte ik veel meer.
Ook wist ik welke richting ik op wilde: het toerisme." |
Met
vlag en wimpel haalde Mariëlle haar diploma voorbereidend
beroepsonderwijs. Bij de theoretische vakken scoorde
ze zelfs op mavo D-niveau. Desondanks mocht de zeer
gemotiveerde leerling niet meteen doorstromen in het
eerste jaar van de middelbare beroepsopleiding MTRO.
Ze moest eerst een schakeljaar doen.
"Achteraf
zonde van dat jaar want het ging me allemaal makkelijk
af. Ook de vier jaar mbo die volgden, verliepen soepel.
Inmiddels werkte ik in de vakanties als hostess op treinen
naar Frankrijk. Ik heb daar enorm veel van geleerd.
Improvisatie, organiseren en vooral niet in paniek raken
als er gekke dingen gebeuren.Zoals die keer dat de trein
voor mijn neus wegreed en ik samen met een collega zonder
geld op het perron achterbleef. We zijn zonder kaartje
in een reguliere trein gestapt en hebben onze eigen
trein gelukkig weten in te halen. De manager bleek ons
nog niet eens gemist te hebben."
Moederziel
alleen
De
stage van een half jaar in Frankrijk tijdens de
MTRO-opleiding was een zware periode voor de toen
18-jarige studente. Moederziel alleen in een land
waar ze de taal nog niet goed meester van was. Dat
viel niet mee. Meerdere keren stond ze op het punt
de koffers te pakken en terug te reizen naar Nederland.
Maar ze heeft zich er toch doorheen geslagen. "Dat
heeft me nog meer de zekerheid gegeven dat ik tegenslagen
kan overwinnen." |
De
stage van een half jaar in Frankrijk tijdens de
MTRO-opleiding was een zware periode voor de toen
18-jarige studente
|
Inmiddels
had Mariëlle Francino op een van haar treinreizen
haar huidige vriend leren kennen. Een student geneeskunde
uit Groningen.
"Zo
leerde ik het studentenwereldje kennen. Ik merkte dat
ik er nog niet aan toe was om al aan het werk te gaan.
Ook had ik intussen verschillende baantjes op mbo-niveau
gehad in de toeristensector. Toen merkte ik dat ik meer
diepgang ambieer in mijn werk. Dus heb ik de stap gewaagd
naar het hoger beroepsonderwijs. Eerst heb ik gekozen
voor een opleiding communicatie, maar dat lag me niet.
Ik ben een doener en dat vakgebied vond ik te theoretisch.
Na een jaar ben ik overgestapt naar de opleiding Leisure
Management aan de Hogeschool in Leeuwarden. Het heeft
me wel een jaar studiefinanciering gekost maar het voordeel
is dat ik nu zeker weet dat ik de goede keuze voor mijn
vakgebied heb gemaakt."
Niet
eenvoudig
|
De
overstap van mbo naar hbo is volgens Mariëlle
niet eenvoudig. "Het vergt een totaal andere
manier van studeren. In eerste instantie leerde
ik alle feitjes keurig uit mijn hoofd. Tot mijn
verbazing zag ik bij de vraagstelling op een tentamen
dat deze feitjes gewoon werden gegeven en vervolgens
werd om verdere verdieping van de stof gevraagd.
Dat was erg wennen, maar ook dat is me uiteindelijk
gelukt." |
Eind
volgend jaar hoopt Mariëlle Francino haar hbo-opleiding
af te ronden. Ligt er dan nog een universitaire opleiding
voor deze doorzetter in het verschiet? "Ik heb
er wel eens naar gekeken", bekent Mariëlle.
"Maar ik denk niet dat het wetenschappelijk onderwijs
me ligt. Maar wie weet. Misschien ga ik toch ooit nog
eens Frans studeren, of vrijetijdswetenschap."
En
hoe kijkt Mariëlles moeder nu naar haar 'zorgenkindje'?
"Ze heeft altijd gezegd dat ik moest doen wat ik
leuk vindt. Ze heeft me nooit gedwongen, maar ze is
stiekem toch wel trots op wat ik heb bereikt."
Foto:
Anne van der Woude
|