De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
do 3 oktober 2002  
---
Nieuwsportaal
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
Over Geld 
Scorebord 
Autotests 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
Vacatures 
DFT 
Privé 
Weerkamer 
Al onze specials 
Headlines 
Wereldfoto's 
Wereldfotos 
---
Kopen 
Speurders 
Koopjesjager 
---
Met Elkaar 
Het De Telegraaf Transferspel
Dating 
Nieuwsquiz 
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
Uw horoscoop vandaag 
---
Contact 
Lezerservice 
Advertentietarieven 
Mail ons 
Over deze site 
Bij ons werken 
Alle uitslagen, standen, programma's 
[terug]
 D E   T E L E G R A A F   B I N N E N L A N D 
BINNENLAND ACTUEEL: NIEUWSPORTAAL
 
  Ziek van aanslag
met brandblusser
door Paul de Leeuw

   
 

BLARICUM - Freelance-actrice en fotomodel Diana van Kolck (62) uit Blaricum voelt zich bij lange na nog niet de oude, sinds ze enkele maanden geleden van Paul de Leeuw de volle lading kreeg. De cabaretier spoot zaterdagmiddag 20 april, tijdens opnamen voor het inmiddels omstreden NCRV-programma 'Herberg De Leeuw', een klein brandblusapparaat met 2 kilogram chemisch bluspoeder op haar leeg. Zeven seconden lang, waarvan een groot deel recht in haar gezicht.

Sinds mevrouw Van Kolck, naar zij zegt "volledig gedesoriënteerd" tevoorschijn kwam uit een enorme witte wolk chemisch poeder in de Hilversumse tv-studio, kampt zij met oogklachten door een tekort aan traanvocht, kortademigheid, hoofdpijn, huidirritatie en heeft zij een gevoel van algemeen onwelzijn.

De 'sneeuw van De Leeuw' bevatte voor de mens schadelijke chemische stoffen die vuur smoren, zoals mono-amoniumfosfaat en amoniumsulfaat en silicaten. In brandweervoorschriften staat dat blussers nooit gebruikt mogen worden in de nabijheid van onbeschermde mensen of dieren.

Ze voelt zich machteloos, Diana van Kolck. De vrouw die onder meer 'koningin Beatrix' speelde in de Alexander&Máxima-parodie Carlo Boszhard en Irene Moors. Ontredderd, omdat herhaalde pogingen om aandacht te vragen voor haar gezondheidsklachten tot nu toe onbeantwoord zijn gebleven. Noch Paul de Leeuw, die achteloos de poederstraal op haar richtte, noch de leiding van de NCRV hebben volgens haar en haar advocaat, enige moeite gedaan om Diana van Kolck te helpen.

Bingoavond

"Enkele dagen voor de opnamen werd ik door een castingbureau gebeld of ik een scène wilde doen met Paul de Leeuw. Natuurlijk. Leuk, dacht ik. Het ging erom dat ik de vrouw moest spelen van Hans Blom, directeur van het NIOD, het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie; u weet wel de man die het Srebrenica-drama in een rapport vastlegde. In het verhaal ging het erom dat bij het NIOD een bingoavond werd georganiseerd voor medewerkers. Zogenaamd om even te ontspannen na alle emoties rond de totstandkoming van het beruchte Srebrenica-rapport en de politieke problemen die daaruit voortkwamen. Ik moest doen alsof ik dácht dat ik een bingo had, een volle kaart dus. Maar die bleek fout te zijn... waarna De Leeuw ogenblikkelijk de brandblusser pakte en die op mij leeg spoot. Als een soort afstraffing."

Afspraak

Volgens mevrouw Van Kolck was weliswaar vooraf de afspraak gemaakt dat zij door De Leeuw nat gespoten zou worden. "Dat vond ik niet heel erg. Je bent actrice, dus je moet af en toe wel eens iets doorstaan. Paul had me ook in het korte voorgesprekje gezegd: 'Ik vind het heel fijn dat u dit wilt doen'."

Het publiek gierde het uit van het lachen, terwijl Diana van Kolck hoestend ten onder ging in de witte ongein. In het verslag dat zij opstelde ten behoeve van gerechtelijke stappen die thans door haar advocaat worden voorbereid, beschrijft zij de waas die abrupt over haar kwam en waarin zij verdwaalde: "...Ik schrok enorm toen Paul de brandblusser op mij leegspoot. Daardoor ademde ik juist diep in, raakte de weg en mijn richtinggevoel kwijt, probeerde uit die 'rook' te komen en ging tenslotte in de richting van waar ik van dichtbij hard hoorde lachen."

Eenmaal 'dizzy' uit de donswolk, werd de gastactrice naar de schminkruimte geleid, waar ze vrijwel aan haar lot werd overgelaten. In de dagen en weken na het incident ontstonden gezondheidsklachten, maar bleef daadwerkelijke steun uit. "Fatsoenlijk als ik ben, heb ik deze hele toestand tot nu toe buiten de publiciteit gehouden. Ik hoopte op een oplossing van de zijde van de NCRV, op hulp en bijstand. Maar het enige dat ik daar te horen kreeg was 'dat bluspoeder geen kwaad kon', dat de NCRV wel eens zou nagaan wat nou precies de afspraken waren geweest over dat 'natspuiten met water'. En ook, dat er nog een gesprek zou komen met mij. Dat is nu vijf maanden geleden... en er is nog niets gebeurd, ik heb nooit meer iets gehoord."




 

zoek naar gerelateerde artikelen


do 3 oktober 2002

[terug]
     
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.