Publicatiedatum: 13-05-2000

Extreme vrouwen

Vrouwen kennen twee extremen: de puella en de amazone. De puella (Latijn voor meisje) is niet alleen kinderlijk in haar kinderjaren maar blijft ook later emotioneel onvolwassen. De amazone (de Griekse mythologie spreekt van een krijgshaftige vrouw uit Scythië) is zelfbewust en onafhankelijk. De puella is doorgaans lief, vrolijk, volgzaam en gedienstig. Voor de man is de puella aantrekkelijk, omdat zij naar hem opkijkt. Zij bewondert hem om alles wat hij is en heeft geen moeite zichzelf weg te cijferen zodat hij de leiding kan nemen. In het prille stadium van de relatie zijn puella en man onafscheidelijk. Hij kan met haar pronken en voelt zich sterk omdat zij zich geborgen waant. Jammer is wel dat de man na verloop van tijd zich met zijn puella gaat vervelen. Omdat haar verlangens hetzelfde zijn als de zijne, voelt hij geen enkele uitdaging meer. Als hij haar 'dumpt' verandert het eens zo mooie sprookje in een drama. Met zijn vertrek stort haar hele leven in en gaat zij wanhopig op zoek naar een nieuwe held. Blijft de puella achter met een stel kinderen dan heeft zij net genoeg reden om zich niet van kant te maken.

Hij voelt zich bevrijd van een gevangen leven zonder perspectief. En met het zelfvertrouwen waar zijn ex-vrouwtje hem mee volgepompt heeft, gaat hij op zoek naar een amazone. Frank komt Carla tegen tijdens een bijscholingscursus. Zij is niet alleen vrouwelijk en uitdagend in haar voorkomen, maar ook een boeiende gesprekspartner. Eindeloos kunnen ze samen praten over hun werk, het leven en de dromen van hun toekomst. Zij trouwen, krijgen kinderen en binnen drie jaar verdient Frank meer geld dan hij ooit voor mogelijk had gehouden. Carla combineert part-time werken met de zorg voor de kinderen en blijft een druk, eigen sociaal leven onderhouden. Gaandeweg valt het thuiskomen voor Frank steeds zwaarder: wat ooit boeiend was, is nu alleen maar vermoeiend. Carla is in zijn ogen steeds veeleisender. Duikt hij achter de krant dan is het verwijt dat hij haar verwaarloost. Als hij te moe is om 's avonds zijn tanden te poetsen, dan wordt hij als een vies jongetje terecht gewezen. Seksueel haakt hij af omdat hij zich niet gerespecteerd voelt en telkens als Carla haar onvrede bespreekbaar probeert te maken, verschanst Frank zich achter een muur van ingehouden agressie:

Zij: "Kan het je niks schelen dat je nooit meer met me vrijt?"

Hij: "Je bent nooit tevreden; hoe moet ik daar opgewonden van raken?"

Zij: "Als ik me niet meer vrouw kan voelen, kan ik net zo goed vertrekken."

Hij: "Het gaat toch altijd zoals jij wilt; dus doe maar wat je niet laten kunt."

De meisjes in de wereld zijn voor menig man te weinig vrouw. Maar de uitdaging van een echte vrouw is menig man teveel. Geen wonder dat zoveel vrouwen zich door hun man in de steek gelaten voelen.

© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden