Op donderdag-avond werd bij het RTL4 programma Barend en van Dorp de directeur diamantbedrijf ondervraagd over de miljoenenroof en het gemak waarmee Dennis P. zijn slag kon slaan.

Jan Mulder zei bijtend kritisch: "Het was bekend dat de verdachte al een strafblad had: hoe dom kun je zijn om Dennis P. zo zijn gang te laten gang?" De directeur gaf ruiterlijk toe dat er in een paar minuten tijd grote blunders waren begaan, maar gast-aan-tafel en cabaretier Freek de Jonge merkte terecht op: "Zo zie je maar weer dat mensen in eerste aanleg elkaar toch met vertrouwen tegemoet treden", om vervolgens de conclusie te trekken: "en dat moet ook zo blijven."

En daar ben ik het hartgrondig mee eens. Immers, als we elkaar het slechtste denken, dan zijn geen relaties meer mogelijk; of om het iets romantischer te zeggen: 'Better to have loved and lost, than never to have loved at all.' (Beter bemind te hebben en verloren, dan nooit bemind te hebben.)

uit De Telegraaf van 21 december 2001

Roof 50 kilo diamant was makkie

door Fred Soeteman

AMSTERDAM - Vijftig kilo wogen de diamanten in de doos van een magnetron, waarmee Dennis P. (26) de portier bij zijn werkgever Gassan Diamonds in Amsterdam ongehinderd passeerde. Toch voelde zijn vracht "als een veertje... Licht als de wind".

Maar toen de buit na wat omzwervingen was verstopt en hij in het Mexicaanse Carmen del Playa ontdekte dat prostituee Tiffany S., die hij al weken met geld, cadeaus en sieraden had overladen, daar pijlsnel met een ander was getrouwd, restte hem slechts de vraag: "Wat doe ik hier nog?"

Hij keerde terug naar Nederland en gaf zichzelf aan. Voor de rechtbank in Amsterdam eiste officier van justitie mevrouw mr. R. Vorrink gisteren vier jaar cel tegen hem wegens verduistering in dienstbetrekking.

Dennis P., kok van origine, had de grote slag geslagen die hij in kleine kring had aangekondigd. En hij had laten zien hoe geweldig superieur hij was, ver verheven boven 'die domme boel' in het bedrijf waar hij die 4e augustus net vier maanden in dienst was. Maar zo gaf hij vorm aan zijn 'grandioze zelfoverschatting', aldus een psycholoog, die samenhangt met het minderwaardigheidsgevoel dat al vroeg pijnlijk bij hem werd ingeslepen toen hij als 'dik jongetje' héél veel werd gepest.

Al zeven weken na het begin van zijn dienstverband bij Gassan begon P., bij wijze van try-out, zei zijn advocaat mr. Spong, tweemaal per week diamanten weg te nemen. Het ging heel gemakkelijk, heeft hij gezegd. "Ze zijn zo dom daar." Zo nam hij tussen veertig en zestig stenen mee.

Hij pikte ze weg uit de showroomvoorraad en vulde de gaten op met stenen uit de handelsvoorraad. Hij kon overal bij. De sorteerkamer, het hart van het bedrijf, was zijn werkplek. En hij had geld nodig, legde hij gisteren uit, voor zijn gokverslaving bijvoorbeeld. Sinds hij in Zwolle met zijn eigen diamanthandeltje failliet was gegaan, gunde de curator hem per maand maar 750 gulden . Het vooruitzicht "jarenlang van bijna niets te moeten leven" stond hem niet aan. Hij wilde nu eenmaal de royale grote meneer uithangen, zéker als hij bijvoorbeeld zijn Tiffany in de Club de Paris te Hilversum wilde fêteren, zonder overigens steeds fysieke tegenprestaties te verlangen. Vroeger moest hij óók al vriendjes kopen, met snoep.

Op de dag van 'de grote klap' (8137 diamanten, totaal 3422,9 karaat) deed Dennis P. 's avonds alsof hij zijn regenjas op de afdeling had laten liggen. Vanuit een lift telefoneerde hij naar de kassier om de sleutels. In de sorteerkamer had hij de vrije hand, temeer omdat hij de kluizen niet model had afgesloten.

Als een coureur sjeesde hij naar Almere, naar Tiffany's moeder Henne J. (54) en haar vriend Peter van H. (40), bij wie hij blufferig had aangekondigd: "Ik ga 80 miljoen pakken." Mevrouw J. gisteren: "Toen hij de doos omkeerde zei hij nog: 't Zijn er maar 20 geworden."

Dat moet P. gebaseerd hebben op de inkoopwaarde, opgehoogd met de juwelen die hij eveneens had ontvreemd. Daarbij was een kostbare gouden ketting, waarvoor zijn advies luidde: "Doe hem de hond maar om, dat valt niet op..."

Henne J. en Peter van H. transporteerden de buit naar een zus in Purmerend, en Dennis P. naar Schwerin achter Hamburg, voordat de stenen en juwelen deels werden verborgen in de voerbak een manege. En uiteindelijk werd alles overgepakt in flessen, verstopt in een ringvormig kunstwerk langs de autoweg. Wegens heling eiste officier mr. Vorrink tegen het paar achttien maanden cel waarvan zes voorwaardelijk. Tegen dochter Tiffany is een internationaal arrestatiebevel uitgevaardigd.

In Duitsland incasseerde Dennis P. -in een hotel ingeschreven als Steen- 50..000 mark voor een bescheiden diamanthandeltje, door tussenkomst van een zekere Hakan uit Oezbekistan die ooit passagier was geweest op het cruiseschip Noorderzon waarop P. als kok had gevaren. Via Parijs toog hij naar Mexico.

Dennis P. heeft spijt, zo zei hij gisteren. Maar de psycholoog heeft genoteerd dat in zijn ogen Gassan Diamonds "erom vroeg zo de dupe te worden".

Mr. Spong concludeerde tot vrijspraak omdat volgens hem oplichting ten laste had moeten worden gelegd. En anders verdient P. 'een zeer milde straf', omdat hij tot inkeer is gekomen, en het allergrootste deel van de buit terecht is (de schade zou nog 1,2 miljoen zijn).

Bovendien verdient P. die om zijn medewerking aan het onderzoek 'modelverdachte' mag worden genoemd, een 'bekennerskorting', meende hij. "Je moet in dit leven de lichtpuntjes zien", aldus Spong: "De bewaking bij Gassan is nu beter georganiseerd."