door Dominique Weesie AMSTERDAM - Nederlandse toeristen die in Turkije in het ziekenhuis belanden, lopen grote kans te worden geopereerd terwijl dit helemaal niet nodig is. Hiervoor waarschuwt één van de grootste alarmcentrales in ons land: SOS International. De organisatie, die werkt voor verzekeraars als Interpolis, Univé en De Europeesche, stelt ook dat vakantiegangers middels pure intimidatiepraktijken geld uit de zakken wordt geklopt.
Volgens SOS International worden alarmcentrales eens in de zoveel tijd geconfronteerd met ongekend hoge declaraties voor medische zorg in vakantielanden die in korte tijd erg populair zijn geworden. Maar Turkije maakt het wel nu wel erg bont. "We hebben daar niet alleen te maken met hoge doktersrekeningen, maar ook met medische handelingen die worden verricht die helemaal niet noodzakelijk zijn," aldus de alarmcentrale in haar nieuwsbrief SOS Actueel.
Ruim een jaar doen de problemen zich nu voor langs de Turkse kust. Acht strategisch gelegen ziekenhuizen hebben volgens SOS International een kartel gevormd onder de naam CMC. Zij hebben hostesses, receptionisten in hotels en taxichauffeurs geronseld die zieke toeristen tegen betaling verwijzen naar één van de bovengenoemde acht ziekenhuizen.
"Op de kwaliteit van de zorgverlening is dan weliswaar niets aan te merken. Erger is echter het feit dat er medische handelingen plaatsvinden waarvan het zeer de vraag is of die noodzakelijk zijn," aldus Wim Buts, adjunct-directeur reisverzekeringen van de Europeesche. "De dossiers bevatten bijvoorbeeld een statistisch bewezen, extreem hoog percentage blindedarmoperaties. Maag- en darmklachten zijn de meest voorkomende kwalen in warme vakantielanden. Wie eenmaal fikse buikpijn heeft, gelooft al snel dat zijn blindedarm opspeelt, zeker als de dokter dat zegt..."
Een ander probleem waarmee zieke toeristen worden geconfronteerd zijn de intimidatiepraktijken binnen de muren van de Turkse ziekenhuizen. "Voor ziekenhuisopname geven wij een garantieverklaring af. De CMC-ziekenhuizen accepteren deze echter niet altijd en eisen van de patiënten dat ze cash betalen of onder bedreiging een verklaring tekenen voor betaling achteraf met een rente van 7 procent," stelt Dineke Stäbler, procesmanager bij SOS International.
Ook worden paspoorten van patiënten ingevorderd en niet meer teruggegeven zolang er niet is betaald. Een voorbeeld hiervan was de repatriëring van een patiënt naar ons land. Al het vervoer was geregeld, maar de receptionist weigerde het paspoort van de Nederlandse vrouw terug te geven als er niet onmiddellijk werd betaald. Hierdoor moest de repatriëring worden geschrapt.