HOOGEZAND - Afgelopen donderdag werd ons land opgeschrikt door een bizar, haast onwerkelijk politiebericht: 'Meisje (13) uit Hoogezand slachtoffer van groepsverkrachting'. Acht jongens van Turkse komaf zouden afgelopen woensdagochtend met geweld het ouderlijk huis van het meisje zijn binnengedrongen, haar hebben vastgebonden en mishandeld en om beurten hebben verkracht in de woonkamer. De daders zouden het meisje in haar kuit hebben gesneden met een mes, haar hebben gedwongen om verdovende middelen in te nemen en het huis in de brand hebben gestoken, waarna ze vastgebonden zou zijn achtergelaten in de vlammenzee. Het meisje werd ternauwernood bevrijd door een vriendin. Ze zou eerder zijn bedreigd door een groep jongens, maar dat het om Turken gaat, durft ze niet met zekerheid te zeggen. De Telegraaf zocht het meisje op.

Terwijl cameraploegen en krantenverslaggevers de rijtjeshuizen in de Ter Laanstraat afstruinen op zoek naar het verhaal achter de groepsverkrachting van een dertienjarig meisje, zit het slachtoffer zelf elders in haar woonplaats volslagen kapot achter een glaasje cola. "Waarom? Waarom hebben ze dit bij me gedaan?" vraagt de Antilliaanse scholiere zich af.

Het dertienjarige Antilliaanse meisje Tathnoeska Edwards zit samen met haar ouders op een onderduikadres.

Het gezicht van Tathnoeska Edwards staat strak van de spanning en vermoeidheid. In het uitgestorven Chinees restaurant waar ze ons haar verhaal vertelt, vecht ze tegen de tranen. Lang houdt ze zich sterk. "Ik kan niet meer slapen. Elke keer als ik mijn ogen dichtdoe, zie ik alles weer voor me."

Even tevoren is ze, begeleid door haar oom Mou, op krukken het etablissement binnengestrompeld. Haar ene voet kan ze niet op de grond zetten. "Brandblaren", zegt ze. Ze haalt haar broekspijp omhoog en laat een snee zien. "Ze hebben me gesneden. Om me stil te krijgen."

Tathnoeska ging afgelopen woensdag niet naar school, uit angst voor een groepje jongens die haar een dag eerder zou hebben bedreigd. Haar moeder meldde haar ziek. "Ik durfde niet meer naar school. Toen ik de dag tevoren van school naar huis fietste, werd ik opgewacht door een groepje jongens. Ze stonden onder een brug en zetten me klem, zodat ik geen kant op kon. Ze zeiden dat mijn Marokkaanse buurman hen had gestuurd. Ze waarschuwden mij dat ik niet langer mocht omgaan met mijn Marokkaanse ex-vriend Saïd en ik mocht me ook niet meer met de buren bemoeien. Ik kende die jongens niet. Ik kreeg een klap en mocht daarna verder fietsen. Eén van hen riep me na dat ze hun oudere broers achter me aan zouden sturen."

"Toen ik de volgende dag was ziek gemeld en mijn ouders naar hun werk waren, hoorde ik de bel. Het was Gregory, een jongen uit Groningen die ik wel ken en die zegt dat hij Turks is. Hij vroeg of ik alleen thuis was. Toen ik ja zei, ging hij in de opening van de schuurdeur staan. Ik zei: Ga alsjeblieft weg, want ik ben alleen. Hij ging. Ik ben terug naar binnen gegaan, was moe en ben in slaap gevallen in de woonkamer. Even later werd ik wakker van de dichtslaande schuurdeur en gestommel in de keuken. Ik dacht dat het mijn neefje was."

"Opeens werd ik vastgepakt. Om me heen stonden acht jongens met bivakmutsen op en handschoenen aan. Ze hadden dure merkkleding aan. Twee van hen droegen een rode overall. Ik kreeg klappen in mijn gezicht en werd uitgescholden omdat ik geen seks met hen wilde. Ze zouden mijn vader doodmaken, mijn moeder doodmaken, mijn ex-vriend doodmaken. Ze spraken niet eens goed Nederlands. Ze begonnen te stotteren."

Dat het om Turken zou gaan, zoals de politie donderdag bevestigde, durft Tathnoeska niet te beweren. "Ik weet dat eigenlijk niet. Het was een raar taaltje. Het konden net zo goed Marokkanen of anderen zijn. Ik kan die talen niet uit elkaar houden."

Inmiddels is de Turkse gemeenschap diep gegriefd over de bevestiging van de politie dat het zou gaan om Turkse jongens. Volgens deze gemeenschap is er geen enkel bewijs. De politie maakte gisteren pas op de plaats en bevestigde dat 'er geen enkele grond is om aan te nemen dat het om Turken zou gaan'. "Het wachten is op het verhoor van het meisje. Daarna weten we meer", aldus de politie gisteren.

Intussen gaan de gedachten van Tathnoeska terug naar de woensdagochtend. "Ze bonden mijn handen samen en gingen naar boven en naar de keuken. Wat ze daar moesten, weet ik niet. Ze zijn lang boven geweest. Op een gegeven moment hoorden ze aan het getik op het laminaat dat ik aan het kruipen was. Ze kwamen terug en bonden mijn voeten vast. Om me stil te houden, hielden ze een mes tegen mijn kuit en later plakten ze tape op mijn mond. Dat gebeurde nadat ze me hadden gedwongen een pilletje te slikken. Met een schaar werd mijn broek gescheurd. Ze dwongen me tot seks. Alle acht hebben ze me verkracht. Ik weet nog dat ze uiteindelijk mijn Nike-broek in de fik zetten en in de gang gooiden. Daarna raakte ik buiten bewustzijn."

Terwijl het huis van binnen compleet uitbrandde - het interieur en de muren van de benedenverdieping zijn totaal verkoold - ontkwam het meisje ternauwernood aan de vuurzee. "Ik werd op een gegeven moment wakker van het gekrijs van mijn vriendin en buurmeisje Renate. Ze ramde op de schuurdeur, maar die hadden ze op slot gedaan. Ze is omgelopen naar de tuindeur aan de andere kant van het huis, die nog openstond na de vlucht van die jongens. Ze hielp mij uit het huis. Als ik niet wakker was geworden, had ik het waarschijnlijk niet overleefd."

Tathnoeska vindt het vreemd dat ze wakker werd met een slipje en een topje aan en dat het touw en het tape waren verdwenen. "Waarschijnlijk hebben ze mij een beetje aangekleed om sporen te wissen. De stereo met mijn nieuwe cd stond ook nog hard aan, waarschijnlijk om de herrie te verbloemen."

Totaal in paniek rende het meisje naar haar oom Mou, twee huizen verderop. "Ik lag nog te slapen en hoorde een geram op de deur alsof er een vrachtwagen tegenaan knalde", zegt de reusachtige Antilliaanse man, die een soort vaderfiguur is voor Tathnoeska. "Ik schrok verschrikkelijk toen ik haar zag. Haar gezicht was gezwollen. Ze had alleen een slipje en een topje aan en bloedde aan haar been. Ze rende in mijn armen en riep: Mou, oh Mou, ze hebben ons huis in de brand gestoken. Ik vroeg: Wie? Ze zei: Weet ik niet. Ze zijn al weg aan de achterkant van het huis. En Mou, ze hebben overal aangezeten bij me. Ik heb meteen mijn vest uitgedaan en haar erin gewikkeld."

Oom Mou zegt geen enkele reden te hebben te veronderstellen dat het meisje het verhaal verzonnen heeft, zoals gisteren in de buurt al snel werd aangenomen. "Ik ken Tathnoeska al vanaf de geboorte. Ze liegt niet over dit soort dingen. Hoe kan zij zelf het huis in brand hebben gestoken? Bovendien heb ik gezien hoe ze eraantoe was en is. Dat zegt mij genoeg. Ze kan niet eens meer plassen."

Volgens de regiopolitie Groningen is nog steeds niet precies bekend hoe de zaak in elkaar steekt.

"Wij hebben het meisje zelf nog niet kunnen horen, omdat ze daartoe emotioneel niet in staat is. Uiterlijk zaterdag (vandaag, red.) hopen we haar te kunnen horen zodat we dan meer weten over wat er precies is gebeurd", aldus een woordvoerder gisteren. Volgens de politie staat wel vast dat er brand is gesticht in het huis en er ook geweld tegen haar is gepleegd. De vervangend huisarts van Tathnoeska gaf het meisje gisteren kalmeringstabletten.

Volgens zowel Mou en een buurvrouw als twee scannerluisteraars duurde het drie kwartier voor de brandweer arriveerde. Opmerkelijk is dat in het eerste officiële persbericht van de hulpverleners na de brand werd gerept van een leegstaande woning.

Mou: "Ik heb 1-1-2 gebeld. Terwijl het huis in brand stond, begonnen ze allerlei stomme vragen te stellen en zeiden dat ik zelf de brandweer moest bellen. Ik was ten einde raad en heb opgehangen. Uiteindelijk kwam er een motoragent langs, die de brandweer waarschuwde."

Tathnoeska werd met een ambulance naar het ziekenhuis vervoerd, waar ze werd behandeld en onderzocht op dadersporen. Inmiddels zit ze samen met haar ouders op een onderduikadres. Hoe haar leven verder moet, weet ze niet. "Ik durf niet meer terug naar huis. Ik durf ook niet meer alleen over straat."

Al met al lijkt het drama alles te maken te hebben met een gecompliceerde straatvete tussen de Antilliaanse familie en een Marokkaans gezin. "Het broeit al een tijdje in deze straat", zegt oom Mou. "Er is regelmatig ruzie ontstaan. Tathnoeska maakte de vriendin van onze Marokkaanse buurman laatst uit voor rotte vis. De ruzies worden uitgepraat, maar laaien ook weer op."

zoek naar gerelateerde artikelen

za 5 oktober 2002