Politieke onrust heeft imago van
Indonesië zwaar beschadigd

door Coos Hiskemuller

SOERABAJA - Dolblij waren ze in het Sheraton hotel in Soerabaja met het Meditatie Congres dat zich in januari binnen hun muren afspeelde. Maar liefst 206 mensen in een keer geboekt. Dat maakt de gemiddelde bezetting van dik onder de 40 procent een beetje goed, en dat geeft de ruim 400 personeelsleden weer wat om handen.

Elders in de stad gaat in een hotelkamer de bel. "Dag mevrouw, mag ik uw bed openslaan?" vraagt vriendelijk glimlachend de buigende jongeman die een kar met hoge stapels handdoeken en linnengoed tot voor de deur heeft geduwd. Net een half uurtje daarvoor is de koffer door drie even vriendelijke jongelieden naar binnen gedragen.

Klappen

Rust, ruimte en service is er tegenwoordig te over in de hotels in Soerabaja, dat met de hoofdstad Jakarta de hardste klappen kreeg toen de Indonesische toeristenindustrie vorig jaar onderuit ging. De oorzaken daarvan zijn welbekend: de politieke onrust heeft het imago van de Gordel van Smaragd zwaar beschadigd en een beeld van onveiligheid geschapen. Bosbranden, een vliegtuigongeluk en, recent, religieus geweld op de Molukken maken het er niet beter op.

Tussen de gigantische flats in Soerabaja is ook veel laagbouw te vinden

De regering moet dat tot haar spijt erkennen maar wijst erop dat het land groot is, dat de onlusten een zeer plaatselijk karakter hebben en dat buitenlandse toeristen nog geen haar is gekrenkt.

Dat desondanks de buitenlanders de weg naar Indonesië nog steeds niet kunnen (terug)vinden, is het gevolg van een tekort aan informatie, zegt mijnheer I Gede Ardika, in 1998 geïnstalleerd als directeur-generaal van het ministerie van Toerisme. Hij is de geestelijk vader van een Reddingsplan dat de sector er weer bovenop moet helpen.

Promotie

Verstrekking van "evenwichtige" informatie is een der prioriteiten. Het ministerie zal daartoe "samenwerken" met de binnenlandse media, die worden aangemoedigd vooral ook aandacht te besteden aan het feit dat het in grote delen van Indonesië pais en vree is. De buitenlandse pers zal betrokken worden bij promotiecampagnes.

Een ander onderdeel van het reddingsplan, dat op 1 april een jaar in werking is en nog zeker tot 2000 zal blijven gelden, is de ondersteuning van nijverheidsbedrijfjes, die zich zo kunnen bekwamen in de toeristenbranche. En zoals de regering haar gasten spreidt over de noodlijdende hotels, zo bestelt ze souvenirs voor diezelfde gasten bij de kleine ambachtslieden.

Want ook die hebben te lijden. Batikers, pottenbakkers en zilversmeden zagen hun omzet spectaculair dalen en wat ze verkochten, bracht minder op vanwege de onder invloed van de economische crisis ingestorte roepia.

De westerse toeristen voelen zich hier gemakkelijk miljonair en van sommigen maakt zich een tomeloze koopdrift meester. Maar je kunt niet met biljetten blijven zwaaien, en het wordt gênant als bij de kassa blijkt dat op het aankoopbedrag van een tientje ook nog tweevijftig korting wordt gegeven.

Trekpleister

Bij grote trekpleisters als de beroemde tempel Borobudur is het voorplein gevuld met mensen en kinderen die met of zonder kraampje, zittend op een kleedje of achter je aan lopend, hun spullen aan de man willen brengen. Afdingen is wel de bedoeling maar lijkt futiel. Afdingen van een kwartje?

Publicatiedatum = 20 februari 1999