ZOLDER - De show op het circuit van Zolder, de sfeerloze finishlocatie van het WK tijdrijden, werd gestolen door een enthousiaste vijftiger uit Colombia. Tot groot vermaak van de omstanders brulde de verslaggever van Radio Caracol gedurende een uur onafgebroken en vol vuur in zijn mobiele telefoon om het thuisfront rechtstreeks mee te laten genieten van de ontwikkelingen op het vlakke Belgische asfalt. Door toedoen van Santiago Botero, de 30-jarige tijdritspecialist van Kelme, werd het een historische uitzending. Botero werd gisteren de eerste Latijns-Amerikaanse wereldkampioen op de weg.

Santiago Botero.

Lange tijd leek de relatief onbekende Duitser Michael Rich, een tijdrijder pur sang, voor een sensatie te zorgen. Halverwege het 40,4 kilometer lange parcours had Rich de beste papieren om in de voetsporen te treden van zijn landgenoot Jan Ullrich, die vorig jaar in Lissabon het goud voor zich opeiste. Rich had in die fase de snelste tussentijd, luttele seconden voor respectievelijk Igor Gonzalez de Galdeano en Santiago Botero. De laatste wist echter via een versnelling in de laatste tien kilometer de geringe nadelige marge om te bouwen in een voorsprong van ruim acht seconden op Rich, die het zilver kreeg omgehangen. De winnende tijd van Botero (48,08 minuten) betekende een gemiddelde snelheid van 50,352 kilometer per uur.

Botero wist na afloop exact waar hij de race gewonnen had. "Ik heb een beetje met de wind gespeeld. Bij tegenwind was het een kwestie van afzien, maar op de momenten dat ik de wind in de rug had, heb ik dat aangegrepen om even te herstellen. Hierdoor kon ik op de laatste tien kilometer nog versnellen. Dat is mijn vaste tactiek", glunderde Botero, die niet te lang stil wilde staan bij de afwezigheid van een andere tijdritspecialist, viervoudig Tour-winnaar Lance Armstrong. "Ik heb hem in het verleden diverse keren verslagen en dat zal in de toekomst ook gebeuren."

Desondanks liet hij weten verbaasd te zijn over zijn zege. "Vooraf was ik nog zeer pessimistisch over mijn medaillekansen", bekende Botero, die afgelopen maand een redelijke, maar zeker geen goede Vuelta a Espana reed. Bij de afsluitende tijdrit in Madrid eindigde hij teleurstellend als vierde, op ruim twee minuten achter zijn ploeggenoot Aitor Gonzalez. "Ik heb daarna in een opwelling zelfs even overwogen het WK te laten schieten. Gelukkig heb ik dat niet gedaan. Ik wist wél dat ik met een paar hersteldagen en een rustige opbouw naar 'Zolder' mijn vorm weer enigszins kon aanscherpen, maar aan de wereldtitel had ik geen moment gedacht. Ik ben echter iemand die het beste uit zichzelf haalt wanneer ik geen hoge verwachtingen van mezelf heb."

Hoe anders was de uitgangspositie voor Aitor Gonzalez. De verrassende winnaar van de Ronde van Spanje gold op voorhand als de huizenhoge favoriet voor het goud op de tijdrit, maar kwam niet verder dan de zevende plaats. Opvallend genoeg was van ontgoocheling geen sprake bij de eigenzinnige Bask. "Na de Vuelta was mijn motivatie een beetje verdwenen. Bovendien hebben de feestjes na de Vuelta me zeker een week van mijn WK-voorbereiding gekost."

Het vieren van een feestje wil Santiago Botero nog even over het weekeinde heen tillen. Overmorgen verschijnt hij immers nog aan de start van de wegwedstrijd. Al te veel kansen dicht hij zichzelf op het vlakke parcours niet toe. "Maar ik wil een poging wagen", aldus Botero, voor wie het seizoen toch al niet meer stuk kan. Enkele jaren geldt hij als vaandeldrager van het Colombiaanse wielrennen. Deze zomer wist hij als eerste Colombiaan een tijdrit te winnen in de Tour de France. In het algemeen klassement eindigde hij bovendien knap als vierde. Zijn eerste echte hoofdprijs volgde gisteren. "Als ik ooit de Tour de France zou winnen, doe ik dat in de trui van mijn werkgever. Liever win ik grote prijzen in het tricot van Colombia. WK's en Olympische Spelen spreken thuis pas echt aan. Daarom doet deze titel me ook zoveel."

De sportieve successen hebben voor de Botero, die voor komend seizoen een riante aanbieding van Telekom op zak heeft, echter ook een schaduwzijde. Colombia is een land waar topsporters, hoe succesvol ook, hun leven niet zeker zijn. Voetballer Andres Escobar moest na thuiskomst van het WK'98 in Frankrijk zijn eigen doelpunt bekopen met een kogel in zijn hoofd en ook Botero's collega's Luis 'Lucho' Herrera en Oliverio Rincon kwamen enkele jaren geleden ongewild in aanraking met de gevreesde guerrillabeweging Farc, die al lange tijd met gijzelingen, ontvoeringen en moorden het land terroriseert. Beiden werden ontvoerd en uiteindelijk - na betaling van losgeld - weer vrijgelaten. Van de in het gevaarlijke Medellin geboren en opgegroeide Botero is bekend dat ook hij zich bedreigd voelt. Om niet herkend te worden, draagt de renner, die ook nog eens van rijke komaf is, tijdens zijn trainingsritten in het Andes-gebergte neutrale kleding.

"Maar aan die problemen wil ik nu even niet denken", zei Botero in de perszaal op het circuit van Zolder. Er was niemand die het hem kwalijk nam.

Zolder. WK, tijdrit. Mannen: 1. Botero (Col) 40,4 km in 48.08, 2. Rich (Dui) 0.08, 3. Gonzalez de Galdeano (Spa) 0.17, 4. Bodrogi (Hun) 0.25, 5. Peschel (Dui) 0.33, 6. Millar (GBr) 0.35, 7. Gonzalez (Spa) 1.04, 8. Rogers (Aus) 1.06, 9. Cancellara (Zwi) 1.07, 10. Belokvoskiks (Let) 1.15, 39. Knaven 2.59, 54. Van Schalen 4.31.-

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 11 oktober 2002