maandag 26 augustus

Alweer de laatste column

Jezus, wat is Barcelona een mooie stad!
Ik was gisteren vanuit Barcelona een column aan het schrijven, sloeg op het laatste moment de computer af… Alles dus helemaal voor niets getypt.

foto: Frans Jongen

Maar ja, ik kan het nu over doen. Even denken, wat had ik ook alweer geschreven? Ja, ik weet het weer.. We, en dan bedoel ik Kim en ik, kwamen op zaterdagmiddag aan in Barcelona en zochten een hotel. Op de Ramblas. Natuurlijk alleen maar hotels met op de voorkant *****, 5 sterrenhotels dus. Daar betaal je ongeveer 200 euro per nacht. Dat leek ons niet zo'n goed plan.

In een zijstraatje hebben we uiteindelijk een hotel gevonden: "Hotel Turin", daar betaalden we 85 euro, valt best mee. Ingecheckt en de stad in. Het centrum van Barcelona bestaat uit alleen maar mooie gebouwen en enge, in de zin van smalle, straatjes. Ik heb nog nooit zoveel foto´s gemaakt op één dag.

Zaterdag hebben we lekker gewinkeld en zondag de stad bekeken. Natuurlijk hebben we alle toeristische dingen gemist want die kun je niet allemaal zien op één dag. Ik heb gisteravond Kim afgezet op het vliegveld en ben zelf terug gegaan naar Salou, want ik heb nog twee draaidagen. Ik vlieg dinsdag weer naar huis. Woensdag begin ik namelijk weer bij 'Onderweg Naar Morgen'.

Het zal wel even wennen zijn om in Nederland te werken. Sowieso gaat het er bij ONM heel anders aan toe dan bij Costa! Alles gaat veel sneller. Een scène moet er in principe in twintig minuten op staan terwijl we er bij Costa! af en toe wel drie uur over doen. Die snelheid bij ONM heeft ook wel z´n charmes hoor. Het is hard werken, maar heel erg leuk om te doen. Costa! is ook echt een leuke uitstap. Hier in Salou gaat het er allemaal rustig aan toe voor mij, maar dat had ik eerder al uitgelegd, geloof ik.

Zo, dit was denk ik mijn laatste column voor nu. Ik heb morgen een lange draaidag en meteen na mijn scènes moet ik hollen naar het vliegveld, dus heb ik geen tijd meer om er eentje te schrijven. Ik vond het erg leuk om te doen en hoop in de toekomst vaker deze dingen te kunnen doen. Voor iedereen die nog vakantie heeft, veel plezier! En voor iedereen die al aan het werk is of op school zit, ook veel plezier! Want plezier moet je altijd hebben.

donderdag 22 augustus

Onweer, onweer, onweer

Het is donderdag. De naam zegt het al: donder en bliksem. Vandaag is het bij ons een soort zondag. Iedereen heeft namelijk een dagje vrij. Gelukkig maar want anders konden we niet draaien. Ik hoop dat het morgen beter weer is.

foto: Frans Jongen

Gisteren opnames gehad. Opnieuw met Esmée de la Bretoniere. Lekker op de boulevard in het zonnetje. Af en toe wel lang wachten maar ja, dat hoort erbij. Kim (Sanders vriendin, red.) was er ook, die heeft toegekeken hoe ik de sterren van de hemel speelde (ahum). Ze is namelijk dinsdagavond hierheen komen vliegen. Leuk he!

Vandaag gaan we lekker winkelen in het mooie Salou. In het weekend gaan we dat in Barcelona dunnetjes over doen. Ik hoop dat het daar goed weer is.

Niets is zo vervelend als ergens naartoe gaan als het regent. Behalve als je boer bent en naar je plantjes gaat kijken maar goed, dit is een luxeprobleem. Ik
mag in mijn handjes klappen dat ik überhaupt hier zit en werk heb. Voor het zelfde geld woonde ik ergens in de middle of nowhere en was ik een hele dag aan het werken voor een appel en een ei.

Ik heb zin in dinsdag, dan hebben we hele leuke opnames. Ik kan natuurlijk niet zeggen waar die scènes over gaan. Dat moeten jullie tegen de tijd dat
'Costa!' op tv is zelf maar zien. Veel meiden en jongens hebben al veel scènes gezien. Bijna heel het strand loopt leeg om te komen kijken. Met een lint worden ze tegen gehouden en af en toe staan er wel 300 man omheen. Als de we klaar zijn dan staan ze al klaar met fototoestellen en pen en papier. In het begin
wist ik niet wat ik meemaakte. Alsof je Brad Pitt bent. Maar het grappige eraan is dat de helft van die mensen Spaans is en mij niet eens kent. Het is
daarentegen goed voor je ego (hahaha).

Groeten uit Salou

P.S. aan romantiek ontbreekt het hier niet, de rozen vliegen over je hoofdkussen. Ik heb hier niets mee te maken.








maandag 19 augustus

Sander: Ben weer helemaal genezen!

Hè hè, ik ben weer helemaal genezen van de pijn in mijn rug. Ik heb er heel erg veel last van gehad. Ik heb vier dagen bijna niet kunnen lopen. Maar goed, het is nu voorbij. Dus, er tegenaan.

Ik heb weer lekkere scènes gedraaid met Esmée de la Bretoniere. En scènes op mijn motor, die zijn altijd heel erg leuk om te doen. Lekker scheuren. Maar het is hier wel gevaarlijk om te rijden, want er ligt hier pek op de weg die zacht wordt in de zon. Dus je glijdt vooral uit op zebrapaden en de boulevard. Uitkijken dus. Ik ben in een paar scènes al bijna onderuit gegleden.

foto: Frans Jongen

Woensdag komt mijn vriendin (Kim-Lian, red.) langs en dan gaan we een tocht maken door de bergen. Dat schijnt bizar mooi te zijn. Ik heb het van iemand die hier woont. Je staat dan op 1100 meter hoogte en kunt kilometers ver kijken.

We hebben gisteren een persdag gehad. Allemaal interviews dus. Dan denk je dat je een dagje vrij hebt, zit je toch de hele dag op een stoel. Maar wel in de zon! Ik heb vandaag maar één scène gedraaid met Katja en de rest van de dag ben ik vrij. Het lijkt wel of ik elke dag vrij heb. Maar dat komt omdat ik minder scènes heb. Ik zit namelijk niet in elke aflevering.

Ik heb het hier wel naar mijn zin. Leuke crew, leuke cast, niet zo'n lekker eten in de restaurants. Wel bij onze eigen catering. Ik heb hier trouwens wel een keer heel erg lekker gegeten. Het zag er ook meteen anders uit. Zonder sponsorstoelen op het terras en echt bestek. Dat zie je ook in Portugal. Ik kan me niet voorstellen dat die plaatselijke lui het hier sfeervol vinden. Van binnenhuisarchitectuur hebben ze in ieder geval nog nooit gehoord.

Ik ga zo even boodschappen doen, mijn koelkast is niet echt gevuld. Morgen kan ik geen column schrijven, dat zal woensdag worden. Dus iedereen die dit leest tot woensdag en geniet nog van de vakantie als je die nog hebt. Maar ik denk dat iedereen nou weer aan het werk is.

Tot later

vrijdag 16 augustus

Wat heb ik een vervelend werk zeg!!!

Ik lig nu op het strand met Katja en Liselotte, we hebben twee dagen vrij omdat hier een of ander Katholiek feest aan de gang is. Je krijgt dan niet
echt de medewerking van die Spaanse gasten, dan kun je maar beter proberen niet te filmen. Oh Froukje komt er aangelopen... Het is hier echt gezellig!

foto: Frans Jongen

Ik moet even iets kwijt, ik snap het niet! Je zit in Amsterdam, je pakt het vliegtuig daarna nog een uur in de taxi, kom je in een plaatsje ergens in
Spanje loop je door dat plaatsje heen kom je paar tentjes tegen, moet je raden hoe zet heten, let wel je bent heeeeeeel ver van NL af!

Broodje van Kootje, Skihut, Zeezicht, de Vuurtoren en de Heinekenhoek!

Heel raar, maar goed ieder z'n ding. Sorry dit moest ik echt even kwijt. Het is echt een rustdag voor me en daarom komt er ook niet zoveel uit mijn pen.
Ik heb gisteren een mooie column geschreven maar die is op een of andere duistere reden niet aangekomen. Jullie zullen wel begrijpen dat ik in mijn
volgende stukken de dingen weer wat serieuzer ga vertellen...

Voor nu genoeg! En tot de volgende keer....

dinsdag 13 augustus

Eerste dag al door mijn rug

Zo de eerste paar dagen zitten erop!!! Ik ben zaterdag aangekomen (een kilootje maar, haha) en zondag hadden de crew en de cast een dagje vrij dus ik ook. Wel lekker want ik had natuurlijk een enorme jetlag van het vliegen naar Spanje.....

Salou is niet echt mijn vakantiebestemming, dus als ik vrij ben ga ik lekker toeren op mijn motor, de bergen in. Als je in het binnenland gaat rijden geloof je je ogen niet. Prachtige bergen, mooie huizen en een lekker temperatuurtje. En natuurlijk even weg van de drukte en alle voetbalshirt's, want daarmee wordt je hier doodgegooid.

foto: Frans Jongen

Al met al een leuke eerste dag. Maandag was mijn eerste draaidag. Dat is uitgelopen op mijn eerste verdraai-je-rug dag. Ik moest iemand uit het water tillen en maakte een misstap, zakte weg in het zand en heb daarbij mijn rug verrekt. Daar ben ik nu al anderhalve dag zoet mee.

Gelukkig had regisseur Pieter Bart Korthuis een paar scene's omgedraaid zodat ik even rust had. Een plaatselijke masseur heeft me onder handen genomen en hopelijk gaat het morgen al wat beter. Ik loop er echt als een hark bij.

Verder is het heel gezellig en natuurlijk hard werken. 's Avonds lekker ontspannen en mijn vriendin Kim-Lian bellen. Even vertellen hoe de dag is geweest. Nou dit was de eerste column, binnenkort weer één! Tot snel!