|
Publicatiedatum:
07-08-2000
Bindingsangst
Steeds
vaker spreken mensen van bindingsangst als afwijking
en mannen maken er dankbaar gebruik van. Ze nemen een
vriendin, genieten van de seks, lekkere maaltijden en
het salsa-dansen. En zodra de minnares kreten als 'samenwonen',
'zwangerschap,' of 'toekomst' in de mond neemt, dan
krijgt hij een gesimuleerde paniekaanval. Het gaat zelfs
zover dat hij bereid is zich te melden bij de psycholoog,
al was het maar alleen om te benadrukken dat hij psychisch
ziek is. Uit pure onmacht melden de vriendinnen van
deze uitgekookte acteurs zich ook op mijn spreekuur.
Zo vertelt Marga mij dat zij zo verliefd is op Paul
dat ze niet kan wachten om hem voor te stellen aan haar
vrienden en familie. Ze is in de war omdat Paul haar
wijs gemaakt heeft dat ze helemaal nog geen relatie
hébben. Wat ze wel hebben, dat weet hij ook nog
niet, maar vast staat wel dat hij er 'nog niet aan toe
is' om als officiële partner geregistreerd te worden.
Bindingsangst
als geestelijke afwijking, zoals dat door de psycholoog
Bowbly beschreven is, komt in wezen alleen maar voor
bij volwassenen die in hun allerprilste jeugd door de
ouders fysiek en emotioneel in de steek zijn gelaten;
en gelukkig is dat in onze moderne samenleving een zeldzaamheid.
Voor alle andere mensen is een zekere mate van bindingsangst
(net als scheidingsangst) een heel normaal verschijnsel,
omdat iedereen moeite heeft met de consequenties die
voortvloeien uit het maken van definitieve keuzes. Zo
merk ik zelf de laatste tijd dat ik drempelvrees heb
als ik iets wil kopen op internet. Ik vul op amazon.com
alle persoonsgegevens in die nodig zijn om een winkelwagentje
vol boeken en cd's aan de kassa te kunnen afrekenen,
maar als ik mijn creditcardnummer moet intypen, dan
zie ik plotsklaps een computerkraker er vandoor gaan
met mijn spaargeld en klik ik ogenblikkelijk het beeld
uit. Ook kan ik samen met mijn vrouw heerlijk fantaseren
over de aankoop van een tweede huis in Florida. Maar
als ik bij de makelaar in Miami Beach zit en akelig
dicht bij het zetten van een handtekening kom, dan vlucht
ik snel het kantoorpand uit. Logisch, omdat ik bang
ben voor de gevolgen van het leegplunderen van mijn
zo zorgvuldig opgewaardeerde pensioenrekening. Bovendien
benauwt mij de voorstelling dat ik me verplicht zal
voelen om altijd naar Florida te gaan omdat ik anders
niet voldoende zou profiteren van mijn dure aankoop.
Bindingsangst
is dus niets anders dan een duur woord voor de menselijke
neiging om verantwoordelijkheden te ontlopen. En vooral
mannen hebben daar een handje van. Het liefste houden
ze allerlei achterdeurtjes open om er vandoor te gaan
als het hun uitkomt. Door hun gemakzucht als dieperliggend
emotioneel probleem te benoemen krijgen ze het voor
elkaar om in een vrijblijvende verhouding hun partners
toch aan het lijntje te houden. Want, een ongeneeslijk
zieke patiënt kun je moeilijk in de steek laten.
Wie zwaait met zijn bindingsangst, heeft een goed excuus,
maar slechte bedoelingen.
©
1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden
|
|
