Dit
kunstwerk brengt in herinnering hoe het jaren
geleden voelde in mijn hoofd en mijn gevoel, veel
te vol en onoverzichtelijk vanwege werk en (huwelijks)problemen.
Nu kijk ik met een glimlach, laat me niet in de
war brengen door de drukte die het uitstraalt
en zie mijn doel recht vooruit. De eventuele hindernissen
zal ik omzeilen of neem ik met behulp van mijn
inmiddels vergaarde kennis.
Janette Bosgraaf, Lelystad
In het midden zie ik een gezicht, emotieloos en vlak, een mooi maar beangstigend stukje profetisch schilderwerk van hoe de mens tegenwoordig als individu leeft.
Richard Loerakker, Almere
Helaas, weer zo'n afschuwelijk kunstwerk. Zeg nou eerlijk, het lijkt toch nergens op? Dit is het ontwerp voor een rattendoolhof dat mijn neefje van drie nog kan maken. Ik schaam me om me mens te noemen als ik zie dat dit nog geld oplevert ook. Voor een tientje wil ik het nog wel in de kamer hangen, maar alleen omdat ik van ratten houd.
Linda, Enkhuizen
Ergens
in de wirwar van het leven heb ik mijn plaats
gevonden, thuis met jou, laat me er alsjeblieft
blijven.
Albert de Vries, Veldhoven
Bij
mij wekken dit soort werken over het algemeen
geen enkel gevoel op... of hoogstens een mengeling
van irritatie en bewondering. Irritatie, omdat
een dergelijk doek mij niets zegt: hoezo Pier
and Ocean? Ik zie het absoluut niet! En toch wel
bewondering voor het vakmanschap van de schilder.
Dat heeft hij toch wel mooi op het doek gekladderd.
Zo netjes en leuke kleuren...
Anna
Mascia-de Château, Wageningen
Waar
ik heen ga? Nergens heen. Het moet me van het
hart: ik begrijp niets van kunst. Waarschijnlijk
ben ik niet voldoende onderlegd. Het gebeurt nogal
eens dat ik een kunstwerk meer 'n slim idee vind
en soms voel ik me gewoon belazerd. (Misschien
moest ik daarom zo lachen om dat reclamespotje
van Stegemann). Wat deze Mondriaan betreft: met
wat fantasie kan je wel een eindeloze zee herkennen,
waarin je kunt verdwalen; eerder zie ik er zo'n
kinderspelletje in in een plastic doosje.
E. Smit
Het zien van dit werk geeft mij het gevoel dat ik niet weet wat te doen en waarheen ik moet in het leven. Inderdaad: het leven is een doolhof
Lado, Ede
Ik
weet het niet, het hele leven is een zoektocht,
de filosoof Søren Kierkegaard verwoordt
het als volgt: Het leven moet van achteren naar
voren begrepen, maar van voren naar achteren geleefd
worden. Ik kan me hier wel in vinden.
Mariëtte
van Dongen, Rijswijk
Pas
als je zwart-wit kunt kijken, kun je zien hoeveel
kleur erin zit.
Gerard Bruggeman, Schalkhaar
Ik vind Piet sowieso te rechtlijnig, maar in dit
geval heeft hij naar mijn smaak een bovenaanzicht
van een militaire begraafplaats in gedachten gehad.
Ik word hier niet vrolijk van. Ik zal in ieder
geval niet voor dit werk gaan staan, maar een
gezelliger plaatsje zoeken, liefst aan zee.
Gerdien,
Vlaardingen
©
1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden
|