Colin Montgomerie is een van de kopstokken die vanaf vandaag tijdens de Ryder Cup voor Europa de kastanjes uit het vuur moet halen. (Foto: REUTERS)

SUTTON COLDFIELD - 'The waiting is over!' kopten de Britse kranten gisteren in brede headlines. Het wachten is voorbij. Morgen gaat op The Belfry één van de meest heroïsche, dramatische en emotionele sportwedstrijden die de wereld kent van start. Na een uitstel van een jaar door de verschrikkelijke aanslagen in de Verenigde Staten op 11 september 2001, staat dan de 34e Ryder Cup op het programma.

De driedaagse golfwedstrijd tussen titelverdediger Amerika en Europa houdt de golfwereld al geruime tijd in een ijzeren greep en staat dit jaar in het teken van de revanche. Want vooral qua sportiviteit kwam de Ryder Cup de laatste jaren onder hevige druk te staan. Nog vers in het geheugen liggen de schandalige gebeurtenissen, die drie jaar geleden in Boston plaatsvonden op de laatste dag op de green van de 17e hole. Amerikaanse spelers, spelersvrouwen, officials en supporters verloren toen hun zelfbeheersing na een geslaagde monster-putt van Justin Leonard. Dansend gingen zij over de green om vervolgens dwars door de putting-lijn van de onthutste Spanjaard Jose Maria Olazabal te lopen. Die miste in alle commotie prompt zijn putt, waardoor Amerika de zege niet meer kon ontgaan. Dat was in de golfsport absoluut 'not done' en 'The Big Shame' was geboren. De Amerikanen boden later hun excuses aan, ook voor de gedragingen van het fanatieke USA-publiek, dat vooral de Schot Montgomerie in Boston herhaaldelijk onheus en onsportief bejegende.

De captains Curtis Strange (Amerika) en Sam Torrance hebben intussen tijd genoeg gehad om de koppen bij elkaar te steken en zij beloofden plechtig dat deze Ryder Cup-aflevering er eentje gaat worden waar Samuel Ryder trots op zou zijn. Respect voor elkaar en niet het willen winnen ten koste van alles is wat dat betreft nu de nieuwe slogan, maar tijdens de Ryder Cup kunnen de emoties, gedragen door een forse dosis rivaliteit, nu eenmaal hoog oplopen.

Montgomerie, zeven jaar lang Europa's nummer één, weet dat als geen ander. "Met de Ryder Cup-pressure is niets te vergelijken. Geen amateurgolfer in de wereld zal begrijpen hoe nerveus wij allen zijn. Er is in dat opzicht een parallel te trekken tussen een pro in de Ryder Cup en een amateur die afslaat in een pro-am met veel publiek om zich heen. Het moeilijkste wat mij in golf is overkomen, was het moment toen ik het openingsschot moest doen in de Ryder Cup van '95 in Oakhill. Zo'n 51 weken per jaar ben je een individu, dat alleen met zichzelf bezig is. Maar in de Ryder Cup zijn elf spelers afhankelijk van wat jij presteert en dat geeft een enorme druk."

Strokeplay is de meeste elementaire vorm van golf, maar matchplay, in welke formule dit evenement wordt afgewerkt, is een echte karaktertest. Omdat na 11 september vorig jaar onderling was afgesproken dat de teams niet zouden veranderen, kampen op dit moment nogal wat spelers met vormproblemen. De Engelsman Lee Westwood duikelde naar de 148e plaats op de wereldranglijst, die nog altijd wordt aangevoerd door Tiger Woods. Amerika heeft bovendien vijf spelers in de toptien van de wereld en Europa maar twee (Garcia, 5e; Harrington, 9e). Bovendien telt Amerika in het team zeven winnaars van in ieder geval één major en Europa slechts één: Bernhard Langer, tweevoudig winnaar van The Masters.

Geen wonder dat de Amerikanen bij de bookmakers de grote favoriet voor de eindzege zijn. De Europese captain Sam Torrance wil daar overigens niets van weten. Torrance: "Wel of geen vorm zegt me niets. Juist in de Ryder Cup kan die er ineens weer zijn of plotseling weg zijn. Als die 24 mannen vandaag voor de openingsceremonie hun koppen door de poort van The Belfry steken, dan gebeurt er wat met ze. Neem dat maar van mij aan. En dat maakt deze wedstrijd zo fantastisch en zo onvoorspelbaar."

Morgen en zaterdag worden vanaf 09.00 uur de foursomes (om en om slaan) en de fourballs (ieder speelt zijn eigen bal en de beste score van de twee geldt) gespeeld, waarna op zondag de twaalf singlepartijen op het programma staan. Eindigt de hele wedstrijd gelijk, dan blijft Amerika in het bezit van de beker, omdat ze bekerhouder zijn.

In Nederland kunnen de vele golfliefhebbers de wedstrijd in de avond via een dagelijkse samenvatting van twee uur op de BBC volgen. Ook de NOS geeft samenvattingen in de avonduren.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 26 september 2002