De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
wo 16 oktober 2002  
---
Nieuwsportaal
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
Over Geld 
Scorebord 
Autotests 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
Vacatures 
DFT 
Privé 
Weerkamer 
Al onze specials 
Headlines 
Wereldfoto's 
Wereldfotos 
---
Kopen 
Speurders 
Koopjesjager 
---
Met Elkaar 
Het De Telegraaf Transferspel
Dating 
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
Uw horoscoop vandaag 
---
Contact 
Lezerservice 
Advertentietarieven 
Mail ons 
Over deze site 
Bij ons werken 
Alle uitslagen, standen, programma's 
[terug]
 D E   T E L E G R A A F   B U I T E N L A N D 
BUITENLAND ACTUEEL: NIEUWSPORTAAL
 
  Irak overtuigd van
'eerlijke' verkiezingen

   
 

Klik op de foto voor een afbeelding op volle grootte (426x284, 25kb)
Dit meisje is het duidelijk niet eens met de verkiezingen. (Foto: AP)
door Thomas Erdbrink MOSUL - Vervlogen tijden herleven in de 'Mosul Social Club'. De afgedragen grijze stoelen herbergen vandaag Indiërs, Turkmenen en Engelsen in plaats van lokale leden van Saddam Hoesseins Baath partij. Alsof de Shell- en Chevron-vertegenwoordigers nooit zijn weggegaan, begroeten de Irakezen hun buitenlandse gasten. Per vliegtuig en luxe touringcar zijn ze naar de club gebracht om aldaar van de lokale gouverneur te horen dat er democratie in actie te zien zal zijn.

Het is dan ook niet zomaar een dag. Voor de tweede keer in de geschiedenis van zijn leiderschap heeft de Iraakse president besloten dat het volk over zijn positie moet stemmen. Tegenkandidaten zijn er niet, er moet slechts ja of nee tegen Saddam Hoessein worden gezegd.

In de Mosul Social Club wordt de journalisten opgedragen vooral éérlijk over de verkiezingen te schrijven. "U zult zien dat de mensen voor Saddam zijn", zo belooft hij. "Praat met de Irakezen en u zult horen dat ze slechts in vrede willen leven." Het moet duidelijk zijn: Irak wil Amerika niet aanvallen, dus mag Amerika dat ook niet doen bij Irak.

De bussen rijden naar de verschillende stemlokalen waar dansende kinderen, mannen met keyboards en 'Dood aan Amerika' schreeuwende jongeren ze opwachten. Het stemmen blijkt eenvoudig. Men haalt een biljet en kruist de voorkeur aan. Dit hoeft niet in het bijzijn van de zeker vijftig mensen die het stemmen begeleiden, maar het mag uiteraard wel. Is de stemming gemaakt, sommige mannen staan erop om het kruisje 'Ja' met hun eigen bloed te schrijven, dan gaat het stempapiertje in de als cadeau versierde stembus. Om de sfeer erin te houden zingen de stemgerechtigden - en hun kinderen - de evergreen 'Ons bloed is voor Saddam'.

In het laatste stemlokaal komen kinderen met waterknieën en grootvaders met afgezette benen tevoorschijn. De schuld van de sancties, brult de meute. Op de achtergrond danst een 3-jarig meisje met een hartvormig portret van de Iraakse president. Show of geen show, Saddam Hoessein zit nog stevig in zijn zadel.

De uitslag van het referendum wordt vanochtend verwacht.




 

zoek naar gerelateerde artikelen


wo 16 oktober 2002

[terug]
     
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.