VEENDAM - Als de supporters van zijn voormalige club Emmen vanavond minder aangename spreekkoren zullen aanheffen, dan bekommert Paul Weerman er zich niet om. "Dat schijnt erbij te horen. Het ene jaar geef je ze doelpunten en ben je geliefd. Ga je vervolgens weg, dan zijn ze tegen je. Ik word er alleen maar sterker van." Die te verwachten houding heeft ongetwijfeld te maken met zijn recente overstap naar buurman Veendam. "Een gevoelskeuze en niet een geldkwestie, zoals door velen werd geroepen."

In de nog prille competitie varen de twee noordelijke clubs er wel bij. "De laatste dagen naar de derby toe is het echt gekkenwerk hier, het leeft ontzettend", is Weerman opgewekt. Geboren en getogen in Emmen, waar hij tot de A-junioren selectielid was, maar niet goed genoeg werd bevonden voor het betaalde voetbal. Het leek het einde, maar bleek het begin van een merkwaardig carrièreverloop. "In de jeugd speelde ik steeds als middenvelder of verdediger. Toen ik werd afgetest, ging ik terug naar de amateurs van Emmen, derde klasse. Daar zette de trainer me in de spits." Een vondst, die via een overgang naar het Achilles'94 van Ron Jans alsnog leidde tot zijn entree in het betaalde voetbal.

De trainer die me eerder niet goed genoeg vond, Jan de Jonge, haalde me terug. In het eerste jaar bij Emmen - waarin ik mijn HTS-studie afmaakte - sukkelde ik met een enkelblessure. Een verrot jaar. Moest ik me het jaar daarop bewijzen en had ik het geluk dat Marinus Dijkhuizen wegviel." De lange laatbloeier bleek een goaltjesdief en kwam vorig seizoen met tien goals in tien duels in de picture. ,,Maar niet meer dan dat, want ik heb de pech dat het voetbal in een beroerde tijd verkeert. Jaren geleden kon je met zo'n score de contracten tekenen bij de eredivisieclubs."

Weerman niet. Hij raakte bovendien geblesseerd en hoefde daarna niet meteen te rekenen op een basisplaats. Hij bleef steken op vijftien doelpunten. "Met een beetje meer vertrouwen van de trainer (Hennie Spijkerman, red.) hadden dat er meer kunnen zijn. Wat niet wil zeggen dat hij geen goede trainer is. Alleen kon hij mij niet overtuigen, niet het goede gevoel geven. Toen had ik al besloten niet te gaan praten met Emmen en naar een andere club uit te zien. Daarom is er ook geen sprake van dat ik voor het geld heb gekozen; ik weet niet eens wat ik kon verdienen bij Emmen."

Bij Veendam is Weerman - die in Emmen blijft wonen - op z'n stek. De productie staat op twee uit drie. "We draaien steeds beter, hebben veel nieuwe spelers." Hij vormt een duo met de van Heerenveen gehuurde Mark van Eijk. "Hij zwerft om me heen. Zelden heb ik zo'n goede voetballer gezien. Daarnaast toont hij nu effectiviteit, een ideale speler voor mij als diepste spits." Weerman acht Veendam thuis in staat van iedere club te winnen. In het ouderlijke huis woont iemand die er anders over denkt. Zijn vader Harrie, supporter en commercieel directeur van Emmen.

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 13 september 2002