|
|
Symbolisch hart bij het Belgische Namen hangplek en start voor avonturiersdoor Eric de Brouwer VIROINVAL - Als de Europese Unie een dartbord is en je gooit een pijl recht in de roos, dan beland je in de Belgische regio Viroinval, nabij de Franse grens in de Waalse provincie Namen. Niets doet er hier echter vermoeden dat dit het geografisch middelpunt is van het verenigd Europa. De 'roos' van het Europese dartbord is niet meer dan een open plek in de bossen tussen de dorpjes Oignies en Fumay. Er staat slechts een verweerde boomstronk van glas. Eromheen staan fantasieloze betonnen paaltjes, elk met de naam van een EU-land. De rust is er alleenheerser. Alleen de kiezelsteentjes onder je schoenen breken knisperend de stilte.
Dit symbolische hart van Europa is een populaire
hangplek voor rondtrekkende jongeren. Zij blijven echter niet lang
stilstaan bij het monument, omdat zij doorgaans wat wilder avontuur
zoeken in de regio. Daarvoor kunnen zij onder meer terecht in het
gehucht Falaën waar je kunt 'opstomen' over een oud spoorlijntje.
Dat kan echter niet gemotoriseerd. Treinen rijden hier niet meer. Je
moet zelf trappen op een railfiets en je kilometerslang in het zweet
werken om uiteindelijk bij het stationnetje van Maredsous te komen.
Starten op het enkelspoortje kan alleen in de ochtend, zodat de
terugkomers in de middag niet worden verrast door tegenliggers. Duivels De echte snelheidsduivels moeten in de Ardennen zijn. Daar kunnen zij op het racecircuit van Francorchamps als een ware Michael Schumacher zelf over het strakke asfalt scheuren. Je moet wel oppassen voor tegenliggers, want als er geen races zijn, is het circuit een normale autoweg. De adrenaline stroomt even door de aderen, als we met onze eigen wagen inktzwarte rem- en slipsporen achterlaten op het circuit. Onbespied: de tribune is leeg, de pitstraat uitgestorven.
Niet ver van de racebaan van Francorchamps ligt nog een superspannend parcours, bij Coo. Als we metershoog de bomen worden ingejaagd, klimmen we als apen langs touwen over rivieren of storten we ons vanaf een bergwand de diepte in als een menselijke roetsjbaan. Alsof het nog niet genoeg is, kun je je iets verderop in een ondergronds doolhof wagen om de weg terug naar de buitenlucht te zoeken. Wie verdwaalt, heeft altijd professionele begeleiders in de buurt, die je uit het labyrint kunnen bevrijden. In de Ardennen zijn verder genoeg tochten te maken met een kajak of de mountainbike. Er zijn veel korte en langere routes uitgestippeld, ook elders in het land, zoals in Braine l'Alleud, in de provincie Waals-Brabant en niet ver van de slagvelden van Waterloo. Hier
worden we door de Belgische oud-profwielrenner Michel Dernies,
tegenwoordig wethouder (schepen) in de verderop gelegen plaats Tubize,
meegenomen voor een mountainbike-parcours in de omgeving. Rijdend langs
de velden waar Napoleon in 1815 werd verslagen door de geallieerde
troepen, moeten we allerlei beekjes en bospaden trotseren die bezaaid
zijn met keien. Verraderlijk
Na kilometerslang te hebben gezwoegd en geploegd over de soms verraderlijk steile paden, daagt de oud-renner Dernies ons uit voor een tweede ronde over het parcours. Als een treiterende glimlach verschijnt op zijn gelaat, schalt er een stem vanuit het achterveld: "Nee, niet alweer...!" Jongeren die het klimmen en het abseilen even beu zijn, kunnen in Brussel stripmuren en stripgevels bekijken. Door de hele Europese hoofdstad is de laatste jaren een beeldverhaalroute ontstaan en uitgezet. Op ongeveer twintig gevels en zijmuren zijn de striphelden van kunstenaars als onder meer Herg (Quick en Flupke), Morris (Lucky Luke) en Vandersteen (Suske en Wiske) vereeuwigd. Inlichtingen: Belgisch Verkeersbureau voor Brussel en de Ardennen in Nederland, gevestigd in Haarlem, telefoon: 023-5344434. (eigen foto's) Publicatiedatum = 9 oktober 1999
|
Je in het zweet werken op een railfiets.
Klimmen als apen.
Een
beeldverhaalroute in Brussel.