uit De Telegraaf van donderdag 3 mei 2001

Amsterdam aan kop met echtscheidingen

DEN HAAG - De kans op echtscheiding is in Amsterdam beduidend groter dan in de rest van het land.Liefst 24 van de 1000 huwelijken in de hoofdstad strandt. Elders ligt het aandeel gemiddeld rond de vijf per duizend.

De laagste scheiding-cijfers worden gemeten in Drenthe, Overijssel en delen van Friesland en Gelderland. In deze gebieden lopen 3 à 4 van de 1000 echtverbintenissen spaak. "In de grote steden komt het veel vaker tot een scheiding dan in de kleinere steden en dorpen. Amsterdam is koploper", concludeert het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) in een speciaal onderzoek.

Een mogelijke verklaring voor deze verschillen ligt, volgens CBS-onderzoeker A. de Graaf, in het feit dat de grote steden meer te maken hebben met gemengde huwelijken, die relatief vaker mislopen: bij 77,9 procent van alle scheidingen in Amsterdam is een 'buitenlander' betrokken.

Bovendien wonen er meer hoog-opgeleide vrouwen. "Omdat deze vrouwen economisch vrij onafhankelijk zijn, kunnen ze als de partner in hun ogen niet voldoet de drempel om te scheiden vrij makkelijk nemen", verklaart het CBS. "Lager opgeleide vrouwen blijven langer aanmodderen, ook al zijn ze niet zo tevreden met hun relatie".

Tot ongeveer 1970 was het risico dat een huwelijk op een scheiding uitliep minder dan één op tien. Sinds het midden van de jaren tachtig schommelt het percentage 'mislukte huwelijken' rond de 25 procent. "Momenteel worden jaarlijks tussen de 30.000 en 40.000 echtscheidingen uitgesproken", aldus het CBS. "Het aantal gescheiden mensen zal in de toekomst toenemen van 0,8 miljoen in 2000 tot ruim 1 miljoen in 2010".

Vrouwen zijn bij echtscheiding gemiddeld veertig, mannen twee jaar ouder. Velen zijn echter aanzienlijk jonger of ouder: zo'n veertig procent van alle scheidende vrouwen is jonger dan dertig of ouder dan 45. Een op de zeven is de vijftig al gepasseerd. Twee keer zoveel vrouwen als mannen dienen een verzoek tot echtscheiding in.

Een gebrek aan communicatie en het 'niet meer met elkaar kunnen opschieten' zijn de meest genoemde redenen om te scheiden. "Acute probleem-situaties als seksuele, financiële en verslavingsproblemen en een buitenechtelijke relatie spelen minder vaak een rol. Overigens zijn zulke problemen voor vrouwen vaker dan voor mannen een reden om op te stappen", aldus de onderzoeker.

Onenigheid over het wel of niet krijgen van kinderen leidt meestal niet tot onoverkomelijke problemen. Toch was dit doorslaggevend bij één op de tien scheiding-gevallen.