|
Publicatiedatum:
24-01-2000
Doe
maar gewoon
Steek
je hoofd in Nederland boven het maaiveld en het wordt
eraf gehakt. Alles en iedereen hoort aan elkaar gelijk
te zijn. Worden er in een nieuwe wijk alleenstaande
villa's gebouwd dan worden zij vermengd met rijtjeshuizen.
Niemand heeft huishoudelijk personeel; er is een interieurverzorgster
en die hoort zo'n beetje bij de familie. Om deze Hollandse
traditie in ere te houden heeft staatssecretaris Vermeend
besloten op het bezit van kunst vermogensrendementsbelasting
te heffen. Tot verontwaardiging en protest van het handjevol
grote kunstverzamelaars. Regelmatig staan zij hun kunstwerken
af voor publieke bezichtiging. Door hun particulier
en bijzonder initiatief kan heel Nederland meegenieten
van al dat moois. Maar in Nederland is het niet de bedoeling
dat je wat bijzonders presteert.
Stelt
u zich een klas kinderen voor die van de leraar de opdracht
krijgt om een werkstuk over 'het dierenrijk' te maken.
De helft schrijft wat over uit encyclopedieën.
Een aantal doet nog wat extra moeite door kleurenplaatjes
bij de tekst te plakken. Frans brengt een bezoek aan
de plaatselijke dierentuin en maakt er foto's van. En
Pietje steelt de show door een verslag te maken van
zijn persoonlijk interview met Midas Dekkers, van wie
hij ook nog zijn laatste boek 'de Gnoe' cadeau krijgt.
Als alles is nagekeken geeft de leraar de werkstukken
terug. Iedereen krijgt hetzelfde cijfer (6-) en op het
werkstuk van Pietje staat het volgende commentaar: 'aangezien
iedereen naar eigen vermogen heeft gepresteerd is het
niet de bedoeling dat jij wordt voorgetrokken; je krijgt
geen extra punten en het cadeautje van de heer Dekkers
moet je bij mij inleveren.' In Nederland zijn dit soort
praktijken aan de orde van de dag. En het nare gevolg
is dat Pietje het een volgende keer wel laat om zijn
beste beentje voor te zetten.
Ik
ben niet tegen het innen van belastingen. Voor een beschaafde
samenleving moet ieder zijn deel afstaan. Maar de Nederlandse
belastingwetten zijn dikwijls frustrerend voor mensen
met originele ideeën. Het gepreek van een eerlijke
en rechtvaardige samenleving versluiert het psychologisch
effect. Enerzijds moedigt de overheid de bevolking aan
zijn eigen boontjes te doppen. Anderzijds worden diezelfde
mensen ervoor gestraft als ze dat met succes doen. Het
protest van het groepje grote kunstbezitters zal echter
gauw verstommen. Want, het is de Nederlander zelf die
tevreden is met het principe van 'doe maar gewoon, dan
doe je al gek genoeg'. Het gevolg is wel dat mensen
met grotere aspiraties regelmatig naar het buitenland
vertrekken. Er is volgens mij maar één
reden waarom Johan Cruyff nooit bondscoach is geworden.
Hij wil graag zijn hoofd behouden.
©
1996-2001 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden
|
