|
|
Brussels stripmuseum voor
alle leeftijden
door RUUD VRIELINK
BRUSSEL - 'Paf!' Ik veer op nadat ik een moment ben weggedommeld in de voortrazende fluistertrein naar België; iemand heeft een tas in het gangpad laten vallen. Ik kijk naar mijn zoontje Mak naast me en zie even het eigenwijze wipneusje van Kuifje, stripheld van miljoenen peuters, kleuters en oudere jongeren.
De
mooie Art Nouveau-entree wordt gedomineerd door de enorme rood-wit-geblokte
raket waarmee Kuifje en kornuiten naar de maan gingen. Zoon Mak valt erbij
in het niet.
We zijn met de chique Thalys onderweg naar het Belgisch Centrum van het Beeldverhaal in Brussel. De rode raket op rails leek me het juiste vervoermiddel om een dagje strips kijken mee te beginnen. We stappen tegen negen uur 's morgens in en staan rond het middaguur midden op de Grote Markt.
Belgen, en vooral Brusselaars, zijn tekengek. Wees niet verbaasd als je midden in de stad opeens voor een gevel staat die tot aan het dak is beschilderd met een stel vrolijk flanerende stripjongens of tegen een enorm beeld aanloopt van Guust Flater. En zeg nu zelf: Manneken Pis is toch ook een wonder van zelfverloochening?
Maar eerst is het tijd voor een verschapering in een van de vele bruine cafés. Besnorde schorten brengen kelken met schuimend bier en schotels vol kaas en worst naar de toeristen: ik hoor het klakken van Spaanse en Italiaanse tongen, zangerig Frans en wat geknauw van een groep Amerikaanse rugzak-toeristen. Stralend zonlicht valt in de glazen en zoonlief zit vredig tegenover me te tekenen.
Met
deze morsige schildersdoos zijn beroemde strips vervaardigd.
Gesterkt benen we naar het museum in de Zandstraat, pardon Rue du Sable. In de kantoorwijk achter het Centraal Station liggen een paar straten waar struikgewas door de dichtgespijkerde ramen naar buiten probeert te kruipen. En dan, als een kleurige oase daartussen, de bescheiden wimpels van het meest uitgebreide strippaleis ter wereld, een voormalig textielmagazijn ontworpen door bouwmeester Horta, nu bevolkt door meer dan 650 tekenaars die laten zien hoe een eerste krabbel kan uitgroeien tot een ware stripheld.
In de ruime hal staat tussen de ijzeren Art Nouveau-pilaren een enorm exemplaar van de rood-wit geblokte raket waarmee Kuifje en zijn gevolg naar de maan werden geschoten. De meester zelf staat in brons met een glimmend neusje (van de vele kinderhandjes) samen met zijn hond Bobby voor een rode 'deux chevaux' die de aandacht trekt van menig man voor hij met vrouw en kinderen de statige trappen bestijgt naar het Walhalla van zijn jeugd.
Kuifje
trotseert met zijn maatje Bobby een sneeuwstorm.
Drie etages onder een glazen dak met een mooi overzicht van schetsen, covers, kijkdozen en modellen van Kuifje, Suske & Wiske, Robbedoes, De Marsupilami, Lucky Luke, De Smurfen, Asterix & Obelix, kortom alle 'gekke jongens'... maar géén Pokèmon! "Daar hebben ze zeker geen geld voor", denkt mijn zoon. "We hebben ons moeten beperken tot Belgische tekenaars, anders hadden we nóg zo'n gebouw nodig", zegt de jeugdige pr-man verontschuldigend.
Aardig is ook een verzameling cd-hoesjes ontworpen door strip-artiesten die een ode aan hun favoriete artiest brengen: BB King in klare lijn en Barbra Streisand als Picasso-vrouw.
Sommige kunstenaars hebben hun hele arsenaal achtergelaten; van doosjes met potloden en verf tot complete werktafels. En wat blijkt? tekenen is een serieuze bezigheid. Ik zie allemaal foto's van grijze heren, geen gekke bekken-trekkers die een loopje met je lijken te nemen. Toch is er wel degelijk aan de jonge garde gedacht. In een ruimte achterin krijgt een schare adepten op een wijdse parketvloer les van een professionele tekenaar.
Om de creatie van nieuwe strips te promoten heeft het museum een internationale prijs in het leven geroepen. Jong talent moet kennelijk worden aangemoedigd.
De
Marsupilami spreekt tot de verbeelding van alle kinderen.
Wie aan het eind van de rondgang nog eens wil zien waar al deze pennevrucht toe kan leiden gaat met zijn entreekaartje naar de leeszaal op de begane rond, waar je op gezellige kussens een ruime selectie strips door kunt bladeren. Voor de echte fanaten is er dan nog de studiebibliotheek met meer dan 40.000 titels.
Eindelijk staan we in de winkel bij de in- en uitgang (aan het begin van de middag bewust overgeslagen). Nu kunnen we een langverwacht aandenken kopen. Alle stripuitgaven keurig op naam en soort gerangschikt en gelardeerd met prettige uitwassen als video's, puzzels en t-shirts. Voor de échte liefhebbers een uitstalkast met modelletjes van onze helden in hun fantasiewereld; zoals een compleet bacchanaal van Galliers met vlechtjes en hele kleine everzwijntjes... Maar dúúúr!!!
Aan het begin van de avond laat ik me voldaan in het rode pluche van de Thalys zakken. Naast me zit Mak al weer te tekenen. Onder zijn handen groeit een legertje Pokèmons.
Belgisch Centrum van het Beeldverhaal, Zandstraat 20, Brussel 1000, België. Telefoon: 32 2 2191930. Openingstijden: dagelijks van 10.00 tot 18.00, maandag gesloten. Entreeprijzen: Kinderen (6 tot 11 jaar) 100 BFR, volwassenen 250 BFR.
EIGEN FOTO'S
Publicatiedatum = 4 november 2000
