'The man without a face' Mel Gibson toont zijn ware gezicht Wat is er ooit gebeurd met die kluizenaar met dat vervormde gezicht? De burgers van Cranesport kennen wel honderd verhalen. De een zegt dat Justin McLeod een moordenaar is, die bewust zijn gezicht heeft verminkt om niet meer gevonden te worden. Een ander vermoedt dat de duivel in hem woont. Alleen een jongetje doet aan al die roddels niet mee. Maar Chuck heeft de man met het rare gezicht dan ook heel erg nodig. Immers Chuck wil voor een examen slagen zodat hij naar de militaire academie mag. En de enige die hem daarbij kan helpen is McLeod, die immers grote boekenkasten vol met kennis heeft. Van de roddelende kruideniers en groenteboeren hoeft Chuck geen bijles te verwachten. En dus gaat Chuck op weg naar McLeod om een dierbare vriendschap te sluiten en achter de waarheid te komen die in de littekens op het gezicht besloten ligt. Hoofdrol Mel Gibson regisseerde 'The man without a face' en speelt er vanzelfsprekend ook de hoofdrol in. Hij kan op die manier zijn grootste kwaliteit uitbuiten, namelijk de warmbloedigheid die Gibson in elk van zijn films maar ook daarnaast in interviews uitstraalt. Hoewel hij door de make-up-afdeling voorzien is van een grillig duinlandschap aan de rechterkant van zijn gezicht, verdwijnt zijn persoonlijkheid geen moment. 'The man without a face' is geen meesterwerk, daarover zijn de geopperde wijsheden van een te hoog open-deur gehalte, daarvoor is de poëzie te veel geciteerd van de diverse scheurkalenders en daarvoor is ook de plotontwikkeling veel te kabbelend en te weinig bedreigend. Maar warm is de film wel. En die te tonen is een kwaliteit die vele kunstenaars helaas moeten missen. Dick van den Heuvel Foto: Achter het gehavende gezicht van Mel Gibson in 'The man without a face' schuilt een warme persoonlijkheid. Première 9 maart 1995