|
Publicatiedatum:
03-04-2000
Lieve
vrouwen
Zij
heeft de zachtste ogen, blozende wangen en een stem
die klinkt als een harp. Zij heeft handen die bij aanraking
elke man zouden doen smelten. Haar naam is Irma en elke
keer als ik haar ontmoet in het verpleegtehuis waar
mijn moeder verblijft, denk ik: 'dat is een parel aan
het vrouwelijk geslacht'. Lieve vrouwen: ze bestaan
nog wel, maar behoren inmiddels tot een zeldzaam ras.
Zeg tegen een vrouw dat zij lief is en je krijgt een
klap. Lief-zijn is uit de mode. Daarom krijg ik steeds
vaker jonge meiden op mijn spreekuur die in de war en
overspannen zijn omdat zij niet kunnen voldoen aan het
beeld van de pittige carrièrevrouw.
In
de jaren zeventig was het boek van Jan Schouten 'Ik
ben er ook nog' een wereldhit. Ook de bestseller 'Als
ik nee zeg, voel ik me schuldig' van Dr. Manuel J. Smith
kreeg destijds en vooral in vrouwenbladen veel aandacht.
Sindsdien is 'assertiviteit' een huis-tuin-en-keuken-woord
geworden. In feministische kringen was het in zwang
om aan ego-versterkende groepsessies mee te doen. Vrouwen
waren te onderdanig aan de man en moesten leren om van
zich af te bijten. De relatie tussen man en vrouw moest
gelijkwaardiger worden en dat was geen slecht idee.
Maar,
in de praktijk hebben vrouwen het woord 'gelijkwaardig'
verward met 'gelijk'. Nu zitten we met een overschot
aan manwijven die de maatschappelijke ladder met stoere
schreden beklimmen en zich verbaasd afvragen hoe het
kan dat ze mannen afschrikken. Wie zijn regio-manager,
die geen baas mag heten, 'de waarheid' durft te zeggen
heeft de gouden 'assertiviteitsplak' verdiend. Daarmee
is assertief-zijn synoniem geworden met agressief correct.
Maar
is het afwijzen van je medemens, altijd voor je mening
uitkomen en anderen de les lezen de essentie van assertiviteit?
Integendeel. De Engelse uitdrukking 'to assert yourself'
betekent: je ware zelf laten zien. De assertiviteitsgolf
heeft grote groepen mensen geholpen om meer zelfvertrouwen
te ontwikkelen. Maar het heeft ook een groot probleem
gecreëerd. Mensen die zich onderscheiden door een
zachtaardig karakter, houden van nette omgangsvormen
of neigen naar dienstbaarheid denken tegenwoordig dat
ze geestelijk gehandicapt zijn. En daar hebben vooral
vrouwen last van omdat zij zich schamen voor hun eigen
vrouwelijkheid.
Elke
zondag praat ik met Irma. Dit keer vertelt zij over
meneer Boonstra die 's morgens in drift ontvlamd was
omdat hij geen bezoek zou krijgen. Toen ik haar vroeg
hoe zij hem gekalmeerd had, zei ze: "Ik gaf hem een
knipoog, nam hem bij de arm en stelde voor om met mij
een wandeling te maken." Ook lief-zijn kan assertief-zijn.
©
1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden
|
