BRUSSEL - Bij de wedergeboorte van een groot renner vlogen de organen over straat. "Alles barstte uit mekaar," jammerde de uitgewoonde Erik Dekker. "Ik voelde mijn longen, maag, hart. Wat een pijn." Nadat hij weer tot zijn positieven was gekomen en Robbie McEwen in een massasprint Parijs-Brussel had zien winnen, volgde de opluchting: "Ik kan weer een klassieker winnen."

Bij de hernieuwde kennismaking met een gevaarlijke sprinter vloog het moreel over straat. "Verdomme, ik had de benen om McEwen erop te leggen," baalde Jans Koerts. "Helaas koos ik in de massasprint de verkeerde kant van de weg. Mijn hemel, ik had hier zomaar Parijs-Brussel kunnen winnen." Even later volgde de berusting: "Op weg naar het WK is dit weer een opsteker. Knetemann zal deze beelden toch ook zien?"

Vier weken voor het wereldkampioenschap in het Belgische Zolder solliciteerden beide smaakmakers van de boeiende finale naar een oranje shirt. Voor de hoofdingang van het Constant Vandenstock-stadion kwam er een einde aan de lange lijdensweg van Erik Dekker, die met een dijbeenbreuk in Milaan-Sanremo begon. "In de Ronde van Nederland voelde ik mij al goed. Nu Parijs-Tours en het WK eraan komen, gaat het erom dat je na 250 kilometer het verschil kunt maken. In de laatste kilometers zat ik met grote namen als Peter van Petegem en Daniele Nardello voorop. Ik wist dat ik in de sprint kansloos zou zijn en ben gedemarreerd. Later schijnt ook Michele Bartoli nog te hebben aangesloten, maar dat is mij ontgaan. Ik dacht dat ik in mijn eentje tegen zes man moest opboksen. Helaas was het peloton net iets te dichtbij. Driehonderd meter verderop lag de streep toen ik werd ingelopen. Ik kon geen trap meer geven. Man, wat ben ik kapot."

Ondanks de indrukwekkende krachtsexplosie weigerde de vedette van de Rabobank om zichzelf voor Zolder meteen tot kopman te bombarderen. Op het vlakke parcours zijn McEwen, Cipollini en Zabel de favorieten bij uitstek. De rest kan slechts hopen op het uitblijven van een massasprint. Dekker: "Het spreekt voor zich dat ik niet vanaf het vertrek voor knecht ga spelen. Ik ben Erik Dekker, een goeie wielrenner, maar dat wil niet zeggen dat ik op voorhand iets kan uitrichten op het WK. In de eerste plaats moet ik nog heel lang hard en zwaar koersen om mijn benen weer in balans te krijgen. Nog steeds is mijn linkerbeen minder sterk, al kan ik met geen mogelijkheid zeggen of dat ten aanzien van het resultaat verschil uitmaakt. Op het WK moet het de hele dag regenen, lekker koud zijn en als het even kan keihard waaien. Alleen in die omstandigheden kan ik uit de voeten. Ik zal daar nog harder moeten rijden dan nu. Oef."

Met zijn zestiende overwinning van dit seizoen op zak mag van McEwen het WK morgen al worden verreden. Nadat de eerste uren van de gedevalueerde klassieker in een beschamend wandeltempo waren verreden, sloeg in de laatste 100 kilometer de vlam in de pan. Met de steun van het Lotto-collectief, waarin Aart Vierhouten is uitgegroeid tot een vaste waarde, wist de kampioen van Australië zich tot de sprint voorin te handhaven. Vorige week woensdag werd McEwen verrast in de GP Rik van Steenbergen. De les van die nederlaag spookte tot de ontknoping van Parijs-Brussel door zijn hoofd. McEwen, die op 13 oktober de eerste Australische wereldkampioen hoopt te worden: "Blijven zitten, door zo lang mogelijk te blijven zitten heb ik hier gewonnen. Na mijn overwinning in de Tour op de Champs Elysées is dit de mooiste van het seizoen. Op weg naar het WK lig ik voor op mijn schema, al had ik in de finale weer even last van kramp."

In de sprint bewees Jans Koerts nog altijd tot de rappe jongens te behoren. De 'Beul uit Eefde' is een coureur waar je alle kanten mee uit kunt. Bij Domo-Farm Frites behoort hij door een reeks tegenslagen niet tot de harde kern, hetgeen betekent dat hij geen uitgekiend programma mag rijden. Desondanks bleek de Nederlands kampioen uit 2001 over voldoende trainingskilometers te beschikken om het duel met McEwen aan te gaan. Omdat hij nog geen zekerheid heeft over volgend seizoen was zijn derde plaats er één om in te lijsten. Koerts: "De belangstelling is redelijk. Als ik mij nu al zorgen ga maken, kan ik beter meteen stoppen. Ook daarom ben ik na deze derde plaats opgelucht en hoop dat ik nu word opgesteld voor Parijs-Tours en het WK. Vandaag heb ik in ieder geval bewezen de afstand aan te kunnen. In de finale van het WK kan ik één van de Nederlandse renners zijn die kan worden uitgespeeld. Bondscoach Gerrie Knetemann kan op mij rekenen."

Parijs-Brussel: 1. McEwen (Aus) 270 km in 7.18.53 (36,91 km/u), 2. Pollack (Dui), 3. Koerts (Ned), 4. Hondo (Dui), 5. Cooke (Aus), 12. Vierhouten, 13. Van Dijk, 15. De Jongh, 21. Hoffman, 27. Engels, 36. Lotz, 54. Van Heeswijk, 66. Knaven, 98. Boven, 109. Dekker 0.03, 114. Pronk 2.15, 128. Sentjens.

Grand Prix de Fourmies.1. Bortolami (Ita) 200 km in 4.28.05 (44,752 km/uur), 2. Laurent Jalabert (Fra), 3. Vasseur (Fra).

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 16 september 2002