AMSTERDAM - Wie wil Michael Doudu helpen zijn vader in Ghana te begraven? Hij is al in juli overleden, maar de kist met het stoffelijk overschot staat nog steeds boven de grond. In een koelcel van het mortuarium om precies te zijn, wat bovendien betekent dat de rekeningen blijven komen. "Ik ben maar ambtenaar bij de sociale dienst in Amsterdam; ik kan het amper meer betalen."

Michael Doudu met een portret van zijn vader, een in juli overleden Ashanti-koning: "Ik wil definitief afscheid van hem nemen, maar wij krijgen gewoon de kans niet." <\N\N

Het is ook een bizar verhaal. Michaels overleden vader was namelijk koning. Koning van Seniagya, in de regio van Kumasi in Ghana, en hij behoorde tot de bekende Ashanti-stam. "Nu mag een koning pas begraven worden als zijn opvolger gekroond is, en daarmee begon alle ellende", zegt Michael, die driehoog in Amsterdam woont. "De opvolging gaat namelijk via de vrouwelijke lijn. Dus de zoon van de zuster van mijn vader, mijn neef begrijpt u wel, kwam in aanmerking voor het koningsschap. Maar híj woont al jaren in Amerika. Hij heeft natuurlijk zijn medeleven getoond, is naar het ouderlijk huis komen vliegen om te zeggen dat hij niet beschikbaar was en is na verloop van tijd weer teruggegaan naar Amerika."

Wat inhield dat er geen opvolger was. Michaels moeder en zussen zijn toen op zoek gegaan in hun eigen omgeving. Uiteindelijk werd een familie bereid gevonden om een troonopvolger te leveren. "Ik ken hem niet persoonlijk, maar de man werd keurig gekroond en daarmee zag het ernaar uit dat mijn vader begraven kon worden. Zág het ernaar uit, want opeens kregen we een brief van de rechtbank", vervolgt de Ghanese Amsterdammer die al vele jaren in Nederland woont. "Nu blijkt dat bepaalde families het niet eens met de keuze zijn en willen dat de koning zich terugtrekt. Desnoods onder druk van de rechter. Maar dat kan helemaal niet, want de nieuwe koning is reeds gekroond. Niettemin moeten we nu het oordeel van de rechter afwachten alvorens we vader mogen begraven. De zaak opent pas op 18 oktober en met een beetje pech doet de rechter pas uitspraak in januari of februari volgend jaar. We moeten er niet aan denken."

Waarschijnlijk is het gewoon kinnesinne of voelen de families die het nu hogerop zoeken zich gepasseerd. "Het ligt in ieder geval niet aan mijn vader, want hij was een goede man. Hij heeft ervoor gezorgd dat zijn hele dorp kraanwater kreeg. Dus daar kan het niet aan liggen. Nu wil ik definitief afscheid van mijn vader nemen, maar wij krijgen gewoon de kans niet. Mijn moeder en zussen lopen daar te hoop en ik hier", zegt Michael, behoorlijk radeloos.

"Het ministerie van Buitenlandse Zaken en de Nederlandse ambassade in Accra willen zich er niet mee bemoeien. Die vinden het een privé-kwestie. Dus ben ik hier in Nederland naarstig op zoek naar iemand met Ghana-kennis, die ons wil bijstaan. Of iemand met een juridische achtergrond, die de rechter kan laten weten dat dit toch wel een bizarre zaak is, of hij er misschien van af wil zien. Alstublieft, help mij. Het groeit me nu boven mijn hoofd. En ik ben maar ambtenaar bij de sociale dienst."

zoek naar gerelateerde artikelen

do 3 oktober 2002