AMSTERDAM - Een waardig afscheid. Nog een allerlaatste groet. Het stoffelijk overschot van prins Claus is op weg naar de koninklijke grafkelder van de Nieuwe Kerk in Delft.
|
(Foto: EPA)
|
Op enkele meters afstand kijkt een kwetsbaar ogende koningin Beatrix aangedaan toe. Dit is dan het einde. Hierna rest het leven zonder Claus, zonder de inspirator en steun van de Koningin en haar kinderen.
Dankzij de Koningin en haar gezin kreeg Nederland gisteren de gelegenheid om op indringende wijze prins Claus ten grave te zien worden gedragen.
In de kerk tientallen leden van Europese vorstenhuizen, onder wie de koningen van Spanje en België. Opvallend was ook de rol die Mabel Wisse Smit, de vriendin van prins Johan Friso, had. Zij mocht met de familie mee naar de grafkelder.
De dienst, waarvan veel accenten door het koninklijk gezin zelf waren aangebracht, gaf een inkijkje in de rouwbelevenis van de naasten van de overleden prins.
Bijna tweeduizend mensen waren in de Nieuwe Kerk aanwezig.
|
(Foto: EPA)
|
De theoloog Huub Oosterhuis, goede vriend van de prins, beschreef de prins treffend. Hij sprak over de ziektes van de prins, maar ook over zijn inspirerende visie op ontwikkelings-
samenwerking en het hem zo geliefde Afrika. Over zijn gezin zei hij ooit tegen Oosterhuis toen hij ze tijdens Koninginnedag op de televisie zag: "Daar is mijn plaats, ik hoor bij hen."
Als één ding duidelijk werd, dan was het wel dat de leegte die hij achterlaat voor het koninklijk gezin bijna ondraaglijk is. Maar ook dat er hoop is, hoop die sprak uit het uur van overdenking, gebed en zang, waarop prins Claus trots zou zijn geweest.
![[terug]](/krant/logos/terug.omlaag.gif){kind=small}