Menner IJsbrand Chardon heeft zaterdag in Spanje voor de derde keer de wereldtitel bij het vierspannen veroverd. (Foto: ANP)

JEREZ - Ferdinand C., Ferdi voor intimi, wordt liefdevol naar buiten geleid. Tijd om even los te rijden. Wat gras te eten. IJsbrand Chardon, gloednieuw wereldkampioen vierspan, is een dag na het behalen van zijn titel op het terrein van de Wereldruiterspelen in het Spaanse Jerez vol overgave in de weer met zijn 15-jarige ruin. "Hij verdient het als geen ander. Als ik deze wereldtitel, eigenlijk de kroon op een ongelofelijk rotjaar, aan iemand te danken heb, is het wel aan hem. De kanjer."

Het blijft een vreemd fenomeen, de verhouding mens-paard. Zelfs in de absolute topsport blijken eigenschappen als loyaliteit, onvoorwaardelijkheid en liefde net zo belangrijk als meer abstracte sporttermen als uithoudingsvermogen, kracht en souplesse. IJsbrand Chardon weet er alles van. De 41-jarige Zuid-Hollander zou de Nederlandse paardenfluisteraar genoemd kunnen worden. Houden van is voor hem een doodnormaal begrip, en vanuit dat gevoel heeft hij de afgelopen decennia elke wetenswaardigheid over paarden verzameld.

In 1982 pakte hij zijn eerste wereldtitel met het team. In de loop der jaren vergaarde hij er nog vier, plus drie individuele gouden plakken. Elk toernooi geldt hij weer als de favoriet. "En toch, als je me in m'n hart kijkt, zou ik deze wereldtitel met de hele stapel andere titels zo wegdoen, als ik Iwan ervoor terugkrijg."

Zucht. Zielig verhaal: Iwan maakte een misstap bij de veterinaire keuring tijdens het CHIO in Aken, brak een knie, werd met succes geopereerd, maar ging uiteindelijk te snel weer op dat been staan, waardoor alles weer afbrak. Een spuitje was de enige oplossing. "Het was een drama. Ik word er nu nog ziek van als ik er aan terugdenk. Is het absolute dieptepunt van het seizoen geweest."

Chardon, zijn stallen liggen onder de rook van Delft, wil zoiets nooit meer meemaken. "Dit was onmenselijk. Het hield niet op bij Iwan. Twee weken later was Jack kreupel. Waardoor? Je zoekt oorzaken, maar eigenlijk ben je kansloos. Dit soort dingen gebeurt in nachtmerries. En klaarblijkelijk bij mij. Als ik ooit nog zo'n seizoen draai, stop ik ermee. Je trekt het als mens niet, zoveel paardenleed."

Totdat Ferdi zich plotsklaps weer meldde als rechtsachter. Chardon, ontroerd: "Hij is er eigenlijk al heel lang bij en weet precies wat ik van hem verlang. Maar hij had last van een peesblessure. Eigenlijk dacht ik dat de WK te snel zouden komen voor hem. Maar ik had geen keus. Ik heb hem maar gewoon ingezet. Op hoop van zegen. En dan blijkt dat hij doet wat ik aan hem vraag, hoeveel hij ook moet geven. Hij doet het in samenwerking met de andere paarden, aan wie ik natuurlijk ook heel veel te danken heb. Ik was echter zo ontroerd door zijn inzet, dat ik bij de barrage van het allerlaatste onderdeel, de vaardigheid, halverwege ben gestopt. Ik kon het hem niet aandoen, hem nog eens tot het uiterste te drijven. Ik deed het voor hem. Zodat hij nu even van zijn rust kan genieten."

Als Ferdi nu de wei in wil, mag het. "Hij heeft zijn dienst absoluut bewezen." Maar blijkt hij er de komende jaren nog zin in te hebben, dan is het een uitgemaakte zaak. "Dan gaat ie nog lekker een jaar of drie, vier mee." Over twee jaar zijn de wereldkampioenschappen in Hongarije - vanwege het ontbreken van de olympische status - en daar wil ik hem nog wel een keer aan het werk zien. Met zijn karakter, ijzersterk, moet het lukken. Het is echt een prachtpaard."

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 23 september 2002