ZOLDER - De armen om mekaars schouders, de duimen optimistisch omhoog en op beide gezichten een brede lach. Op het eerste gezicht staan bij de paddock op het circuit van Zolder twee vrienden voor het leven, maar Aitor Gonzalez en Victor Gonzalez de Galdeano poseren - daags voor het WK tijdrijden - slechts plichtmatig voor een handvol Spaanse fotografen. De twee gelden vanmiddag als de belangrijkste kanshebbers voor de wereldtitel. "Goud èn zilver, dat zou het mooiste zijn", zegt de één obligaat. De ander knikt instemmend.

Aitor Gonzalez (rechts) en Igor Gonzalez de Galdeano in training op het parcours van Zolder. Beide Spanjaarden denken vandaag te duelleren om het goud en zilver op de tijdrit.

Binnen de Spaanse ploeg zullen weinig rijders Igor Gonzalez de Galdeano, de aimabele Bask van de Once-ploeg, het succes misgunnen. Voor Aitor Gonzalez geldt het omgekeerde. De nieuwste kroonprins van het Spaanse wielrennen won dit seizoen weliswaar twee etappes in de Giro d'Italia (zesde in het eindklassement) en afgelopen maand zelfs drie ritten plus het eindklassement in de Vuelta a España, maar zijn onderdanen morren.

Zeker sinds zijn strooptocht door zijn vaderland geldt de 27-jarige Kelme-rijder als een man met weinig vrienden. Nadat Gonzalez zich op de slotdag middels winst in de individuele tijdrit - zijn specialiteit - had verzekerd van de eindzege, organiseerde sponsor Kelme die avond in Madrid een groot feest. Voor de microfoon werden bij die gelegenheid lovende woorden aan het adres van Gonzalez gesproken, in de coulissen klonken daarentegen heel andere geluiden. Zo noemde ploegleider Vicente Belda de revelatie van de voorbije maanden 'een ondankbaar, lastig ventje zonder discipline' en 'een verrader, die weigert te luisteren'. 'Termin-Aitor', zoals zijn bijnaam luidt, had in de Vuelta niet alleen genadeloos met zijn concurrenten afgerekend, maar andermaal zijn eigen collega's tegen zich in het harnas gejaagd.

Bij Kelme werd het hem zeer kwalijk genomen dat hij tijdens de Vuelta in de etappe met aankomst op de Angliru voor de aanval had gekozen, terwijl zijn kopman Oscar Sevilla op dat moment in de gele-leiderstrui reed. Sevilla werd, vooral door toedoen van Gonzalez, op forse achterstand gereden. Het voorval typeert het lastige karakter van de Bask. "Ik ben aan niemand iets verschuldigd, ik rijd voor mezelf", zegt Gonzalez. "Ik weet dat ik moeilijk coachbaar ben, maar ik ben niet gaan wielrennen om orders op te volgen. Als ik verplicht om acht uur moet opstaan en vervolgens een kwartier te vroeg aan de start van een wedstrijd verschijn, blijf ik liever vijftien minuten langer in mijn bed."

In die houding schuilt deels zijn kracht, maar volgens kenners tegelijkertijd zijn zwakte. Door met grote regelmaat het eigenbelang boven het ploegbelang te stellen, zijn zelfs bij Kelme nog maar weinig rijders bereid een trapje extra voor hem te doen. Zoals ook in de Tour de France van 2001 pijnlijk duidelijk werd. In de door Erik Dekker gewonnen rit naar Pontarlier was Gonzalez zijn belangrijkste tegenstander. De Spanjaard toonde zich onvermoeibaar en sprong mee met iedere ontsnapping. Twee dagen later, onderweg naar Alpe d'Huez, verliet hij de Tour. Dat laatste zette binnen zijn ploeg veel kwaad bloed. De ene dag ondubbelzinnig met je krachten smijten om 48 uur later de handdoek te werpen, is als vloeken in de kerk. Om die reden weigerden zijn ploegmaten in Parijs de premies met hem te delen.

"Het probleem van Aitor is dat hij voor niemand respect heeft. Enkel voor zichzelf", meent Joan Mas, de manager van Kelme. En Belda: "Wat je ook tegen hem zegt, hij luistert niet. Bovendien is hij een warhoofd. Een routeboek kijkt hij nooit in, terwijl hij doorgaans geen zin heeft vooraf een parcours te verkennen. Ik heb ook al eens meegemaakt dat hij bij de start van een koers merkte dat hij zijn schoenen vergeten was. Er komt nog eens een dag dat hij zijn fiets vergeet."

Vandaag zal dat zeker niet het geval zijn. Gonzalez is er veel aan gelegen om in de voetsporen te treden van Jan Ullrich, die vorig jaar in Lissabon wereldkampioen tijdrijden werd. "Ik merk dat mijn motivatie iets minder is. Na de Vuelta is er veel druk van me afgevallen. Eigenlijk verlang ik vooral naar vakantie, maar vanzelfsprekend wil ik me voor deze wedstrijd nog één keer opladen. Het parcours is me op het lijf geschreven. Het lastigste wordt waarschijnlijk de wind. Die verandert hier iedere vijf minuten van richting."

Behalve de eer, staat er voor Gonzalez nog meer op het spel. Kelme houdt na dit seizoen op te bestaan. Gonzalez kan kiezen uit aanbiedingen van iBanesto en Quick Step, de nieuwe formatie van manager Patrick Lefevere. iBanesto stopt na 2003 als sponsor en manager Jose-Maria Echevarri is er veel aan gelegen een boegbeeld voor zijn formatie binnen te halen, zodat hij zijn ploeg makkelijker in de verkoop kan zetten. Gonzalez: "De Tour de France is de komende jaren mijn belangrijkste doel. Ik wil in een ploeg belanden die mijn ambities waar kan maken."

De grote vraag is echter hoe lang het zal duren alvorens Gonzalez ook bij zijn volgende werkgever alle krediet heeft verspeeld, meent Belda. "Met zo'n houding kom je jezelf beslist een keer tegen."

zoek naar gerelateerde artikelen

do 10 oktober 2002