&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">
'Oranje Hotel' Surabaya in ere herstelddoor HARRY MULLER SURABAYA - Voor velen is het Raffles-hotel in Singapore het mooiste klassieke horeca-etablissement op deze wereld. De rijken der aarde logeren hier en nederige toeristen mogen meestal niet verder komen dan de hal van het hotel. Het was indertijd eigendom van de familie Sarkies. In de Indonesische stad Surabaya lieten zij in dezelfde stijl het Oranje Hotel bouwen. Dit raakte helaas wat in verval, maar voor zo'n 50 miljoen gulden is het nu helemaal in de oude glorie hersteld. De naam is veranderd in Hotel Majapahit, maar binnen hangt de koloniale
sfeer uit de tijd van het voormalige Nederlandsch-Indië.Het heet nu anders,
maar binnen hangt nog de De eerste steen van het Oranje Hotel werd gelegd door Eugène Lucas Sarkies op 1 juni 1910 en tot voor kort was dit het enige in het hotel, dat nog aan de koloniale tijd herinnerde. Na de onafhankelijkheid van Indonesië werd namelijk vrijwel alles van het voormalige moederland keurig weggepoetst. Maar de tijd heelt gelukkig de meeste wonden en met veel gevoel voor de historie heeft men het wit geschilderde hotel gerestaureerd. In de hal is zelfs een expositie ingericht met foto's van vroeger, waarop je bijvoorbeeld een hele rij limousines uit de dertiger jaren voor het hotel ziet staan. Deze oude foto's zijn afkomstig uit het archief van het Tropenmuseum in Amsterdam en men heeft ook de hulp ingeroepen van het Filmmuseum om een aantal bewegende historische beelden aan de gasten van nu te kunnen laten zien. Gouden kranen Het hotel heeft ongeveer 150 kamers en luxe suites, waar in de badkamers de kranen soms met een laagje goud van 22 karaat zijn bedekt. Veel oude stoelen met het vignet OH (Oranje Hotel) dat in de leuning was uitgesneden, heeft men terug gevonden. De kwaliteit was nog zo goed, dat men vaak alleen maar een nieuwe zitting van rotan hoefde aan te brengen. Ook de vroegere balzaal werd in ere hersteld, waarbij veel aandacht werd besteed aan de restauratie van de glas-in-lood-ramen. De kamers zijn net als bij het Raffles-hotel in Singapore gelegen rond een binnenplaats met een prachtige tuin. Het meest opvallend is de presidentiële suite, die aan de buitenkant een beetje lijkt op Het Witte Huis in Washington. De oppervlakte van dit appartement met verschillende kamers, badkamers en keukens is ongeveer 800 vierkante meter. Alle ruimtes zijn met antiek meubilair ingericht, dat voor een deel uit ons land afkomstig is. Historisch is het schilderij in de lounge, waarop te zien is hoe op 19 september 1945 van de Nederlandse vlag op een van de torens van het hotel het blauw werd afgescheurd en zo ineens de rood-witte Indonesische vlag ontstond. Veel Nederlanders die Surabaya bezoeken, hebben steevast een bezoekje aan het Oranje Hotel in hun programma opgenomen. Men is daar bijzonder vriendelijk en als het niet te druk is, regelt men zelfs een kleine rondleiding door het hotel. Overnachten in deze klassieke horeca-gelegenheid kan natuurlijk ook. De prijzen van de kamers zijn ongeveer gelijk aan die van de luxe hotels in Amsterdam. Niet alleen het Oranje Hotel in Surabaya herinnert aan ons land. Talrijk zijn de huizen in de betere buurten, waar eens onze landgenoten comfortabel woonden. Ergens is ook nog een ingezakte ophaalbrug die niet hersteld werd. In plaats daarvan heeft men ernaast een nieuwe brug gebouwd. Sura en baya Voor toeristen uit Nederland is Surabaya een stad, waar je maar een paar dagen moet blijven. Er wonen bijna drie miljoen mensen en op straat is het zo druk, dat je alleen maar met veel moeite veilig kunt oversteken. De naam van de stad is ontleend aan een haai (sura) en een krokodil (baya). Een beeld met deze dieren staat voor de ingang van de dierentuin. Men is hier overigens wel dol op standbeelden, maar vaak zijn het soldaten met geweren of krijgers met speren van bamboe. Bij de haven staat een kolossaal beeld van een generaal met een sabel. Onze gids kan niet zeggen wie het is. Het schijnt een toeristische attractie te moeten worden met in het voetstuk van de militair enkele restaurants. Het verkeer in de stad lijkt voor de toerist een chaos. Vrachtwagens, en personenauto's dringen zich door de straten en af en toe rijdt daar ook nog een kar die door twee ossen getrokken wordt, tussendoor. Je kunt daarom het beste de stad te voet verkennen of een taxi nemen, die hier erg goedkoop is. Ook kun je je laten rondrijden met een fietstaxi (betjak) die je overal op straat ziet. Het moeten er duizenden zijn, waarvoor niet altijd werk genoeg is. Op hoeken van straten staan meestal rijen betjaks en ligt de man, die een ieder door de stad moet trappen, soms in z'n eigen taxi te slapen. Werkloosheid is overigens een groot probleem in dit land. Zo is er in de stad een sigarettenfabriek, waar enkele duizenden meisjes de rookwaar nog met de hand rollen. Kinderen proberen op straat pinda's, snoep of flesjes water te verkopen en ook zijn kleine schoenpoetsers actief. Authentiek is de Arabische wijk met nauwe straatjes en een eigen markt. Je struikelt er helaas over de bedelaars. Vergeet ook niet de 'pasar barung' te bezoeken. Het is de vogeltjesmarkt, waar behalve deze dieren ook tropische vissen, muizen, witte ratten en kraaiende hanen worden aangeboden. Eetgelegenheden zijn er te kust en te keur in Surabaya. Het beste Chinese restaurant is in het Sheraton-hotel, waar men meesterkoks uit Hongkong in de keuken heeft staan. De wat eenvoudiger restaurants zijn doorgaans van een prima kwaliteit, maar beter kun je de gerechten die in hutjes of op karretjes langs de straat worden verkocht, links laten liggen. Een portie nasi kost daar maar een paar kwartjes, maar men geeft daarbij geen garantie dat uw maag de volgende dag niet van streek is. Winkelen is sinds kort ook mogelijk in het Plaza Tunjungan met enkele honderden winkels. Men heeft daar ook een overdekte ijsbaan aangelegd en binnenkort wordt daar nog eens een pretpark aan toegevoegd. REISWIJZER Veel touroperators bieden vanuit Surabaya reizen in Indonesië aan. Inlichtingen daarover kunt u verkrijgen bij uw reisbureau. Publicatiedatum = 21 december 1996 |