WENEN - De oogjes van zeven internationals van Oranje begonnen te glinsteren bij het betreden van het Ernst Happel Stadion gisteravond in Wenen. De gedachten gingen zeven jaar terug in de tijd. Mei 1995, het nationale stadion van Oostenrijk heette nog Prater Stadion. Frank en Ronald de Boer, Edgar Davids, Edwin van der Sar, Patrick Kluivert, Michael Reiziger en Clarence Seedorf boekten in Wenen onder leiding van ex-bondscoach Louis van Gaal hun eerste grote internationale clubsucces. De pas 18-jarige Kluivert punterde Ajax naar de Europa Cup I ten koste van AC Milan en ging evenals de anderen volledig uit z'n dak.

Wijchenaar Roy Makaay start vanavond in de basis tegen Oostenrijk.

De namen waren gevestigd op voor velen nog steeds de mooiste voetbalavond van hun leven. Alleen Seedorf stond later met Real Madrid nogmaals met de Cup in z'n handen. ,,Uiteraard heb ik het wel even aangehaald", aldus Dick Advocaat. ,,Maar de jongens begonnen er natuurlijk zelf ook over. Mooie herinneringen haalden ze op. Zoiets geeft toch iets extra's." Overigens zit Oranje morgen niet in de kleedkamer, waar de Ajacieden zich indertijd omkleden.

Het winnen van de Champions League moest het begin zijn van een lange succesreeks. De generatie De Boer - voor het gemak zo genoemd - wilde uit de schaduw treden van de roemruchte generaties 1974 (Cruyff/Van Hanegem) en 1988 (Gullit/Van Basten) en deze zelfs overtreffen. Het besef leefde dat zoiets alleen zou zijn weggelegd met een hoofdprijs bij Oranje. Nu, zeven jaar later, is de generatie De Boer na vier mislukte pogingen (EK 1996 kwartfinale, WK 1998 vierde, EK 2000 halve finale, WK 2002 niet gekwalificeerd) nog immer op jacht naar de ultieme erkenning om de kwalificatie van 'net-niet-generatie' te ontlopen.

De tijd dringt, zeker voor de late twintigers, begin dertigers. Alleen voor Kluivert en Seedorf lijkt het EK 2004 in Portugal geen eindstation. Dit uitgangspunt, genomen bij de heersende revanchegevoelens zou van Oranje een kwaaie tegenstander kunnen maken voor zij, die aanspraak maken op de Europese titel. Alleen is de weg lang voor het oude, ervaren Nederlands elftal, dat moet bewijzen te zijn bekomen van allerhande opgelopen deukjes in de laatste jaren.

Vandaar wacht vanavond tegen Oostenrijk, koploper in groep 3, direct een cruciale interland op weg naar het heilige doel. Verlies van de tweede wedstrijd in de kwalificatiegroep kan desastreus zijn voor Oranje. Maar zou het niet mooi zijn om op de gewijde bodem van 1995, waar de Europese victorie voor het eerst gestalte kreeg, de basis te leggen voor een bekroonde vereeuwiging van de generatie De Boer?

Technische staf en spelers verzekeren dat ze gevoed door eergevoel nog tot veel in staat zijn. Het schrijven van een met prijzen omhangen geschiedenis wordt aangevoerd als drijfveer. Volgens bondscoach Advocaat is het gebaar rond de premie daarvan het beste bewijs. De internationals zijn met de KNVB overeengekomen slechts een premie te verlangen (€90.000) bij kwalificatie voor Portugal 2004.

Spits Roy Makaay kan zich goed vinden in de afspraken van de spelersraad. Sinds z'n debuut in 1996 in Cardiff tegen Wales zit de Gelderlander vaak bij de selectie en regelmatig tegen het elftal aan. In Wenen moet hij er bij afwezigheid van spits Ruud van Nistelrooy staan als partner van Patrick Kluivert. ,,Het wordt m'n 19e interland. Slechts tweemaal (Denemarken 2001 en USA 2002) mocht ik in de spits starten en die andere keren speelde ik vanaf rechts of achter de spits en vaak nog als invaller."

Een reden waarom de aanvaller van Deportivo La Coruña op slechts één treffer staat als international. Terwijl hij in zes jaar Spanje vaak boven Kluivert is geëindigd op de lijst van topscorers. Enige weken geleden scoorde hij zelfs zevenmaal in drie wedstrijden, terwijl drie daarvan in München tegen Bayerns Oliver Kahn waren. ,,De scheidsrechter gaf me na afloop de wedstrijdbal. Vond ik wel mooi. Ik steek goed in m'n vel, maar voel me niet veel sterker dan in m'n eerste en tweede seizoen in La Coruña."

Wel merkt Makaay waardering op uit Nederland. Telefoontjes, interviews en herkenning op straat. ,,Vroeger waren de persuurtjes voor mij rustuurtjes; nu moet ik komen opdraven." De plotselinge erkenning heeft op iemand als Makaay totaal geen invloed. ,,In Spanje word ik trouwens meer gewaardeerd, maar dat lijkt me logisch. Ze zien me iedere week spelen. In Nederland komen ze over de brug, omdat ik vaker in beeld kom door de Champions League."

Misschien raakt hij tegelijkertijd het stempel van counterspits een beetje kwijt. Wie de kwaliteiten van Makaay analyseert, komt erop uit dat hij een allround spits is. ,,M'n grootste kwaliteit is dat ik de ruimtes weet te vinden en daarvoor altijd op randje buitenspel speel. Zo lijk je al snel een counterspits. Toch scoor ik m'n meeste treffers bij Deportivo La Coruña in thuiswedstrijden, waar iedere tegenstander met tien man voor het doel ligt."

Een spelwijze zoals bondscoach Advocaat vanavond verwacht van de Oostenrijkers. Makaay mag vanaf de eerste minuut laten zien dat hij er op het niveau van het Nederlands elftal mee overweg kan. In de voorbereiding afgelopen dagen kwam de Wijchenaar tot een 100% score. Twee keer ging hij alleen op de doelman af en tweemaal schoof hij de bal met buitenkant rechts onder de keeper door. ,,Ik weet vooraf wat ik ga doen. Nee, het maakt me niet uit of Edwin van der Sar, Oliver Kahn of vanavond Alexander Manninger op doel staat. Als spits zal ik een keeper nooit onderschatten. Ook de doelman van Oostenrijk niet."

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 16 oktober 2002