|
Publicatiedatum:
28-08-2000
Krant
als therapeut
De
krant is vaak het mikpunt van felle kritiek. Berichtgeving
zou op sensatie belust, negatief en weinig verheffend
zijn. En op het eerste gezicht valt er aan een gedetailleerd
verslag van een lustmoord, varkenspest of voetbalrel
weinig positiefs te ontdekken. Maar bij nader inzien
blijkt de journalistiek van onschatbare therapeutische
waarde.
Een
mooi voorbeeld hiervan is de uitgebreide rapportage
van de vermissing van de peuter Danny die uiteindelijk
bleek te zijn verdronken. Het viel mij niet alleen op
hoezeer iedereen meeleefde, maar ook hoeveel ouders
er lering uit trokken. Mijn buurmoedertje Jannie zei:
"Ik ben nu nog oplettender met de kinderen dan ik was;
pas nu besef ik dat je het kleine grut niet eens een
seconde uit het oog mag verliezen."
Het
nieuws rond de reddingsoperaties van de Russische onderzeeër
heeft de Nederlandse gemoederen ook dagenlang beziggehouden.
Opvallend was hoe vaak de officiële persverklaringen
van de Russen later door de feiten werden tegengesproken.
Deze ontwikkeling geeft ons niet alleen een kijkje in
de keuken van een teloorgegane supermacht die ten koste
van mensenlevens de schone schijn probeert hoog te houden,
maar het doet een ieder ook beseffen dat gezond wantrouwen
tegenover machthebbers en hun stellige beweringen gerechtvaardigd
is. En dat inzicht blijkt weer van therapeutische waarde
voor Bert die in de relatie met zijn autoritaire vader
zich, door zijn eigen goedgelovigheid, te vaak in de
maling laat nemen.
De
heilzame werking van de krant heeft veel overeenkomsten
met biblio-(boeken)therapie en cinema-(film)therapie.
Hulpverleners schrijven hun patiënten voor bepaalde
boeken te lezen of films te kijken om een gezondere
levensvisie of gedragswijze te bevorderen. Patiënten
van mij die, bijvoorbeeld, het verschil tussen verliefdheid
en liefde moeilijk vinden, raad ik steevast aan om 'Proeven
der liefde' van Alain de Botton te lezen. Dit boek is
een romantische verhaal doorspekt met psychologie-colleges
waarin de schrijver (beter dan ik dat kan) op humoristische
wijze orde weet te brengen in de geestelijke chaos van
relaties. En wie twijfels heeft of hij op latere leeftijd
de sleur van een goed huwelijk toch op de helling moet
zetten, raad ik aan de film 'Bridges of Madison County'
te zien.
Het
succes van krant-, boek- of filmtherapie is niet zo
moeilijk te verklaren. Beelden die door een schrijver
of cineast worden opgeroepen, zijn dikwijls kleurrijk
en emotioneel indringend. Bovendien vindt het lezen
of kijken vaak in afzondering plaats en kan de patiënt
zonder druk van buitenaf de suggesties die (al dan niet
bewust) worden gewekt op persoonlijke waarde schatten.
Goed bedoelde adviezen van ouders, vrienden of collega's
worden nu eenmaal veel sneller in de wind geslagen omdat
mensen er niet van houden te worden betutteld.
Vanmorgen
lees ik het bericht dat al één miljard
mensen aan het roken gestorven zijn. Dat zijn confronterende
cijfers die mij als verstokte paffer toch aan het denken
zetten. Mijn nieuwe motto wordt: aan de beterende hand
door het lezen van de krant.
©
1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden
|
