La Batte: Luik is leuk

door JOS VAN NOORD

LUIK - Het past ons natuurlijk helemaal niet om onze zuiderburen te adviseren, maar mag ik de Belgen misschien aanraden om hun groezelige zwart-geel-rode vlaggen eens te wassen? Gewoon een lekker sopje, desnoods in de machine: moet je eens zien hoe knapperig fris ze daarna weer vrolijk wapperen in de wind. Het viel me afgelopen weekeinde in Luik weer eens op: alom in België hangen vale, vuile vlaggen. Een armoedig gezicht. Troosteloos, verdrietig. Terwijl Belgen toch zulke opgewekte lieden zijn.

Luik is leuk. Vooral als de zon schijnt. Neem La Batte, elke zondagochtend op de kades van de Maas. Vijf kilometer markt, de langste van Europa. Als je die helemaal hebt afgesloft, heb je geen voeten meer over. Maar wel een heel leuke dag gehad.

La Batte, een wekelijks schuifelfeest. EIGEN FOTO

Lingerie en andere kleding, antiek en wat daar voor door moet gaan, bloemen en planten, plastic geweren en ander fout speelgoed, groenten en fruit, al dan niet meer levende vis en gevogelte, brocante en andere c-keus, vijfdehands boeken en krakerige grammofoonplaten van Brel tot Adamo, gereedschap voor linkshandigen, pantoffels en meer onstevig schoeisel, allerlei keukengerei, nepjuwelen, Italiaanse specialiteiten en migraine-wijnen, alle mogelijke en onmogelijke kazen en worsten, Marokkaanse prullaria, wegwerpsokken van tien paar voor driehonderd franken, Luikse wafels en frieten die van vettigheid rechtop blijven staan, verkeerde bonbons en zoveel suikerwaren en snoepgoed dat je tanden al uit je mond vallen als je ernaar kijkt, lederwaren en plastic troep, regionale en biologische producten: elke zondag van 08.00 tot 14.00 uur wordt alle verkeer geweerd van de Quai de Maestricht tot onder de Pont des Arches door naar de Quai Sur-Meuse om plaats te maken voor de tienduizenden marktgangers uit de hele omgeving. Wie heel België wil tegenkomen, toute la Belgique, die moet op een mooie zondagmorgen naar La Batte.

Vaste fans van de markt komen ook uit ons Limburg, uit het gebied rond Aken, uit Frankrijk zelfs en uit Luxemburg. Een verrukkelijk schuifelfeest. Afgelopen zondag waren er bijna honderdduizend marktgangers. Eenmaal per jaar steekt La Batte de Maas over naar de oude volkswijk Outremeuse. Dan ruimt Luik z'n zolders op en ontstaat spontaan de grootste rommelmarkt van het noordelijk halfrond, dit jaar op 24 juni. Uiteraard is er dan ook een processie.

Kade

In het Walloons betekent batte zoiets als kade, zo hoorde ik van Christa Dujardin van het lokale Office du Tourisme. De eerste battes werden langs de Maas in Luik al in de zestiende eeuw gebouwd en al spoedig streken op die kades de handelslui neer met hun negotie. Al in 1561 verhuisde de Luikse veemarkt naar de plek waar nu 'La Batte' wordt gehouden.

Tegenwoordig is het met bijna vijfhonderd negocianten, onder wie ook talloze standwerkers, scharrelaars, uitvinders en andere prakkizeerders, zó druk dat de markt de zijstraten in is gekropen, de rue de la Gaffe in en de rue de la Halle. Daar zijn op zondagmorgen ook alle caféterrassen open en al heel vroeg laten daar de marktklanten, ingebouwd tussen boodschappentassen vol geraniums en andere veroveringen, hun pintjes Maes en Jupiler niet verschalen. Tuurlijk zijn er de frituren. Het geheim van de Belse frieten is dat ze twee keer worden gebakken, vertelde mij Christa: eenmaal op rond 150 en ten slotte op 180 graden. Friet van echte aardappels.

Van de Hollandse namaak, hier wel aangemerkt als spuitpatat, een smakeloze creatie van onbestemd meel, hebben Belgen een intense afkeer. Maar je kunt bij de markt in Luik ook fatsoenlijk eten, zonder vette vingers. Robert Lesenne aan de rue de la Boucherie is een toprestaurant, voor de traditionele Luikse keuken kun je bij Le Vieux Liège aan de quai de la Goffe terecht, maar het summum van gezelligheid vind je bij Les Olivettes, tussen de rue de la Cité en de oude bogenbrug over de Maas. Dit is een onvervalst eetcafé met voorzang, eigenlijk een zangcafé dus, waarbij het de bedoeling is dat de gasten tussen het eten en drinken door vooral méézingen. Leuk, leuk, leuk.

"Kijk op de markt wel goed uit voor zakkenrollers", waarschuwde mij agente Colette Hasoppe van de Luikse politie, toen ik even zat bij te komen op een muurtje bij de oude vleeshal. Colette kwam gewoon gezellig naast me zitten, vond het tijd voor een babbeltje. Dat gebeurt mij in Amsterdam nou nooit met onze pliesie! En "moest u problemen hebben", dan kon ik haar altijd roepen, zei ze. Prima volk, die Luikenaars. Officieel is Namen de hoofdstad van Wallonië, maar Luik is toch het hart van de Walen. Een hartelijke stad.

"Prinses Mathilde verandert alles in het grijze koninkrijk!" toeterde deze week de Franstalige Le Soir. De zeer geliefde Belgische prinses is in verwachting. Ze krijgt een kindsje, zeggen ze hier. Misschien kunnen ze vóór het zover is hun vlaggen even wassen. Afgesproken.